Bristol Beaufighter _ Σητεία, Κρήτη

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Κείμενο – Φωτογραφίες: Βασίλης Μεντόγιαννης

 

Ένα από τα πιο επιτυχημένα αεροσκάφη των Βρετανών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, το Bristol Beaufighter, που πέρασε στην ιστορία μεταξύ των άγγλων στρατιωτών με το παρατσούκλι «Beau». «Ψιθυριστό θάνατο» αποκαλούσαν οι δυνάμεις του Άξονα, και πιο συγκεκριμένα οι Γιαπωνέζοι, αυτού του τύπου τα βρετανικά αεροπλάνα…

Greek-Wreck-_-Beau-Sitia-2

«Πετούσαν χαμηλά και αργά. Κουβαλούσαν μόνο μια τορπίλη, και ο διακριτικός θόρυβος που έκαναν οι μηχανές τους γινόταν αντιληπτός μόνο όταν πλέον ήταν πολύ κοντά μας. Η πατέντα με τις καλυμμένες βαλβίδες εξαγωγής των κινητήρων τα έκανε σχεδόν αθόρυβα… Στην αρχή ακούσαμε ένα απαλό σφύριγμα, θα μπορούσε να ήταν και ο αέρας από τα ξάρτια του πλοίου, μετά ένα συνεχόμενο μονότονο ψίθυρο και μετά το ακούσαμε ξεκάθαρα. Όμως η τορπίλη είχε ήδη φύγει… Το σκάφος κλυδωνίστηκε με δύναμη και σε λιγότερο από μισή ώρα βυθίστηκε… οι περισσότεροι χάθηκαν»…

Τα Bristol Beaufighter ήταν κυρίως ελαφριά βομβαρδιστικά με δυνατότητα προσέγγισης στόχου από πολύ μικρό ύψος, αφού είχαν τη δυνατότητα να πετούν με πολύ μικρή ταχύτητα. Παράλληλα εμπλέκονταν σε αερομαχίες και αποτελούσαν αεροσκάφη προστασίας, αφού συνόδευαν νηοπομπές. Εκεί όμως που δοξάστηκαν ήταν στον αγώνα κατά των πλοίων. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη ήταν ίσως από τα πλέον θανατηφόρα για τα πολεμικά πλοία. Πετώντας σε πολύ μικρό ύψος ευθυγραμμίζονταν με το εχθρικό πλοίο και εξαπέλυαν τη μια και μοναδική τους τορπίλη. Η βιβλιογραφία αναφέρει πως μόνο τα αυστραλιανά Beaufighter βύθισαν περισσότερα από 700 γιαπωνέζικα σκάφη.

Από το 1939 έως και το τέλος του πολέμου, το 1945, κατασκευάστηκαν συνολικά 5.564 τέτοια αεροσκάφη.

Στο πολεμικό θέατρο του Αιγαίου κύριος αντίπαλός τους ήταν τα γερμανικά Junkers-88, επίσης δικινητήρια αλλά με τέσσερα άτομα πλήρωμα. Αν και τα Beaufighter ήταν γρηγορότερα, με μέγιστη ταχύτητα τα 488 χιλιόμετρα την ώρα (ενώ τα Jukners-88 τα 470 χιλιόμετρα την ώρα), ήταν πιο ευέλικτα και πιο ικανά στις αερομαχίες. Τα Beaufighter προξενούσαν όμως και μεγαλύτερη ζημιά στον αντίπαλο αφού διέθεταν υπεροπλία, ενώ λόγω του μεγάλου φορτίου που κουβαλούσαν ήταν αρκετά ανθεκτικά ακόμα και εάν είχαν χτυπηθεί. Πάρα πολλά αεροσκάφη κατάφερναν να επιστρέψουν στη βάση τους ακόμα και εάν είχαν δεχθεί ισχυρά πυρά. Παρόλα αυτά, μόνο στο ελληνικό χώρο υπολογίζεται πως έχουν χαθεί παραπάνω από 100 αεροσκάφη Beaufighter.

 

Η έρευνα του ναυαγίου

Αν και είχαμε συναντήσει τρία ναυάγια των γερμανικών αεροπλάνων Junkers-88, δεν είχαμε ποτέ συναντήσει Beaufighter. Ένα μικρό τμήμα τέτοιου αεροσκάφος είχαμε δει μόνο μια φορά στα δίχτυα αλιευτικής τράτας στη Λέρο. Γνωρίζαμε επίσης και το ναυάγιο ενός άλλου ίδιου αεροσκάφους ανοιχτά της Σερίφου, αλλά ήταν σε πολύ βαθιά νερά, και δεν γνωρίζαμε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν.

Ξαφνικά, η πληροφορία ήρθε από την Κρήτη…

Ο Γιώργος Κλώντζας, ο ένας από την ομάδα μας, πληροφορήθηκε την ύπαρξη ενός ναυαγισμένου αεροσκάφους στη θαλάσσια περιοχή της Σητείας. Όπως μας διηγήθηκε, το ακριβές σημείο τού το υπέδειξε ο κύριος Μανόλης Βαρβαρίκος, ενώ έως εκείνο το σημείο μόνο υποθέσεις μπορούσαμε να κάνουμε για τον τύπο του αεροπλάνου. Γνωρίζαμε μόνο πως ήταν δικινητήριο. Σύμφωνα με αυτό το στοιχείο, αν και στα τρικινητήρια συνηθίζεται να αποκολλάται ο ρυγχαίος κινητήρας έτσι ώστε να μην είναι κατανοητό αν διέθετε τρεις κινητήρες, το πιθανότερο ήταν να επρόκειτο για Junkers-88, Junkers-52 ή για Beaufighter. Φυσικά, θα μπορούσε το αεροσκάφος να ήταν και κάποιου άλλου τύπου, οι δικές μας όμως υποθέσεις αρχικά περιορίστηκαν σε κάποιο από αυτά τα τρία. Για να μπορέσουμε να ήμαστε έτοιμοι για τον τύπο του αεροσκάφους που θα αντιμετωπίζαμε αλλά και την κατάδυσή μας γενικότερα, κρίναμε ότι έπρεπε να καταδυθεί πρώτα ο Γιώργος, που θα μας έδινε την ανάλογη πληροφορία, ενώ θα επιβεβαιώναμε και το ακριβές στίγμα του ναυαγίου. Τελικά επρόκειτο για ένα Bristol Beaufighter!

Greek-Wreck-_-Beau-Sitia-1

Από εκείνο το σημείο ξεκινάμε λοιπόν τις έρευνές μας: ανοίγουμε τα κιτάπια μας, αλληλογραφούμε με το εξωτερικό, ψάχνουμε στο διαδίκτυο, επικοινωνούμε αλλά και ενημερώνουμε το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας στη Δεκέλεια. Προσπαθούμε πρώτα να ενημερωθούμε για τη βασική δομή και κατασκευή του αεροσκάφους, καθώς επίσης και σε ποια σημεία να ψάξουμε για να εντοπίσουμε την ταυτότητά του. Παράλληλα ελέγχουμε τις λίστες με τις απώλειες μήπως και ταυτίσουμε το σημείο με κάποια κατάρριψη.

Πολύ σύντομα ο Παναγιώτης Μαρκόπουλος, ειδικός στην αεροπορική ιστορία, μου ανακοινώνει πως το μοναδικό σημείο που αναγράφεται το μητρώο του αεροπλάνου είναι επάνω στους κινητήρες.

«Πουθενά αλλού, μόνο εκεί! Τα συγκεκριμένα αεροπλάνα δεν διέθεταν αριθμό παραγωγής αεροπλάνου, όπως έκαναν οι Γερμανοί, αλλά μόνο αριθμό παραγωγής για τον κάθε κινητήρα. Θα ψάξετε πίσω από τον κώνο των ελίκων στην καμπάνα του κινητήρα. Μόνο εκεί θα τον βρείτε, αν μπορέσετε να δείτε», μας λέει.

Ξεκινάμε λοιπόν από την Αθήνα και μαζί με τον Νίκο Γκόλφη συναντάμε τον Γιώργο Κλώντζα στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Από εκεί το επόμενο πρωί ταξιδεύουμε για Σητεία.

 

Ο Γιώργος, γνωρίζοντας πλέον την περιοχή, εντοπίζει εύκολα το σημείο του ναυαγίου με το ηχοβολιστικό.

Πριν ξεκινήσουμε, μοιράζουμε τις εργασίες που πρέπει να γίνουν. Ο Νίκος αναλαμβάνει τη δυσκολότερη δουλειά να προσπαθήσει να εντοπίσει τα μεταλλικά ταμπελάκια που αναγράφουν τον αριθμό παραγωγής των κινητήρων. Εγώ, κλασικά, θα φωτογραφήσω και ο Γιώργος θα καλύψει με βίντεο.

Καθώς ετοιμαζόμαστε, η ιδέα πως θα αντικρίσω ένα αεροσκάφος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μού δημιουργεί μια συγκρατημένη ευχάριστη προσμονή. Το βάθος δεν είναι μεγάλο και η κατάδυση θεωρείται εύκολη. Προσεκτικά εξετάζω τα πάντα (γιατί συνήθως όλο και κάτι ξεχνάω) και φεύγω. Δεκαέξι μέτρα και δεν φαίνεται τίποτα ακόμα. Τα ναυαγισμένα αεροπλάνα πάντα μου προκαλούν ενθουσιασμό. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, αλλά είναι κάτι που με μαγεύει. Ίσως επειδή είναι ελαφριές, κομψές, πολύ προσεγμένες κατασκευές, δημιουργήματα που αποπνέουν ποιότητα.

Είκοσι ένα μέτρα, και το βλέπω. Η ορατότητα δεν είναι κακή, αλλά εκείνη την ημέρα είχε συννεφιά, με αποτέλεσμα το φως να είναι μειωμένο. Διακρίνω τους κινητήρες, οι έλικες ορθώνονται ακόμα ψηλά προς την επιφάνεια. Κομμάτια, συντρίμμια… συνεχίζω και βρίσκομαι ακριβώς μπροστά του. Ο Νίκος έχει πάρει ήδη θέση με το κεφάλι μέσα στο δεξιό κινητήρα και ψάχνει. Από μέσα μου εύχομαι να μπορέσει να το βρει. Μετά από τόσα χρόνια, η στρειδώνα και οι θαλάσσιες επικαθίσεις καθιστούν τη δουλειά αυτή αρκετά δύσκολη. Το περιορισμένο οπτικό πεδίο της μάσκας και το λιγοστό φως, σε συνδυασμό με τα σωματίδια που ταράζονται και θολώνουν τα νερά, μας αφήνουν λίγες πιθανότητες.

Εγώ συνεχίζω, πλησιάζω στο πιλοτήριο. Μόνο τα μπροστινά τζάμια έχουν σπάσει. Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, τα μπροστινά τζάμια είναι αυτά που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση κατά τη διαδικασία της προσθαλάσσωσης. Τα πλαϊνά βρίσκονται στη θέση τους. Οι θαλάσσιες επικαθίσεις όμως μου δίνουν την αίσθηση πως και τα πλαϊνά τζάμια αποτελούν μέρος της ατράκτου. Μόλις όμως περνάω το κεφάλι μου στο εσωτερικό του πιλοτηρίου από το μπροστινό τζάμι, τα διακρίνω καθαρά. Φωτίζονται από το εξωτερικό φως σαν βιτρό αφηρημένης τέχνης. Στο πιλοτήριο ξεχωρίζω τις θέσεις των πιλότων και τα χειριστήρια. Τα όργανα δεν μπόρεσα να τα διακρίνω καλά και σκέφτηκα να τα πλησιάσω από την άλλη πλευρά.

Συνεχίζω προς την πίσω πλευρά αλλά πλήθος συντριμμιών, διχτυών και σχοινιών δεν μου επιτρέπουν να δω. Σκέφτηκα πως θα επανέλθω αργότερα βοηθούμενος από τα παιδιά. Φεύγω από αυτό το σημείο και κολυμπάω κάτω από το ρύγχος του αεροσκάφους. Τέσσερις μαύρες τρύπες με περιμετρική επιπλέον ενίσχυση δηλώνουν το σημείο όπου στεγάζονταν οι κάννες των πυροβόλων.

Greek-Wreck-_-Beau-Sitia

Το αεροσκάφος είναι σε σχετικά κακή κατάσταση. Το ουραίο τμήμα με το πηδάλιο και το κάθετο σταθερό πιθανόν να έχουν διαλυθεί εντελώς ή διαφορετικά να έχει αποκοπεί ολόκληρο κομμάτι και να βρίσκεται κάπου αλλού. Το σημείο της ατράκτου μεταξύ του πιλοτηρίου και του θόλου του πολυβολητή έχει επίσης και αυτό διαλυθεί. Οι πτέρυγες με τις ντίζες και τα συρματόσχοινα στέκονται κενά. Τα φτερά είναι σπασμένα λίγο μετά από τους κινητήρες. Ο δεξιός κινητήρας επίσης φαίνεται να έχει σπάσει και να έχει στραβώσει, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως το αεροπλάνο πρέπει να έπεσε πρώτα με τη δεξιά πλευρά. Ίχνη των λόγων κατάρριψης δεν μπορούμε να δούμε, άλλωστε είναι εμφανές πως το αεροσκάφος έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και από τις αλιευτικές τράτες· στην αριστερή πτέρυγα κάποια λεπτά σίδερα είναι στραβωμένα προς την επιφάνεια, αποδεικνύοντας πως τραβιόταν από την πλευρά της επιφάνειας. Από την κατάσταση του ρύγχους του αεροπλάνου και το γεγονός πως οι έλικες των κινητήρων δεν είναι στραβές αποδεικνύεται πως ο πιλότος γνώριζε έγκαιρα πώς θα προσθαλασσωθεί. Για το λόγο αυτό μείωσε όσο μπορούσε την ταχύτητά του, έσβησε τις μηχανές και προσπάθησε να προσθαλασσωθεί όσο το δυνατόν κοντύτερα στην ξηρά.

 

Και ενώ είμαι χαμένος στις σκέψεις μου ο Νίκος με σκουντάει στον ώμο. Τον ακολουθώ, έχω σχεδόν ξεχάσει ότι εδώ και είκοσι δύο λεπτά προσπαθούσε να εντοπίσει το ταμπελάκι. Σταματάει μπροστά από τον κινητήρα και μου δείχνει με το δάχτυλό του. Ένα μικρό ορθογώνιο ταμπελάκι καθαρό και γυαλισμένο βρισκόταν ακριβώς μπροστά στα μάτια μου. Το ήξερα, ο Νίκος διαθέτει μεγάλη υπομονή.

 

ENGINE TYPE:       HERCULES

ENGINE No: 11761 M

SERIES No:  XVII

A.M. No:       434309

 

Φωτογραφίζω και κολυμπάω πάλι προς τον Νίκο. Γνωρίζοντας πια το σημείο που βρίσκεται το ταμπελάκι, ο Νίκος εντοπίζει γρήγορα το ταμπελάκι και του δεύτερου κινητήρα:

 

ENGINE TYPE:       HERCULES

ENGINE No: 117104 M

SERIES No:  XVII

A.M. No:       434352

 

Ο Γιώργος έχει μόλις επιστρέψει από μία μεγάλη βόλτα γύρω από το χώρο του ναυαγίου και του δείχνουμε και εκείνου τα ταμπελάκια. Είχαμε συμφωνήσει εκ των προτέρων πως ο Γιώργος θα πραγματοποιούσε ένα μεγάλο κύκλο γύρω από το ναυάγιο, εξετάζοντας την πιθανότητα εντοπισμού του ουραίου τμήματος. Δεν είδε τίποτα όμως· μία καραβάνα του πληρώματος και μια μικρή φιάλη (πιθανόν οξυγόνου ή πυροσβεστήρας) ήταν μερικά από τα αντικείμενα του ναυαγίου.

Ξαφνικά ο Νίκος μάς εκπλήσσει και πάλι. Τον βλέπω από μακριά να έχει σηκώσει πολλή άμμο και να μου δείχνει κάτι. Πλησιάζω και βλέπω το Vickers. Το κινητό πολυβόλο που βρισκόταν στο θόλο του αεροπλάνου. Είναι διατηρημένο σε πολύ καλή κατάσταση όπου διακρίνεται εύκολα και το σταυρόνημα στην άκρη της κάννης. Δυστυχώς μου έχει τελειώσει το φιλμ και δεν το φωτογραφίζω.

Έχοντας συμπληρώσει περίπου τριάντα πέντε λεπτά κατάδυσης στα 28 μέτρα, έχει έρθει η ώρα να αναδυθούμε.

 

Το απόγευμα της ίδιας μέρας στη Σητεία, ρωτώντας να μάθουμε αν κάποιος ντόπιος γνώριζε ή είχε ακούσει κάτι, πληροφορηθήκαμε πως το διμελές πλήρωμά του σώθηκε. Όπως μας είπαν χαρακτηριστικά, οι Άγγλοι διασωθέντες περπατούσαν αγέρωχοι μπροστά από τους Γερμανούς, που τους συνέλαβαν αιχμάλωτους. Μάθαμε επίσης πως το ναυάγιο είναι γνωστό στους ντόπιους και πως τοπικός εκπαιδευτής καταδύσεων επισκέπτεται πότε – πότε το ναυάγιο

Θα καταδυόμασταν και την επόμενη ημέρα όπου είχα σκοπό να φωτογραφίσω το εσωτερικό του πιλοτηρίου, κάποια μικρά ευρήματα και το πολυβόλο. Δυστυχώς όμως κάποια τεχνικά προβλήματα δεν μας επέτρεψαν να συνεχίσουμε τις καταδύσεις μας και έπρεπε να αναχωρήσουμε.

 

Στην Αθήνα, τώρα, δεν μάθαμε και πολλά πράγματα. Πληροφορηθήκαμε ότι οι Βρετανική Πολεμική Αεροπορία δεν είχε βάση δεδομένων με το μητρώο των κινητήρων αλλά με τα διακριτικά όπου άνηκε το κάθε αεροσκάφος. Παρόλο που επικοινωνήσαμε με επιστήμονες από το εξωτερικό, δεν μπορέσαμε να βρούμε κάτι. Μας έστειλαν ολόκληρο τον κατάλογο με τις απώλειες των συγκεκριμένων αεροσκαφών στο Αιγαίο, αλλά οι καταρρίψεις και οι απώλειες είναι πάρα πολλές.

Δεν θα σταματήσουμε όμως εδώ. Φέτος το καλοκαίρι που θα ξαναβρεθούμε στην Κρήτη για μια εργασία που έχουμε με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, θα προσπαθήσουμε να κλέψουμε λίγο χρόνο και να επανέλθουμε πάλι στο άγνωστό μας αεροπλάνο.

Επιτυχία για μας θα είναι να μάθουμε την ιστορία του. Να ταυτιστούμε με το πλήρωμά του και να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο, ζώντας έστω και λίγο μέσα από την εικόνα που μας προσφέρει το βυθισμένο πολεμικό αεροσκάφος την τρομερή περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…

 

Aviation Archaeology in Greece Photo Archives

Aviation-Arcaeology-logo

Άλμπουμ με ιστορικές φωτογραφίες αρχείου

Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του Σμηναγού Επιμελητείας Γεώργιου Σιδερή. Ευχαριστούμε την Αρετή Λεβογιάννη για την παραχώρηση των φωτογραφιών. 

   Aviation-Greece-Hawker-Audax-Mk1Aviation-Greece-Hawker-Hart-Mk1

Αεροσκάφη Hawker Hart (παρ: Hawker Audax Mk I) της RAF, πιθανότατα στο Jaffa LG, Σινά ή στο Abu Qir – Αίγυπτος.
 
 

Aviation-Arcaeology-in-Greece---santorini


Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο και το ημερολόγιο του Παναγιώτη Κούτρα (1914 – 1998), ημερολόγιο που αφορά την περίοδο  Ιούλιος – Νοέμβριος 1941.

Aviation-Archaeology-greece_Koutras3

Aviation-Archaeology_Koutras

Aviation-Archaeology-greece_Koutras1

Aviation-Archaeology-greece_Koutras2

Aviation-Archaeology-greece-Avro-Anson-Mk-I-

                                                    


Ιστορικές Φωτογραφίες

Aviation-Archaeology-Greece_Kastelorizo

 
 
 
Aviation-Archaeology-Greece_-Samos
 
 
 
 
Hassani_Kalamaki
 

VDM – Vereinigte Deutsche Metallwerke

Aviation-Arcaeology-logo

 

Aviation Archeology GreeceH VDM δημιουργήθηκε το 1930 μετά από την εξαγορά των εταιρειών Heddernheimer Kupferwerk και Süddeutsche Kabelwerk AG.

 

Τον Μάρτιο του 1934 η VDM μετέφερε την έδρα της  στην Φρανκφούρτη.  Στη διάρκεια του πολέμου ήταν βασικός προμηθευτής μεταλλικών προϊόντων της Wehrmacht. Το 1939 ο αριθμός εργαζομένων όπου απασχολούσε η VDM αυξήθηκε στους 21.000. Η αύξηση αυτή του εργατικού δυναμικού οφειλόταν στην παραγωγή ρυθμιζόμενου/μεταβλητού βήματος έλικας για τα αεροσκάφη της Luftwaffe.

VDM manual

Πίνακας VDM με αριθμό σειράς  (Gerat Nr) και τύπο αεροσκάφους

9-11 012.23 Ju86
9-11 012.24 Ju86
9-11 014.23 He111, Bf110
9-11 085.24
9-11 014.24 Do17
9-11 081.25 Do215, Ju88, Bf109E,F
9-11 081.26 He111, Ju88, Bf109E,F
9-11 212.21 D026
9-11 111.21 Do24, He115
9-11 256.20 Ju86p
9-11 256.22 Arado196, Bv222, Fw200

9-11 072A Bf 109B,C,D

9-12 159A  Bf 109G/K + GM1

 

 

VDM109 prop

                                                                                Bf 109E – VDM 9-11081 A με αυτόματο βήμα προπέλας VDM 9-11081 E χειροκίνητο βήμα προπέλας
 

Αρχείο παρουσίασης σε μορφή PDF

VDM Electric

 

Aviation Arcaeology Greece_VDM1

Bristol Aeroplane Company

Aviation-Arcaeology-logo

 

Η σημαντικότερη βρετανική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών και αεροπορικών κινητήρων. Η λίστα με τα αεροσκάφη κατασκευής περιλαμβάνουν: 

  •  149 Bolingbroke
  •  152 Beaufort
  •  156 Beaufighter
  • Type 159
  •  163 Buckingham
  •  164 Brigand
  •  166 Buckmaster

The Bristol Aeroplane Company, originally the British and Colonial Aeroplane Company, was both one of the first and one of the most important British aviation companies, designing and manufacturing both airframes and aero engines.

bristol lo

During the Second World War Bristol’s most important aircraft was the Beaufighter heavy two-seat multirole aircraft, a long-range fighter, night fighter, ground attack aircraft, and torpedo bomber. It was used extensively by the RAF and Commonwealth air forces and by the USAAF. The Beaufighter was derived from the Beauforttorpedo bomber, itself a derivative of the Blenheim.

In 1940 a shadow factory was set up at Weston-super-Mare for the production of Beaufighters. Also an underground factory was built by Alfred McAlpine at Hawthorn in 1940 to accommodate the company’s experimental department which was working on a new engine for bombers and Beaufighters.

Υπό κατασκευή

  1. Bristol Aquila
  2. Bristol Centaurus
  3. Bristol Cherub
  4. Bristol Draco
  5. Bristol Hercules
  6. Bristol Hydra
  7. Bristol Jupiter
  8. Bristol Lucifer
  9. Bristol Mercury
  10. Bristol Neptune
  11. Bristol Olympus
  12. Bristol Orion sleeve-valve
  13. Bristol Orion turbo-prop/shaft
  14. Bristol Orpheus
  15. Bristol Pegasus (radial engine)
  16. Bristol BE53 Pegasus (later, BS53 the Harrier engine)
  17. Bristol Perseus
  18. Bristol Phoenix diesel radial[15][16]
  19. Bristol Proteus
  20. Bristol Taurus
  21. Bristol Theseus
  22. Bristol Thor
  23. Bristol Titan

Αναφορές: wikipedia

Junkers Motorenwerke AG

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Greek flagΗ εταιρεία Junkers Flugzeug und Motorenwerke A.G ιδρύθηκε το 1895 από τον Hugo Junkers. Η σημαντικότερη ίσως γερμανική εταιρεία παραγωγής αεροσκαφών με καινοτόμες ιδέες για την εποχή της, δημιούργησε και ταυτόχρονα εξέλιξε τα πιο επιτυχημένα μεταλλικά αεροσκάφη της Luftwaffe.

junkers_logo


Η εταιρεία Junkers η οποία αρχικά κατασκεύαζε θερμοσίφωνες, ξεκίνησε την παραγωγή πολεμικών αεροσκαφών την δεκαετία του 1930. Ίσως το πιο γνωστό “μοντέλο” της εταιρίας να ήταν το Ju87, γνωστό σαν STUKA. Βομβαρδιστικό καθέτου εφορμήσεως, που υπήρξε από τα ισχυρότερα όπλα της Luftwaffe. Το σημαντικότερο και το πιο επιτυχημένο κατά πολλούς ήταν το Ju88. Ελαφρύ βομβαρδιστικό με πολλαπλούς ρόλους και φυσικά αρκετές εκδόσεις Ju 188, Ju 388, που καμία από αυτές δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τις δυνατότητες και τελικά να αντικαταστήσει το αρχικό μοντέλο. H Junkers επίσης ήταν αυτή που κατασκεύαζε από το 1920 τους κινητήρες JUMO (Junkers Motoren). Ήταν η πρώτη Γερμανική εταιρεία που κατασκεύασε σύγχρονους κινητήρες κατάλληλους για αεροπορική χρήση.Ο πρώτος κινητήρας της Junkers ήταν ο JUMO 211. Μετά το τέλος του πολέμου η εταιρεία Junkers ενώθηκε με την εταιρεία Messerschmitt-Bölkow-Blohm (ΜΒΒ) όπου ασχολήθηκαν με την έρευνα σχετικά με το μέλλον της αεροδιαστημικής μεταφοράς.

 

 

 

 

enlish flagJunkers Flugzeug- und Motorenwerke AG (JFM), more commonly Junkers, was a major German aircraft manufacturer. It produced some of the world’s most innovative and best-known airplanes and aircraft engine over the course of its fifty-plus year history in Dessau, Germany. It was founded there in 1895 by Hugo Junkers, initially manufacturing boilers and radiators. During World War I, and following the war, the company became famous for its pioneering all-metal aircraft. During World War II the company produced some of the most successful Luftwaffe planes, as well as piston and jet aircraft engines. 

 

Jumo-210_ Aviation Archaeology in greece

 Jumo 210
 
 
 

Κινητήρες Jumo είχαν τοποθετηθεί στους παρακάτω τύπους αεροσκαφών:

The Jumo engines was installed to the following aircraft:

 
  • Jumo 205

Blohm & Voss BV 138, Ha 139, BV 222
Dornier Do 18, Do 26
Junkers Ju 86

  • Jumo 210

Arado Ar 68 – only in Ar 98E
Focke-Wulf Fw 159, Fw 187
Heinkel He 112
Junkers Ju 87 A
Messerschmitt Bf 109 – only in Bf 109 A-D
Messerschmitt Bf 110 – only in Bf 110 A/B
Messerschmitt Me 262

  • Jumo 211

Avia S-199
Focke-Wulf Ta 154
Heinkel He 111E, H and Z
IAR 79
Junkers Ju 87, Ju 88, Ju 90, Ju 252
Messerschmitt Me 264 (V1 prototype), Me 323
Messerschmitt Me 323

Model

 

  • Junkers L1
  • Junkers L2
  • Junkers L5
  • Junkers L55
  • Junkers L8
  • Junkers L88
  • Junkers Jumo 204
  • Junkers Jumo 205
  • Junkers Jumo 206
  • Junkers Jumo 207
  • Junkers Jumo 208
  • Junkers Jumo 210
  • Junkers Jumo 211
  • Junkers Jumo 213
  • Junkers Jumo 222
  • Junkers Jumo 223
  • Junkers Jumo 224
  • Junkers Jumo 109004
  • Junkers Jumo 109006 (Junkers/Heinkel 109006)
  • Junkers Jumo 109012
  • Junkers Jumo 109022

 

Χράνοι Μεσσηνίας

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Οι Χράνοι βρίσκονται νοτιοδυτικά του νομού Μεσσηνίας και απέχουν 35 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Σε κοντινή απόσταση από την ακτή και σε βάθος 7 – 15 μέτρων βρίσκονται διάσπαρτα συντρίμμια αεροσκάφους η ταυτότητα του οποίου δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί

Aviation-Archaeology-Greece-3

Η διασπορά των συντριμμιών του αεροσκάφους είναι μεγάλη ενώ η ταυτοποίηση του είναι δύσκολη αφού στον βυθό υπάρχουν μόνο κάποια μικρά μέρη από αυτό.

Χαρακτηριστικά μέρη του κινητήρα βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, από τα οποία εικάζεται ότι πρόκειται για αεροπλάνο αμερικάνικής κατασκευής.

Aviation-Archaeology-Greece-2

Μέρος από συντρίμμια του αεροσκάφους με την αναγραφή BOMB BAY.

Aviation-Archaeology-Greece-1

Οι φωτογραφίες αποτύπωσης είναι του Σπύρου Παππά.

Junkers – Ju88, Ψαθούρα Σποράδες

Aviation-Arcaeology-logo

Παρουσίαση του Ju 88 από τον Βασίλη Μεντόγιαννη, το οποίο βρίσκεται βυθισμένο στον φάρο της νησίδας των Βόρειων Σποράδων Ψαθούρα.

ju_88_Aviation Archaeology in Greece

ju_88_Aviation Archaeology in Greece

H Ψαθούρα είναι η βορειότερη νησίδα των Βόρειων Σποράδων, με έκταση 771 στρέμματα. Πεδινή καθώς είναι με υψόμετρο 14 μέτρα στα βόρεια, διαθέτει φάρο από το 1895 με πύργο ύψους 25 μέτρων. Κοντά στον οποίο υψώνεται μεγάλος ξύλινος σταυρός που διακρίνεται από μακριά και σηματοδοτεί το μνημείο του Γεώργιου Φωτόπουλου, αρχιμουσικού του Ελληνικού Ναυτικού, που αποσύρθηκε στην νησίδα μετά την αποστρατεία του.
Μερικοί ερευνητές ταυτίζουν το νησί με την αρχαία Ευδημία. Στο έδαφος του υπάρχουν πολλά μάρμαρα που προέρχονται από αρχαία κτίσματα και μαρτυρούν ότι στην αρχαιότητα ήταν κατοικημένο. Κοντά στην Ψαθούρα υπάρχει υποθαλάσσιο σβησμένο ηφαίστειο. Όπως σημειώνει ο Σαμψών το νότιο μέρος του νησιού έχει υποστεί καθίζηση, γιατί διακρίνονται μέσα στη θάλασσα ερείπια σπιτιών και χονδροειδή αγγεία. Στους περιηγητές είναι γνωστή ως Larsura, Arsura, L’ Arsura, Laazar, I. Plane και I. Plane – Arsura.

ju_88_Aviation-Archaeology-Greece

Διαβάστε το κείμενο σε μορφή PDF

Ju88, Ψαθούρα

Απώλειες Martin B-26 Marauder στην Ελλάδα 1943-1945

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
info@naxosdiving.com

Greek flagΟ κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου Martin B-26 Marauder που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται πιο κάτω.

FK375 D
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Πιθανόν ο κατάλογος να μην είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.

Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

H εργασία σε μορφή PDF.

Τελευταία ενημέρωση: 1/12/2014

Martin B26 Marauder losses in Greece 1943-1945

enlish flagThe list refers to aircraft type Martin B-26 Marauder which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list.
Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it.
Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.

Losses: 14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

Last update:01/12/2014

Martin B-26 Marauder

Απώλειες Vickers Wellington στην Ελλάδα 1941-1946

Aviation-Arcaeology-logo

 

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης

info@naxosdiving.com

 

Greek flagΟ κατάλογος αφορά αεροσκάφη τύπου Vickers Wellington που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται στο τέλος του καταλόγου.
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.
Τα στοιχεία από τα Air Britain serials και κάποια από το διαδίκτυο παραμένουν σε Αγγλική γλώσσα ενώ συμπληρωματικά στοιχεία, όπου κρίθηκε σκόπιμο, μπορεί να αποδίδονται και στα Ελληνικά.

Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
RAF: 37Sqn. 38Sqn. 70Sqn. 104Sqn. 108Sqn. 142Sqn. 148Sqn. 162Sqn. 221Sqn.
RHAF: 13Sqn.

 H εργασία σε μορφή PDF.

Τελευταία ενημέρωση: 19/11/2014

Vickers Wellington losses in Greece 1941-1946

enlish flagThe list refers to aircraft type Vickers Wellington which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list. Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it. Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.

Losses: RAF: 37Sqn. 38Sqn. 70Sqn. 104Sqn. 108Sqn. 142Sqn. 148Sqn. 162Sqn. 221Sqn.           RHAF: 13Sqn.

wel

Bristol Blenheims Mk.IV – Kefalonia island

Aviation-Arcaeology-logo

 

Στις 13 Δεκεμβρίου 1941 ένας σχηματισμός έξι (6) βρετανικών αεροσκαφών Bristol Blenheim Mk.IV της Νο.107 Μοίρας της Βρετανικής Αεροπορίας με προσωρινή βάση στη Λούκα της Μάλτας η οποία επιχειρούσε στην περιοχή το 1941, διεξήγαγε επιδρομή κατά εχθρικής νηοπομπής που στάθμευε στο λιμένα Αργοστολίου. Επικεφαλής της επιδρομής ήταν ο Ανθυποσμηναγός Μπρούμ, μετέπειτα Πτέραρχος Σερ Άιβορ Μπρούμ (Sir Ivor Broom) ο οποίος επέστρεψε στο Αργοστόλι στις 17 Οκτωβρίου 1987 και παρέδωσε μια ανακοίνωση που συνοψίζει τα γεγονότα εκείνης της ημέρας και την τύχη των πληρωμάτων, μαζί με ένα αντίγραφο της αρχικής αναφοράς. Επίσης προσέφερε το έμβλημα της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας στο λαογραφικό μουσείο Αργοστολίου σε ένδειξη διαρκούς φιλίας.

 

blencheim-Greece

Νοέμβριος 1941. Η εκστρατεία του Άξονα στη βόρεια Αφρική βρίσκεται σε εξέλιξη. Η στρατιά του Erwin Rommel, το περίφημο «Deutsches Afrikakorps» που μάχεται εναντίον των Βρετανών, έχει ανάγκη από συνεχή ανεφοδιασμό χιλιάδων τόνων καυσίμων, πυρομαχικών και όπλων που φθάνουν μέσω Ιταλίας. Ενισχύσεις σε άνδρες είναι επίσης καλοδεχούμενες για την αναπλήρωση των απωλειών. Ο συμμαχικός στόλος όμως κυριαρχεί στη Μεσόγειο, βρετανικά υποβρύχια εκδράμουν από τη Μάλτα και την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σε επιθετικές περιπολίες που καλύπτουν όλη την έκταση μέχρι την βάση στο Γιβραλτάρ, ενώ αεροσκάφη εφορμούν στις εχθρικές νηοπομπές που αναχωρούν από λιμάνια της Ιταλίας με προορισμό τη Λιβύη και κινούνται μέσα από την Αδριατική. Το υποτιθέμενα πανίσχυρο ιταλικό Ναυτικό δεν είναι ικανό να περιορίσει τις κινήσεις των Βρετανών στη θάλασσα, ενώ η ιταλική αεροπορία είναι εντελώς ανίσχυρη να αντιδράσει.

Οι ιταλογερμανικές νηοπομπές πλήττονται σφοδρά με τις απώλειες τους να σκαρφαλώνουν σε δυσθεώρητα ύψη, κοντά στο 75% του συνολικού όγκου τους. Ιταλοί και Γερμανοί επιλέγουν να αλλάξουν τις οδούς ανεφοδιασμού που περνούν από την Αδριατική θάλασσα σε περισσότερο ασφαλείς διαδρομές μέσα από το Ιόνιο, πλέοντας στις δυτικές ελληνικές ακτές. Τα δρομολόγια αυτά βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση από τη Μάλτα, κύρια βάση της βρετανικής αεροπορίας στη κεντρική Μεσόγειο και στο δρόμο των νηοπομπών, κάνοντας τις επιθέσεις των βρετανικών αεροσκαφών λιγότερο πιθανές και πιο περιορισμένες σε διάρκεια. Επίσης, η κατεχόμενη από ιταλικές και γερμανικές δυνάμεις Ελλάδα προσφέρει στα πλοία καλύτερη κάλυψη όταν αυτά περνούν σε μικρότερη απόσταση από τις ακτές της με πολλούς τρόπους: Στα νησιά του Ιονίου υπάρχουν εγκατεστημένες παράκτιες πυροβολαρχίες αντιαεροπορικών όπλων έτσι, σε περίπτωση κακοκαιρίας ή επιδρομών από τα βρετανικά αεροσκάφη, μια νηοπομπή μπορεί να βρει καταφύγιο σε ένα από τα φυσικά λιμάνια των νησιών και να εισέλθει ταυτόχρονα στην «αντιαεροπορική ομπρέλα» που παρέχουν οι δυνάμεις κατοχής. Επιπλέον, τα νησιά διαθέτουν ναυτικούς σταθμούς που αποτελούν ορμητήρια σκαφών ανθυποβρυχιακού πολέμου και τα εκτεταμένα ναρκοπέδια που έχει φροντίσει να εγκαταστήσει το ιταλικό βασιλικό ναυτικό (Regia Marina) στους θαλάσσιους διαδρόμους και περάσματα, αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για τα συμμαχικά υποβρύχια. Οι σύμμαχοι, στηριζόμενοι στην μεγάλη εμβέλεια των δικινητήριων βομβαρδιστικών «Blenheim» που εξορμούν από τη Μάλτα, απαντούν: επεκτείνουν τις γραμμές περιπολίας τους στο Ιόνιο και μέχρι την είσοδο του Πατραϊκού κόλπου.

Bristol-Blenheim-bomber

13 Δεκεμβρίου 1941. Η ιταλική νηοπομπή ναυλοχεί στο λιμένα Αργοστολίου προστατευμένη από τις αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες στις κορυφές των κοντινών λόφων, έως ότου οι υπηρεσίες πληροφοριών αποφανθούν για τις περιπολίες των συμμαχικών πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων. Αποτελείται από τα φορτηγά ατμόπλοια S.S. Capo Orso (πρώην S.S. Munsomo, 3.149 κόρων) και S.S. Iseo (2.366 κόρων) και τη συνοδεία τους, τα αντιτορπιλικά Strale και Turbine (κατά άλλες πληροφορίες τα Vivaldi, Da Noli, Maloncello, Da Recco, Zeno). Προορισμός της είναι η Βεγγάζη, κύριος λιμένας ανεφοδιασμού του Ρόμελ στην είσοδο του κόλπου της Σύρτης, στη Βόρεια Αφρική.

Πιθανώς έπειτα από πληροφορίες από την υπηρεσία ULTRA, με βάση στη Μάλτα και μεγάλη ακτίνα δράσης, έξι Blenheim Mk.IV με επικεφαλής τον μετέπειτα Πτέραρχο Sir Ivor Broom απογειώνονται και έπειτα από μακρά πτήση φτάνουν στο νησί της Κεφαλονιάς. Προσεγγίζουν το στόχο τους ακολουθώντας μια διαδρομή επάνω από την ενδοχώρα ώστε να αιφνιδιάσουν τα αντιαεροπορικά, και όχι από τη θάλασσα απ’ όπου θα γίνονταν αντιληπτά από μεγαλύτερη απόσταση. Εκτελώντας επικίνδυνη πτήση χαμηλού ύψους στο φως της ημέρας, εφορμούν περνώντας κοντά από τους ιστούς των πλοίων και απελευθερώνουν το φορτίο βομβών τους. Έπειτα εκτελούν μια απότομη στροφή δεξιά και άνοδο επάνω από τους λόφους προς τα δυτικά του λιμένα. Οι αντιαεροπορικές συστοιχίες από τα υψώματα και τα αντιτορπιλικά καθώς και ένα μαχητικό Macchi (πιθανότατα C.202 Folgore) που βρίσκεται στην περιοχή, βάλλουν προς τα βομβαρδιστικά. Το ένα αεροσκάφος προσκρούει στην επιφάνεια και το πλήρωμα αιχμαλωτίζεται, ενώ το άλλο ανατινάσσεται εν πτήση επάνω από τους ιστούς ενός πλοίου και το πλήρωμα σκοτώνεται. Στη διάρκεια μερικών λεπτών τα δύο αεροσκάφη διεκδικεί ο βυθός.

Ακολουθεί μετάφραση της ανακοίνωσης του Sir Ivor Broom, κατά την επίσκεψή του στο Αργοστόλι στις 17-10-1987:

 

« Στις 13 Δεκεμβρίου 1941 έξι αεροσκάφη τύπου «Blenheim» από την υπ’ αριθμ. 107 Μοίρα, της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας σταθμευμένη στη Μάλτα διεξήγαγαν τη μόνη επιδρομή χαμηλού ύψους στο φως της ημέρας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά εχθρικής νηοπομπής εντός του λιμένα Αργοστολίου. Ένα πλοίο βυθίστηκε και ένα υπέστη σοβαρές βλάβες. Δύο αεροσκάφη συνετρίβησαν μέσα στο λιμένα. Ένα αεροσκάφος πέταξε υπερβολικά χαμηλά και προσέκρουσε στο νερό και το πλήρωμα αιχμαλωτίστηκε. Ένα αεροσκάφος ανατινάχθηκε εν πτήση επάνω από τους ιστούς ενός πλοίου και το πλήρωμα σκοτώθηκε. Τα ονόματά τους ήταν Σμηνίας Ρ. Γ. Γκρέισυ (Βασιλική Πολεμική Αεροπορία – Πιλότος), Σμηνίας Α. Π. Μακλήν (Βασιλική Καναδική Πολεμική Αεροπορία – Παρατηρητής) και Σμηνίας Τζ. Σ. Κάλντεργουντ (Βασιλική Καναδική Πολεμική Αεροπορία – Χειριστής ασυρμάτου/Πυροβολητής αέρος). Αυτοί ετάφησαν στο κοιμητήριο Αργοστολίου και οι σωροί τους μεταφέρθηκαν στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Αθηνών μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τώρα βρίσκονται θαμμένοι στους τάφους με αριθμούς 8. 4. και 2. στο τμήμα 21, σειρά Β. στην Αθήνα. 

Της επιδρομής ηγήθηκε ο Ανθυποσμηναγός Μπρούμ (μετέπειτα Πτέραρχος Σερ Άιβορ Μπρούμ) ο οποίος επέστρεψε στο Αργοστόλι στις 17 Οκτωβρίου 1987 και προσέφερε το έμβλημα της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας στο μουσείο Αργοστολίου σε ένδειξη διαρκούς φιλίας. Η επίσημη καταγραφή της Μοίρας για τις 13 Δεκεμβρίου 1941 κρατείται στο Βρετανικό Γραφείο Δημόσιου Αρχείου στο Λονδίνο και ένα αντίγραφο, βασισμένο στον απολογισμό των τεσσάρων πληρωμάτων που επέστρεψαν ασφαλώς στη Μάλτα εκτίθεται κατωτέρω.» 

Air-Marshall-Sir-Ivor-Broom

Ακολουθεί μετάφραση της επίσημης καταγραφής της Μοίρας για την επιδρομή της 13-12-1941:

 

« Έξι «Blenheim» με πιλότους τους Ανθυποσμηναγός Μπρούμ, Ανθ/γός Γουίλιαμσον, Σμηνίας Νοσεντα, Σμην. Κρόσλυ, Σμην. Λι και Σμην. 
Γκρέισυ, απεστάλησαν να προσβάλλουν νηοπομπή στο Αργοστόλι. Η νηοπομπή αποτελείτο από εμπορικά πλοία 4 έως 8 χιλιάδων τόννων. 
Το αεροσκάφος του Ανθ/γού Μπρούμ έπληξε την νηοπομπή με δυο βόμβες από τις οποίες η μία αστόχησε κατά 25 πόδια ενώ η δεύτερη πιθανός έπληξε το εμπορικό πλοίο. 
Τα πληρώματα των αντιτορπιλικών εθεάθησαν να τρέχουν για να επανδρώσουν τα πυροβόλα ενώ δεχόντουσαν πυρά από τους Ανθ/γός Μπρούμ και Σμην. Κρόσλυ. 
Ta Blenheims δέχτηκαν επίθεση από αεροσκάφος τύπου «Macchi» το οποίο και καταρριφθεί από τον Σμην. Κρόσλυ. 
Τα αεροσκάφη των Σμην. Λι και Σμην. Γκρέισυ απέτυχαν να επιστρέψουν. »

(Οι αναφορές της RAF και του Ivor Broom φυλάσσονται στο αρχείο του Κοργιαλένειου Ιστορικού και Λαογραφικού Μουσείου Αργοστολίου.)

Aviation-Archaology-greece-Argostoli-

 

Κωδικοποίηση διαθέσιμων αναφορών για την περίοδο 11–13 Δεκεμβρίου 1941

Συνοπτικά έλαβαν μέρος στην επιδρομή της 13-12-1941, τα αεροσκάφη από την Νο.107 Μοίρα (No.107 SquadronRAF):

1. Αεροσκάφος με κυβερνήτη τον P/O. Ivor Broom.

2. Αεροσκάφος με κυβερνήτη τον P/O. Williamson.

3. Αεροσκάφος με κυβερνήτη τον Sgt. Noseda.

4. Αεροσκάφος με κυβερνήτη τον Sgt. Crossley.

5. Αεροσκάφος υπ. αριθ. Z7800 με πλήρωμα τους Sgt. A.J. Lee, Sgt. R. Haggett, Sgt. Ambrose John Comeau, το οποίο καταρρίφθηκε.

6. Αεροσκάφος με πλήρωμα τους Sgt R. G. Gracie, Sgt A. P. McLean, Sgt J. S. Calderwood, το οποίο καταρρίφθηκε.

 

Για την ίδια χρονική περίοδο και πιθανότατα με στόχο τη συγκεκριμένη νηοπομπή στο λιμένα Αργοστολίου, υπάρχουν αναφορές στον κατάλογο απωλειών Bristol Blenheim στην Ελλάδα 1940-1941 επιμέλειας Μανώλη Μπαρδάνη, για συμμετοχή της Νο.18 Μοίρας:

Στις 11 Δεκεμβρίου, με απώλεια του Z7802/Q αεροσκάφους με κυβερνήτη τον F/Lt Everest George Edmunds.

Στις 12 Δεκεμβρίου, με απώλεια του Z7613 αεροσκάφους με κυβερνήτη τον W/Cdr Eustace Sweeting Barnes).

Στις 13 Δεκεμβρίου, με απώλεια του Z7858/M αεροσκάφους με κυβερνήτη τον Sgt. Frank Jury), το οποίο κατέπεσε στη Μάλτα.

 

Ένα από τα δύο αεροσκάφη που καταρρίφθηκαν αναφέρεται στον κατάλογο απωλειών Bristol Blenheim στην Ελλάδα 1940-1941 επιμέλειας Μανώλη Μπαρδάνη:

« 13/12/41 Blenheim Mk.IV (Z7800) ? Sqn. T/o Luqa, Malta.

One of six Blenheims sent to attack shipping in Argostoli Harbour, Kefelonia, Greece. Located in the harbour were the M/V’s the Iseo, Capo and Orso, and five “Navigatori” class, destroyers, the Vivaldi, Da Noli, Maloncello, Da Recco and the Zeno. Failed to return. Shot down by either AA of fire from the harbour, or ships guns or when attacked by a single Macci fighter that was on patrol at the time.

Crew: Sgt. A.J. Lee (P) 925684 RAFVR POW, Sgt. R. Haggett (N) 925435 RAFVR POW, Sgt. Ambrose John Comeau (W/Ag) R.65203 RCAF POW. »

Επίσης στον ίδιο κατάλογο δίνονται αναφορές για συμμετοχή της Νο.18 Μοίρας:

«11/12/41 Blenheim Mk.IV (Z7802/Q) 18 Sqn.

Received a direct hit in the port side wing, from shore batteries, although seemed to still be in control. Was last seen heading out to sea, but not gaining any height, were upon was set upon by two CR.42s. (Eye witness account taken from a Greek gentlemen and an ex Member

of 18 Sqn). According to RAF Air Historical Branch shot down over Argostoli Harbour 12th December 1941.

Crew: F/Lt Everest George Edmunds (P) D.F.C 403312 RNZAF, Sgt. Sigurd Edger Hedin (N) D.F.M 1001649 RAFVR, Sgt. Martin John Mills (W/Ag) 924027 RAFVR. Bodies were recovered from the sea and first buried Argostoli, now at Athens War Cemetery.

12/12/41 Blenheim Mk.IV (Z7613) 18 Sqn.

Lost through flak in a raid on Argostoli.

Crew: W/Cdr Eustace Sweeting Barnes DFC RAFVR KIA, Sgt William B. Allan 755584 KIA, 3rd crew member unknown.

13/12/41 Blenheim Mk.IV (Z7858/M) 18 Sqn.

Lost through flak in a raid on Argostoli. On the 13th of December 1941, five Bristol Blenheim light bomber aircraft, belonging to No.18 Squadron based in Luqa, took off for a raid on enemy shipping in Argostoli Harbour. A short distance into the flight, Blenheim ‘M’ (s/n Z7858) was attacked by an Italian Macchi C.202 and sustained damage to its port engine. The propeller was shot off and the pilot, Sgt Frank Jury, turned his aircraft back to Malta. An attempt to land was quickly abandoned and ditching the aircraft was the only option left. After jettisoning its bomb payload the pilot ditched his craft nearby a Maltese fishing boat off Dellimara. The pilot, his navigator (Tom Black) and air-gunner Sgt Dennis Mortimer, survived with minor injuries.

Crew: Sgt. Frank Jury (P), Sgt. Tom Black (N), Sgt. Dennis Mortimer (W/Ag)

The wreck found lying at a depth of 42 meters, some 800 meters due east of Xrobb l-Ghagin, Dellimara (Marsaxlokk). SSE of Malta. Is referred in this list to avoid confusion with other aircraft wrecks may possibly found in the future near Argostoli area.

Οι πληροφορίες, η επεξεργασία τους και η μετάφραση των αρχείων, προέρχονται από έρευνα που πραγματοποίησε ο Τηλέμαχος Μπεριάτος, 2011-2014.

No.107 Squadron RAF

Η Νο.107 Μοίρα από τον Αύγουστο 1938 είχε εξοπλιστεί με αεροσκάφη Bristol Blenheim Mk.I και μεταξύ Μαίου 1939 και Ιαν. 1942 με Mk.IV.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ Π.Π. τα αεροσκάφη της έφεραν τα πλευρικά διακριτικά (Squadron code letters) «OM».

Από τις 20 Αυγ. 1941 έως την 1 Ιαν. 1942 κλιμάκιο της μοίρας επιχειρούσε από τη Μάλτα.  www.raf.mod.uk/history/107squadron.cfm

Bristol Blenheim

Βρετανικό, δικινητήριο ελαφρύ βομβαρδιστικό. Το πρώτο, πολιτικό μοντέλο Bristol (Type 135) σχεδιάστηκε από τον Frank Barnwell το 1933 και πέταξε πρώτη φορά τον Απρίλιο 1935. Σύντομα κίνησε το ενδιαφέρον του Βρετανικού Υπουργείου Αεροπορίας λόγω της υψηλότερης από κάθε άλλο καταδιωκτικό της RAF ταχύτητας των 307 mph (μ.α.ώ). Στις αρχές του 1936 πέταξε το πρώτο στρατιωτικό μοντέλο Blenheim Mk.I (Type 142) διαμορφωμένο ως ελαφρύ βομβαρδιστικό. Παράχθηκε και ως βαρύ καταδιωκτικό το οποίο με την έναρξη του πολέμου αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ αργό σε σχέση με τα πιο σύγχρονα αεροσκάφη, και χρησιμοποιήθηκε σε ρόλο νυχτερινών μαχητικών στον οποίο διέπρεψε.

Το Mk.IV (Type 149) εμφανίστηκε το 1939 και ήταν από τα ταχύτερα βομβαρδιστικά μέχρι στιγμής, αλλά το κύριο πλεονέκτημα του ήταν η μεγάλη ακτίνα δράσης. Το Blenheim αποτέλεσε το πρότυπο για τη δημιουργία του Beaufort, που με τη σειρά του οδήγησε στην ανάπτυξη του Beaufighter το οποίο εμφανίστηκε από το 1941. (http://en.wikipedia.org/wiki/Bristol_Blenheim)