Leider ist der Eintrag nur auf Amerikanisches Englisch verfügbar.
Schlagwort-Archiv: Aquatec
(English) Mine sweeping – Πλωτήρας ναρκών θαλάσσης
Bristol Beaufighter TF Mk.X – Kefalonia Island
Bristol Beaufighter TF Mk.X – Kefalonia Island
1 Αυγούστου 1944
Σύμφωνα με το ημερολόγιο επιχειρήσεων (Operations Record Book – ORB) της 252 Μοίρας της R.A.F. (Middle East Command), την 1η Αυγούστου 1944 σχηματισμός 4 αεροσκαφών απογειώνεται από την αεροπορική βάση κοντά στη Βεγγάζη, Λιβύη (“StationBerka”, Benghazi, Libya) για να εκτελέσει επιθετική αναγνώριση στα παράλια της δυτικής Ελλάδας.
Στις 08:20 και στη θέση 38°38’Β, 20°45’Α ο σχηματισμός χωρίζεται σε δύο ζεύγη (αεροσκάφος «B» με το «H» και το «R» με το «K») όπως είχε σχεδιαστεί, προκειμένου να ερευνηθούν διαφορετικές ζώνες. Το «B» φέρει ρουκέτες 60 λιβρών (60lb, 27 κιλών περίπου), ενώ τα υπόλοιπα ρουκέτες των 25lb (11 κιλών περίπου), πλέον των πυροβόλων τους.
No.252 Squadron RAF badge (The Spartan Shield)
Εντοπισμός και Επιδρομή
Στις 08:36 το πρώτο ζεύγος εντοπίζει δύο πλοία τα οποία θεωρήθηκαν ως σκάφη συνοδευτικά στόλου τύπου «F» (Flottenbegeleiter, a.k.a. “F” boat), μισό μίλι νοτίως της νήσου Οξειάς, στο βόρειο άκρο της εισόδου του Πατραϊκού Κόλπου. Το αεροσκάφος «H» εφορμά με το πυροβόλο σε ένα από τα πλοία και την ίδια στιγμή το αεροσκάφος «B» επιχειρεί να επιτεθεί στον άλλο στόχο αλλά αποτρέπεται από την προσέγγιση του πλοίου εντός του καταφυγίου του – την υψηλή ακτογραμμή της Οξιάς, έτσι απομακρύνεται εκτελώντας αριστερόστροφο κύκλο. Το αεροσκάφος «Β» παρατηρεί το «Η» να προσθαλασσώνεται στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α καθώς επίσης και την πνευστή σωστική λέμβος που διέθετε, με ένα άτομο εντός αυτής και άλλο ένα στο νερό να την προσεγγίζει. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι έντονα και το «Β» υφίσταται ζημιές στο αριστερό φτερό και στην ουρά οπότε αποφασίζει να επιστρέψει στην βάση του.
Beaufighter raid off Kalymnos. IWM (C 4035)
Το άλλο ζεύγος αεροσκαφών μετά τον διαχωρισμό του σχηματισμού, συνεχίζει την σάρωση κατά μήκος της ακτογραμμής της νήσου Κάλαμος. Περίπου 5 λεπτά αργότερα εντοπίζει ένα σκάφος ανοιχτά της Οξειάς. Το αεροσκάφος «R» εφορμά πρώτο βάλλοντας με το πυροβόλο επιτυγχάνοντας πιθανά πλήγματα και έπειτα εκτοξεύοντας ζεύγος ρουκετών τα αποτελέσματα των οποίων δεν έγινε δυνατό να παρατηρηθούν. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι πλέον τόσο έντονα που το ίδιο αεροσκάφος πλήττεται, συγκεκριμένα στη βάση της δεξιάς πτέρυγας. Τότε το αεροσκάφος «Κ» ακολουθεί με ριπές του πυροβόλου του αλλά κατά την απομάκρυνση διαπιστώνει καπνό προερχόμενο από τον αριστερό κινητήρα, οπότε ενημερώνει μέσω του ασυρμάτου ότι χτυπήθηκε και ότι αλλάζει πορεία προς την Ιταλία, ενώ το αεροσκάφος «R» ενημερώνει ότι θα το συνοδεύσει. Όμως όταν στις 09:00 το «Κ» καταπέφτει στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α το «R» υπερίπταται πάνω από το σημείο διαγράφοντας κύκλους για κάποια ώρα αλλά δεν βλέπει παρά συντρίμμια και μια αναποδογυρισμένη σωστική λέμβο.
No.252 Squadron off Preveza collier BACCHUS. IWM (C3815)
No.252 Squadron attacking CantZ501 in Preveza, 1943. IWM (CM 5296)
Η τύχη των πληρωμάτων
Οι απώλειες της ημέρας ήταν μεγάλες, καθώς ο πιλότος του «LZ 530» J.D. Clark ήταν ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους στην Μοίρα, ενώ για το πλήρωμα του «NE 636» αυτή ήταν η πρώτη επιχειρησιακή έξοδος.
Αργότερα στα υπηρεσιακά μητρώα ο CharlesG.G. Davis πιλότος του NE 636/Η αρχικά αναφέρεται ως αιχμάλωτος πολέμου στην Γερμανία, στο POWStalagLuftcampno.7 ενώ μεταγενέστερα επέστρεψε σώος στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 13 Μαΐου 1945. Ο G. Waller αναφέρεται επίσης αιχμάλωτος αλλά και αυτός επέστρεψε στην Αγγλία.
Beaufighter raid in the Aegean sea. IWM (C 4250)
Συνοπτικά, τα αεροσκάφη του 252 Squadron RAF Middle East Commandπου έλαβαν μέρος στην περιπολία ήταν:
Aircraft “B” «NE 254» Pilot S/L I.B. Butler, Nav. I.P. Cowl
Aircraft “H” «NE 636» Pilot W/O Charles Gordon Goodwin Davis, Nav. Sgt. George Norman Waller
Aircraft “R” «LZ 133» Pilot F/O J.A.T. Macintosh, Nav. R.H. Alderton
Aircraft “K” «LZ 530» Pilot P/O J.D. Clark, Nav. F/L E.A.C. Young
Eκ των οποίων κατέπεσαν τα:
1. BristolBeaufighterTFMk.X «NE 636/Η» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α.
2. BristolBeaufighterTFMk.X «LZ530/Κ» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α.
Οι πληροφορίες, η επεξεργασία και η επιμέλεια προέρχονται από έρευνα που πραγματοποίησε ο Τηλέμαχος Μπεριάτος, 2012-2015.
No. 252 Μοίρα RAF
Αεροσκάφη της αποτέλεσαν απόσπασμα που επιχειρούσε από την Μάλτα από τον Μάιο 1941, εξοπλισμένο με τα πρώτα μαχητικά της έκδοσης BeaufighterMk.IC- βαρέα μαχητικά μακρού βεληνεκούς, που ανέλαβαν υπηρεσία. Αυτά αποδείχτηκαν τόσο αποτελεσματικά εναντίον θαλάσσιων στόχων, αεροσκαφών και στόχων ξηράς που η CoastalCommand έγινε ο κύριος χρήστης του Beaufighter, αντικαθιστώντας τα πλέον παρωχημένα Beaufort και Blenheim. Στις 15 Ιουνίου 1941 το Μεσογειακό απόσπασμα αναδιοργανώθηκε σε Μοίρα. Επιδρομές σε νηοπομπές και παραθαλάσσιους στόχους στην Ανατολική Μεσόγειο διεξάγονταν από βάσεις στην Αίγυπτο (στο Idku) ως τμήμα της Νο.272 Μοίρας και στις 14 Νοεμβρίου 1941 η Νο.252 ανασυστάθηκε. Μετά από την κατάληψη αεροδρομίων στη Λιβύη στις αρχές του 1943, η Μοίρα διεξήγαγε θαλάσσιες περιπολίες γύρω από την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη και τον Φεβρουάριο 1945 μεταφέρθηκε στην Ελλάδα όπου παρέμεινε έως την 1η Δεκεμβρίου 1946 όταν διαλύθηκε οριστικά.
Οι κωδικοί της Μοίρας (Squadroncodes) ήταν οι εξής:
«GW» Απρίλιος 1939 – Σεπτέμβριος 1939
«PN» Νοέμβριος 1940 – Μάιος 1941
«BT» Μάιος 1941 – Νοέμβριος 1942
Αεροσκάφη που χειρίστηκε:
BeaufighterMk.IC Μάιος 1941 – …
BristolBeaufighterMk.X Ιούνιος 1944 – Δεκέμβριος 1946
(Ιστορία της Μοίρας: http://www.raf.mod.uk/history/252squadron.cfm)
(Φωτογραφίες: Imperial War Museum – IWM, UK)
Junkers – Ju 52 Maleme – Crete
Συντρίμμια αεροσκάφους Ju52 βρέθηκαν στη θαλάσσια περιοχή του Μάλεμε στα Χανιά. Τα συντρίμμια βρίσκονται κοντά στην ακτή, διάσπαρτα σε ακτίνα 150 μέτρων.
Aircraft debris (Junkers 52) found in the sea area of Maleme, Chania. Shot down during the Battle of Crete, 1941.
Τα συντρίμμια προέρχονται από το Ju52 (φωτο) το οποίο είχε προσθαλασσωθεί στην περιοχή στη διάρκεια της Μάχη της Κρήτης.
Debris derived from the Ju52 (photo) which was ditching in the sea area of Maleme during the Battle of Crete.
Μετά τον πόλεμο το αεροπλάνο διαλύθηκε με αποτέλεσμα να έχουν απομείνει στην ευρεία περιοχή διάσπαρτα μικρά μέρη του αεροσκάφους.
Aircraft debris (Junkers 52) found in the sea area of Maleme, Chania. Shot down during the Battle of Crete, 1941.
The Ju 52/3m with a 19 meters length and wing area 110m2, was operated by the German Luftwaffe as a troop and cargo transport aircraft, medium bomber, could carry goods weighing two tons or 18 soldiers.
The Junker 52 in 17 variations, was the main transport aircraft of the Germans during WW II.
The Ju52 was used for dropping paratroopers in the Battle of Crete in 1941 , the first major paratroopers enterprise in history, and in the battle for the conquest of Leros in 1943.
It is estimated that in the Battle of Crete alone 370 aircraft were shot down.
During this period, 1941 – 1943, 175 aircrafts of Junker 52 units operating in Greece have been lost or destroyed.
Junkers 52 – Dias Island_Crete
Αναφορά κατάρριψης τριών γερμανικών μεταγωγικών αεροσκαφών Ju 52, στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ηράκλειου και νήσου Δίας.
Το αρχείο προέρχεται από το Ημερολόγιο Πολέμου της γερμανικής Ναυτικής Διοίκησης Κρήτης
Στις 19 Δεκεμβρίου 1941 και κατά την επιχείρηση διάσωσης έλαβαν μέρος 7 πετρελαιοκίνητα, 1 ρυμουλκό από το Ηράκλειο, 1 κανονιοφόρος από το Ρέθυμνο. Μέχρι τις 14.00 περισυνελέγησαν 10 άτομα ενώ εντοπίστηκαν 2 πτώματα. Στην περιοχή της πτώσης εντοπίστηκαν 3 σωστικές σχεδίες. Πιθανολογείται η ύπαρξη νερού στα καύσιμα με αποτέλεσμα την πτώση των αεροσκαφών.
VDM – Vereinigte Deutsche Metallwerke
H VDM δημιουργήθηκε το 1930 μετά από την εξαγορά των εταιρειών Heddernheimer Kupferwerk και Süddeutsche Kabelwerk AG.
Τον Μάρτιο του 1934 η VDM μετέφερε την έδρα της στην Φρανκφούρτη. Στη διάρκεια του πολέμου ήταν βασικός προμηθευτής μεταλλικών προϊόντων της Wehrmacht. Το 1939 ο αριθμός εργαζομένων όπου απασχολούσε η VDM αυξήθηκε στους 21.000. Η αύξηση αυτή του εργατικού δυναμικού οφειλόταν στην παραγωγή ρυθμιζόμενου/μεταβλητού βήματος έλικας για τα αεροσκάφη της Luftwaffe.
Πίνακας VDM με αριθμό σειράς (Gerat Nr) και τύπο αεροσκάφους
9-11 012.23 Ju86
9-11 012.24 Ju86
9-11 014.23 He111, Bf110
9-11 085.24
9-11 014.24 Do17
9-11 081.25 Do215, Ju88, Bf109E,F
9-11 081.26 He111, Ju88, Bf109E,F
9-11 212.21 D026
9-11 111.21 Do24, He115
9-11 256.20 Ju86p
9-11 256.22 Arado196, Bv222, Fw200
9-11 072A Bf 109B,C,D
9-12 159A Bf 109G/K + GM1
Bf 109E – VDM 9-11081 A με αυτόματο βήμα προπέλας VDM 9-11081 E χειροκίνητο βήμα προπέλας
Αρχείο παρουσίασης σε μορφή PDF
Bristol Aeroplane Company
Η σημαντικότερη βρετανική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών και αεροπορικών κινητήρων. Η λίστα με τα αεροσκάφη κατασκευής περιλαμβάνουν:
- 149 Bolingbroke
- 152 Beaufort
- 156 Beaufighter
- Type 159
- 163 Buckingham
- 164 Brigand
- 166 Buckmaster
The Bristol Aeroplane Company, originally the British and Colonial Aeroplane Company, was both one of the first and one of the most important British aviation companies, designing and manufacturing both airframes and aero engines.
During the Second World War Bristol’s most important aircraft was the Beaufighter heavy two-seat multirole aircraft, a long-range fighter, night fighter, ground attack aircraft, and torpedo bomber. It was used extensively by the RAF and Commonwealth air forces and by the USAAF. The Beaufighter was derived from the Beauforttorpedo bomber, itself a derivative of the Blenheim.
In 1940 a shadow factory was set up at Weston-super-Mare for the production of Beaufighters. Also an underground factory was built by Alfred McAlpine at Hawthorn in 1940 to accommodate the company’s experimental department which was working on a new engine for bombers and Beaufighters.
Υπό κατασκευή
- Bristol Aquila
- Bristol Centaurus
- Bristol Cherub
- Bristol Draco
- Bristol Hercules
- Bristol Hydra
- Bristol Jupiter
- Bristol Lucifer
- Bristol Mercury
- Bristol Neptune
- Bristol Olympus
- Bristol Orion sleeve-valve
- Bristol Orion turbo-prop/shaft
- Bristol Orpheus
- Bristol Pegasus (radial engine)
- Bristol BE53 Pegasus (later, BS53 the Harrier engine)
- Bristol Perseus
- Bristol Phoenix diesel radial[15][16]
- Bristol Proteus
- Bristol Taurus
- Bristol Theseus
- Bristol Thor
- Bristol Titan
Αναφορές: wikipedia
Χράνοι Μεσσηνίας
Οι Χράνοι βρίσκονται νοτιοδυτικά του νομού Μεσσηνίας και απέχουν 35 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Σε κοντινή απόσταση από την ακτή και σε βάθος 7 – 15 μέτρων βρίσκονται διάσπαρτα συντρίμμια αεροσκάφους η ταυτότητα του οποίου δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί
Η διασπορά των συντριμμιών του αεροσκάφους είναι μεγάλη ενώ η ταυτοποίηση του είναι δύσκολη αφού στον βυθό υπάρχουν μόνο κάποια μικρά μέρη από αυτό.
Χαρακτηριστικά μέρη του κινητήρα βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, από τα οποία εικάζεται ότι πρόκειται για αεροπλάνο αμερικάνικής κατασκευής.
Μέρος από συντρίμμια του αεροσκάφους με την αναγραφή BOMB BAY.
Οι φωτογραφίες αποτύπωσης είναι του Σπύρου Παππά.
USAAF Manual
Τεχνικά εγχειρίδια, εγχειρίδια πτήσης, εκπαιδευτικά εγχειρίδια αμερικάνικων αεροσκαφών
- B-24D Liberator Flight Manual Μπορείτε να ‘κατεβάσετε’ το αρχείο σε μορφή PDF από το Aviation Archaeology Library
- B-25 Pilot Training Manual Μπορείτε να ‘κατεβάσετε’ το αρχείο σε μορφή PDF από το Aviation Archaeology Library
- B-26 Pilot Training Manual Μπορείτε να ‘κατεβάσετε’ το αρχείο σε μορφή PDF από το Aviation Archaeology Library
Savoia Marchetti – SM79
The Savoia-Marchetti SM.79 Sparviero (Italian for „Sparrowhawk“) was a three-engined Italian medium bomber with a wood-and-metal structure. Originally designed as a fast passenger aircraft, this low-wing monoplane, in the years 1937–39, set 26 world records that qualified it for some time as the fastest medium bomber in the world. It first saw action during the Spanish Civil War and flewon all fronts in which Italy was involved during World War II. It became famous and achieved many successes as a torpedo bomber in the Mediterranean theater.
The SM.79 was an outstanding aircraft and was certainly the best-known Italian aeroplane of World War II. It was easily recognizable due to its distinctive fuselage dorsal „hump“, and was well liked by its crews who nicknamed it Gobbo Maledetto („damned hunchback“). It was the most widely produced Italian bomber of World War II, with some 1,300 built, remaining in Italian service until 1952.
During the WW2, the Italian airplanes or seaplanes at first they used torpedoes from the Regia Marina used by the MAS, in diameter 450 mm, 5.75 m length and weight 900 kg with 200 kg warhead. The S. 79 SPARVIERO was chosen as most able to perform the launch maneuver.
Later the great size, the lack of maneuverability, the need to get closer to the target and the presence of the enemy fighters advised to create special torpedoes nicknamed silurotti, of smaller length (about 3 m.), and of less weight (about 450 kg.) but with the same explosive (about 200 kg. of TNT), which could permit to defend themselves from the attacks of the enemy fighters. [1]
Ιταλικό βομβαρδιστικό από τον Β‘ Π.Π., Savoia Marchetti S.Μ.79 ΙΙΙ (BIS), (σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις) είναι ένας ακόμα τύπος αεροπλάνου που βρίσκεται βυθισμένο στο νησί του Πόρου στον Αργοσαρωνικό, σε βάθος 60 μέτρων.
Ο εντοπισμός του σημαντικού αυτού ναυαγίου ανήκει στον επαγγελματία δύτη Νούλη Σπουρλάκο. Την ιδιαίτερα σημαντική πληροφορία μας είχε μεταδώσει εδώ και καιρό ο Νίκος Νικολόπουλος των Ionian Divers, τον οποίο και ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη του.
Την πληροφορία επιβεβαίωσε ο Βασίλης Μεντόγιαννης κατά την διαμονή του στον Πόρο, πέρυσι ενώ συμμετείχε σε ερευνητική αποστολή του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών και της Εφορίας Εναλίων Αρχαιοτήτων, στο Μόδι.
Η ομάδα που έκανε την πρώτη τεκμηρίωση του αεροσκάφους, με φωτογράφιση, και βιντεοσκόπηση, αποτελούνταν από τους Γιώργο Καρέλα, Βασίλη Μεντόγιαννη, Κωνσταντίνο Μηλιώνη, Δημήτρη Στράτο και Μαρία Λιβανού.
H ταυτοποίηση του αεροσκάφους έγινε από τον Γιώργο Καρέλα, Βασίλη Μεντόγιαννη και David Mc Donald. Οι πληροφορίες προήλθαν από το αρχείο του Ιστορικού ερευνητή Ferdinando D’Amico.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από τις καταδύσεις ομάδας του Aviation Archaeology in Greece. Την ομάδα αποτελούσαν οι: Αρετή Κομηνού (φωτογραφία), Χρήστος Τσιπόκας, Τάσος Χατζηλιάδης, Νίκος Καρατζάς.
Κείμενο: Γιώργος Καρέλας
Το ναυάγιο του Πόρου είναι το με εργοστασιακό αριθμό MM.22293 Savoia Marchetti 79bis και κατασκευάστηκε από την εταιρεία SIAI-Marchetti, το έτος 1940 Ήταν ένα από τα 79 αεροπλάνα του τύπου αυτού που παρήχθησαν μαζικά την περίοδο εκείνη. http://en.wikipedia.org/wiki/SIAI-Marchetti
Το αεροσκάφος αυτό παραδόθηκε στο Gruppo Aerosiluranti „Buscaglia” στις 2 Ιουνίου του 1944 με πολλές μετατροπές από το αρχικά κατασκευασθέν που έγιναν μετά τον Σεπτέμβριο του 1943 σύμφωνα με τις προδιαγραφές των S 79bis.
Το βράδυ της 4ης Αυγούστου 1944 το αεροσκάφος με κυβερνήτη τον Marcello Perina, συγκυβερνήτη τον Gianfranco Neri , μηχανικό τον Marcello Manfrino, ασυρματιστή τον Giuseppe Apolloni και πυροβολητή τον Franco Zanchi απογειώθηκε από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας μαζί με άλλα 7 αεροπλάνα του Gruppo με στόχο να πλήξουν συμμαχική νηοπομπή αποτελούμενη από 30 εμπορικά πλοία συνοδευόμενα από 4 πολεμικά βορειοδυτικά της πόλεως Πτολεμαΐς της Λιβύης. (σημερινή Ad Dirsyah).
Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν μόνο 3 αεροσκάφη του Gruppo μπόρεσαν να εντοπίσουν το κομβόι και μάλιστα κατάφεραν να πλήξουν το εμπορικό πλοίο Samsylarna (τύπου Liberty).
Σύμφωνα με το ημερολόγιο της μονάδας 5 αεροπλάνα επέστρεψαν με ασφάλεια, ένα προσγειώθηκε στην Κρήτη και ένα αγνοούνταν σε θαλάσσια περιοχή κοντά στην Κρήτη. Το τελευταίο που έλαβε μέρος στην επιχείρηση είναι το αεροπλάνο του Πόρου που αναγκάστηκε να προσθαλασσωθεί λόγω έλλειψης καυσίμων…. Όλα τα μέλη του πληρώματος διασώθηκαν από την Γερμανική ακτοφυλακή.
Επίσης σε έρευνα με side scan sonar στην περιοχή από την ομάδα του Πανεπιστημίου Πατρών με επικεφαλής τον καθηγητή Γιώργο Παπαθεοδώρου βρέθηκε κοντά στο ναυάγιο του αεροπλάνου αντικείμενο που ομοίαζε με τορπίλη, πράγμα που αν επαληθευτεί σημαίνει ότι το αεροπλάνο όπως έγινε γνωστό δεν κατάφερε να βρει τα συμμαχικά πλοία και δεν προέβη σε καμιά επιθετική ενέργεια, έγινε απόρριψη της τορπίλης πριν την προσθαλάσσωση, πράγμα απόλυτα λογικό για την περίσταση.
Από ότι φαίνεται πρόκειται για το αεροπλάνο που πραγματοποίησε αναγκαστική προσθαλάσσωση στις 5 Αυγούστου του 1944 και το οποίο ανήκε στο Gruppo Aerosiluranti Buscaglia Faggioni της Aeronautica Nazionale Repubblicana.
Η A.N.R. ιδρύθηκε τον Σεπτέμβρη του 1943 -αμέσως μετά την ανάληψη καθηκόντων του στρατηγού Pietro Badoglio και την συμμετοχή της Ιταλίας στις Συμμαχικές Δυνάμεις- αλλά ιδρύθηκε για να συνεχίσει τον πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας.
Το Gruppo Aerosiluranti Buscaglia Faggioni έδρασε από τις 14 Οκτωβρίου 1943 έχοντας σαν βάση του την Κορυτσά της Αλβανίας.
[1] https://en.wikipedia.org/wiki/Savoia-Marchetti_SM.79