
Λίστα αεροσκαφών Β‘ Π.Π
Luftwaffe Ministero Dell’ Aeronautica USAAF RAF



Λίστα αεροσκαφών Β‘ Π.Π
Luftwaffe Ministero Dell’ Aeronautica USAAF RAF


Τελευταία ενημέρωση: 31/10/2014
Ψηφιακό αρχείο με αναφορές, εκθέσεις και χαρτογραφικό υλικό που σχετίζεται με τη Μάχη της Κρήτης.
1.Έκθεση σχετικά με την αεροποβατική επιχείρηση για την κατάληψη της Κρήτης. Έχει αναπαραχθεί στο σύνολό της από τις Ένοπλες Δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Ειδικό Δελτίο Νο 35, με θέμα: „Η Μάχη της Κρήτης, 20 Μαΐου – 1 Ιουνίου, 1941.“ Εκδόθηκε 15 Οκτωβρίου, 1941.
This report on the Air-Borne Invasion of Crete is believed to be of such importance to the Armed Forces of the United States that it is reproduced in its entirety and given a wide distribution. It amplifies Special Bulletin No. 35, subject: „The Battle of Crete, May. 20 – June 1, 1941“, issued October 15, 1941.
2. Map 1 – CRETE – Χάρτης της Κρήτης
(κλικ για μεγέθυνση)Map 1.1 – Conquest of Crete – Κατάκτηση της Κρήτης

Map 1A– Wrecks at Suda Bay – Θέση ναυαγίων στον κόλπο της Σούδας
(κλικ για μεγέθυνση)
Map 2 – Dispositions New Zealand Division 20/May – Διάταξη των Νεοζηλανδικών δυνάμεων.
(κλικ για μεγέθυνση)Map 3 – Withdrawal to SPHAKIA – Αποχώρηση προς Σφακιά
(κλικ για μεγέθυνση)
Map 4 – Position of British warships sunk during campaign in Crete (May 1941).
Η θέση βύθισης των Βρετανικών πλοίων που απωλέσθηκαν στη διάρκεια των επιχειρήσεων στην Κρήτη (Μάιος 1941).
Η Μακρόνησος ή κατά τους αρχαίους χρόνους „Ελένη“ είναι το δυτικότερο νησί των Κυκλάδων. Στο στενό Κέας – Μακρονήσου υπάρχουν κάποια από τα σημαντικότερα ναυάγια η ιστορία των οποίων ξεκινά από τον 2ο αιώνα π.Χ.
Αεροπορικό ναυάγιο είχε εντοπιστεί κατά τη διάρκεια καταδυτικής αποστολής το 2008 σε μικρή απόσταση από το λιμάνι της Κέας, και αφορούσε αεροσκάφος τύπου Junkers 52 το οποίο κατέπεσε τον Σεπτέμβριο του 1943.
Σύμφωνα με τους πίνακες απωλειών τα αεροσκάφη τα οποία έχουν χαθεί στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή υπολογίζονται σε δώδεκα.
Σύμφωνα με το σκίτσο/χάρτη που παρουσιάζεται, το οποίο προέρχεται από αναφορά ομάδας Γερμανικών αντιαεροπορικών, αναφέρεται σε δυο ακόμα καταρρίψεις Βρετανικών αεροσκαφών τύπου Beaufighter στην ίδια περιοχή.
Σύμφωνα με την αναφορά στις 06/09/1944, σχηματισμός από 12 beaufighter δέχτηκε πυρά ενώ πετούσε κατά μήκος του στενού Κέας – Μακρονήσου με αποτέλεσμα δυο εξ αυτών να καταρριφθούν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή.
A deadly reconnaissance patrol
During a reconnaissance patrol in the Ionian Sea on 5 June 1941, a british „Maryland“ reconnaissance aircraft (probably of Νο.69 Squadron RAF stationed at Luqa, Malta, operating in the area at the time), sighted attacked and destroyed an Italian seaplane, which
was taxiing on the water in Argostoli harbour, Kefalonia.
Italian seaplane, Argostoli 5-6-1941
Στις 5 Ιουνίου 1941 ένα βρετανικό αεροσκάφος τύπου „Maryland“, πιθανότατα της Νο.69 Μοίρας της Βρετανικής Αεροπορίας με βάση στη Λούκα της Μάλτας (No.69 Squadron RAF, Luqa, Malta), κατά τη διάρκεια αναγνωριστικής περιπολίας στο Ιόνιο, κατέστρεψε ένα ιταλικό υδροπλάνο της Ιταλικής Αεροπορίας (Regia Aeronautica) το οποίο βρισκόταν στο λιμένα του Αργοστολίου, στην Κεφαλλονιά.
Το συμβάν μνημονεύεται στην αναφορά „War Cabinet – Weekly Resume May 29th to June 5th 1941“ στην ενότητα “Αir Situation, Malta.” (παράγραφος 53):
…“Our reconnaissance aircraft have constantly patrolled the coasts of Tunis and Tripoli and the Ionian Sea. During one of these flights a Maryland destroyed an Italian seaplane on the water at Argostoli (Cephalonia).”…
καθώς και στην εφημερίδα „The Courier-Mail newspaper June 6th, 1941 (National Library of Australia), στο άρθρο υπό τον τίτλο: ITALIANS’ CONVOY BATTERED:
…“LONDON, June 5. …On a reconnaissance flight off the island of Cephalonia, a British aircraft attacked an Italian seaplane, which was taxiing on the water, and destroyed it.”…
Κλικ για μεγέθυνση
Το ιταλικό υδροπλάνο ήταν πιθανότατα ένα Cant Z.506B „Airone“ από τις μοίρες ναυτικής αναγνώρισης της Regia Aeronautica που ενδεχομένως πήραν μέρος στην κατάληψη των Ιονίων Νήσων τον Απρίλιο του 1941 ή επιχειρούσαν από εκεί στην πρώτη περίοδο της ιταλο-γερμανικής κατοχής: (βλέπε πληροφορίες για το Cant Z.506B παρακάτω)
Στις 30 Απριλίου 1941, πέντε υδροπλάνα Cant Z.506B απογειώνονται από το Brindisi της Απουλίας (πιθανότατα ανήκουν στο 35ο σμήνος ναυτικού βομβαρδισμού). Προηγούνται τριών μεταφορικών αεροσκαφών Savoia-Marchetti SM.82 που απογειώνονται από το αεροδρόμιο Galatina με 60 αλεξιπτωτιστές του 2ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών. Ο σχηματισμός κατευθύνεται στην Κεφαλλονιά όπου διεξάγεται αεραπόβαση. Η επιχείρηση λήγει με τον αφοπλισμό της μικρής ελληνικής αστυνομικής δύναμης που αποτελεί τη μόνη φρουρά της νήσου. Πρόκειται για την πρώτη επιχείρηση των Ιταλών αλεξιπτωτιστών (185a Divisione Paracadutisti “Folgore”) και στέφεται από πλήρη επιτυχία!
H αναφορά που τεκμηριώνει τη ρίψη των Ιταλών αλεξιπτωτιστών ως πρώτη επιχείρησή τους στον πόλεμο.
Σελ. 14 του κειμένου της αναφοράς της US Military Intelligence Service με ημερ. 2-12-1942
Η φωτογραφία που παρατίθεται εικονίζει ένα από τα υδροπλάνα να προσεγγίζει την προβλήτα του λιμανιού στο Αργοστόλι την ίδια ημέρα της κατάληψης της Κεφαλονιάς (και ένα μόνο μήνα πριν την αναφορά της καταστροφής του υδροπλάνου από το βρετανικό Maryland).
Στις 5 Μαΐου 1941 η μεραρχία «Acqui» αναλαμβάνει τη διοίκηση όλων των Ιονίων και η Ιταλική αεροπορία εγκαθιστά στην Κεφαλονιά και στη Ζάκυνθο σταθμούς αναγνώρισης – έγκαιρης προειδοποίησης, και στην Κέρκυρα ένα αεροδρόμιο περιορισμένης δυναμικότητας κυρίως ως σταθμό ανεφοδιασμού.
Οι πληροφορίες και τα αρχεία που τεκμηριώνουν την αναφορά προέρχονται από έρευνα που πραγματοποίησε ο Τηλέμαχος Μπεριάτος, 2010-2014.
Cant Z.506B „Airone“
Ιταλικό τρικινητήριο υδροπλάνο που αρχικά επιχειρούσε ως αναγνωριστικό και τορπιλοπλάνο. Η στρατιωτική αυτή έκδοση αναπτύχθηκε το 1939 (παράχθηκαν μόλις 324) από το πολιτικό επιβατηγό μοντέλο Cant Z.506Α του 1936.
Όταν η Ιταλία εισήλθε στον πόλεμο στις 10 Ιουνίου 1940, 97 αεροσκάφη ήταν επιχειρησιακά, κατανεμημένα σε δύο σμήνη ναυτικού βομβαρδισμού (Stormi da Bombardamento Marittimo, αναλυτικά: 31°Stormo B.M. „autonomo“ στο αεροδρόμιο Cagliari-Elmas στη Σαρδηνία με 22 αεροσκάφη και 35° Stormo B.M. στο Brindisi της Απουλίας με 25 αεροσκάφη), καθώς και σε μερικές μοίρες ναυτικής αναγνώρισης (Squadriglia da Ricognizione Marittima).
Το „Airone“ χρησιμοποιήθηκε ευρέως μεταξύ 1940-1941 στη Γαλλία και την Ελλάδα και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατάληψη των νησιών, συμπεριλαμβανομένων των Ιονίων (Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθος).
Η τρωτότητα του ενάντια στα συμμαχικά μαχητικά το περιόρισε στη συνέχεια του πολέμου σε αποστολές θαλάσσιας επιτήρησης και διάσωσης (στην αρχή του πολέμου ένας σχηματισμός με δύο αεροσκάφη στάθμευε στη Λέρο και μεταφέρθηκε αργότερα στη Ρόδο). Μετά την ιταλική συνθηκολόγηση, το αεροσκάφος χρησιμοποιήθηκε από τις γερμανικές δυνάμεις και στα ελληνικά νησιά. (Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/CANT_Z.506)
Bristol Beaufighter, Φισκάρδο Κεφαλονιά
Τα συντρίμμια του Bristol Beaufighter βρίσκονται στον όρμο Κιμιλιά και σε βάθος 16 μέτρων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνονται στην ιστοσελίδα του καταδυτικού, www.fiskardo-divers.com μετά την ανατίναξη του αεροσκάφους στη δεκαετία του 1960 για τη συλλογή των πολύτιμων μετάλλων, στο βυθό παραμένουν σήμερα μόνο συντρίμμια.
Η ακριβής ταυτοποίηση δεν είναι εύκολη λόγω της κατάστασης του ναυαγίου, μια γενική ταυτοποίηση ως βρετανικό αεροσκάφος, επιβεβαιώνεται από τα συντρίμμια που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή του ναυαγίου.
Η παρακάτω αναφορά στον κατάλογο με τις „Απώλειες Bristol Beaufighter στην Ελλάδα 1941-1946“ (επιμέλειας Μανώλη Μπαρδάνη), πολύ πιθανά να ταυτίζεται με το συγκεκριμένο αεροσκάφος:
"19-7-1944 1FU, Bristol Beaufighter TF Mk.X (NE 595/S) No. 603 Squadron RAF, F/Sgt. H.E. Yorke, F/Sgt. J.G. Shaw. Damaged by flak and ditched, Fiskardo, Kefalonia. Over Fiskardhou was fired on and was last seen heading North, loosing height with white smoke coming from one engine. Two distinct splashes were seen after the aircraft had passed behind a small knoll. One of the crew reported POW on 25-7-1944."
Φωτογραφία η οποία τραβήχτηκε από Bristol Beaufighter κατά τη διάρκεια επιδρομής εναντίον μικρού φορτηγού σκάφους και σκάφους ναυτικής περιπολίας σταθμευμένων στο λιμένα Φισκάρδου, Κεφαλονιά, ίσως και από την ίδια αποστολή.
"RAF operations in Malta , Gibraltar, the Mediterranean , 1940-1945 C3822. Low-level oblique aerial taken from a Bristol Beaufighter as it attacked a small cargo vessel and a naval patrol boat moored in the harbour at Fiskardho on the island of Cephalonia, Greece ."
Η επιμέλεια του κειμένου και η ανάκτηση της φωτογραφίας έγιναν από τον Τηλέμαχο Μπεριάτο.
Απώλειες Hawker Hurricane στην Ελλάδα 1941-1944
Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
Ο κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου Hawker Hurricane που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια και τα τότε όριά της. Τα περισσότερα αεροσκάφη αυτού του τύπου καταρρίφθηκαν επί εδάφους.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδύκτιο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται πιο κάτω.
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Σε καμμία περίπτωση δεν είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.
Τα στοιχεία από τα Air Britain serials και κάποια από το διαδύκτιο παραμένουν σε Αγγλική γλώσσα ενώ συμπληρωματικά στοιχεία για Ελληνικά πληρώματα αλλά και όπου κρίθηκε σκόπιμο, μπορεί να αποδίδονται και στα Ελληνικά.

Αρκετοί από τους κωδικούς κατασκευής αυτών των αεροσκαφών είναι ασαφής ή εντελώς άγνωστοι, καθώς δεν ήταν διαθέσιμες πρωτογενείς πηγές, αρχεία και ORBs, ήτε γιατί αυτά δεν ήταν διαθέσιμα, ήτε γιατί είχαν καταστραφεί κατά τη διάρκεια ή το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου.
Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών
(σε παρένθεση περιλαμβάνονται και οι κωδικοί των μοιρών που έφεραν τα αεροσκάφη):
RAF: 6Sqn.(JV), 33Sqn.(NW), 73Sqn.(TP), 80Sqn.(AP), 94Sqn.(GO), 123Sqn.(XE), 134Sqn.(GQ), 208Sqn.(-) 238Sqn.(RS), 274Sqn.(YK).
RHAF: 335Sqn.(FG) 336Sqn.(-)
SAAF: 41Sqn.(-)
Τελευταία ενημέρωση: 16/09/2014
Ο κατάλογος σε μορφή PDF: Hawker Hurricane losses in Greece 1941-1944

Κείμενο: Μανώλης Μπαρδάνης www.naxosdiving.com
Φωτογραφίες ναυαγίου: Παύλος Μπέσης
Οι πρώτες πληροφορίες που είχαμε προέρχονταν από ηλικιωμένους κατοίκους, που γνώριζαν ότι κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου δυο συμμαχικά αεροσκάφη έπειτα από χτύπημα που δέχτηκαν με αντιαεροπορικά πυρά, αναγκάστηκαν να προσθαλασσωθούν στην περιοχή της Νάξου. Για το ένα από αυτά οι μεγαλύτερες πιθανότητες ήταν να έχει προσθαλασσωθεί στην ευρύτερη περιοχή του ακρωτηρίου Κούρουπας, στη Δυτική ακτή της Νάξου.
Ένας σφουγγαράς μας είπε ότι ήξερε πως υπάρχει ένα αεροσκάφος στο βυθό του ακρωτηρίου Κούρουπας, περιγραφή που ταίριαζε με τις προηγούμενες πληροφορίες που είχαμε. Έτσι στις 21 Φεβρουαρίου 2006 ξεκινήσαμε τις έρευνες στο νοτιοανατολικό τμήμα του ακρωτηρίου, σε βάθη μεταξύ -32 και -40 μέτρων. Σε αυτό το σημείο του νησιού, συνήθως επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες που δεν μας έδιναν τη δυνατότητα να καταδυθούμε όσο συχνά θέλαμε.
Έπειτα από 14 καταδύσεις στην περιοχή και αρκετές ώρες έρευνας με τη βοήθεια βαθύμετρου GPS, καλύψαμε μια έκταση περίπου 10.000 τετραγωνικών μέτρων ώσπου εντέλει στις 3 Ιούνη 2007 το εντοπίσαμε περίπου μισό μίλι ανοιχτά από το ακρωτήριο Κούρουπας.
Το αεροσκάφος τύπου Beaufighter, βρέθηκε σε τέτοια θέση που φάνταζε λες κι ο πιλότος του, όχι απλά το προσθαλάσσωσε, αλλά το «προσγείωσε» στο επίπεδο αμμώδες υπόστρωμα του βυθού, 34 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το αεροσκάφος βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Η κατεύθυνση του είναι προς τις 40 μοίρες Βόρειο-βορειοανατολικά. Η μύτη της ατράκτου έχει αποκοπεί και βρίσκεται πεσμένη στο βυθό μπροστά και αριστερά από το κουβούκλιο του κυβερνήτη. Το ραντάρ, καθώς και η έλικα του κινητήρα της δεξιάς πτέρυγας λείπουν, πιθανόν να αποκολλήθηκαν, χτυπημένα από τα Γερμανικά αντιαεροπορικά πυρά.
Δεν υπάρχουν ανθρώπινοι σκελετοί στο εσωτερικό του αεροσκάφους, ούτε στρατιωτικές μεταλλικές ταυτότητες. Η καλύπτρα επάνω από το χειριστήριο του κυβερνήτη είναι ανοιχτή, ενώ η αντίστοιχη, στη θέση του πλοηγού, λείπει, όπως και οι δύο πυξίδες του αεροσκάφους. Το πολυβόλο του πλοηγού παραμένει στο σημείο που έπεσε, μπροστά από το κάθισμα του, ενώ αρκετές σφαίρες είναι σκορπισμένες τριγύρω.
Η έλικα του κινητήρα της αριστερής πτέρυγας είναι στρεβλωμένη, γεγονός που οδηγεί στην υπόθεση ότι ο κινητήρας βρίσκονταν σε λειτουργία όταν το Beaufighter προσθαλασσώθηκε.
Σε κατεύθυνση 310 μοίρες και σε μικρή απόσταση, βρέθηκαν αποσπασμένα, μερικά ακόμα τμήματα της ατράκτου. Πλευρικά στην άτρακτο υπάρχουν αρκετές τρύπες από πυρά, σημάδια ανεξίτηλα της μάχης που δόθηκε. Κάποιες έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 10 εκατοστά. Αποκολλημένα επίσης βρίσκονται και κάποια τμήματα της ατράκτου πίσω από τη θέση του πλοηγού. Το ουραίο πτερύγιο είναι σε καλή κατάσταση ενώ το πηδάλιο έχει κι αυτό αποκολληθεί.
Δεν έχει απομείνει ούτε ίχνος από το χρωματισμό του αεροσκάφους.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ BEAUFIGHTER
Οι παρακάτω πληροφορίες συλλέχθηκαν από πολλές διαφορετικές πηγές.
1. Γνωρίζουμε ότι στις 20 Οκτωβρίου 1943, μια περίπολος, από το LRDG (Long range desert group) που αποτελούνταν από επτά άνδρες, υπό τη διοίκηση του υπολοχαγού Aitken, έφτασε με μηχανοκίνητο καΐκι και αποβιβάστηκε στη Νάξο.
2. Λίγες ημέρες αργότερα η περίπολος παρατήρησε μερικά μεμονωμένα εχθρικά πλοία στην περιοχή του λιμανιού της Νάξου. Ανέφερε τις κινήσεις αυτές και…
3. Στις 30 Οκτωβρίου 1943 τέσσερα αεροσκάφη, απογειώθηκαν από την Κύπρο. Ήταν δυο βομβαρδιστικά Β-25 Mitchell του αμερικανικού σμήνους USAAF και δυο Beaufighter του 47ου σμήνους της RAF. Επιτέθηκαν και κατάφεραν να βυθίσουν δυο από τα εχθρικά πλοία, με το κόστος όμως της κατάρριψης του ενός Mitchell και του ενός Beaufighter.
4. To Beaufighter TF – Mk x με αριθμό JM-225* προσθαλασσώθηκε μισό μίλι ανοιχτά από το ακρωτήριο Κούρουπας στην Δυτική ακτή της Νάξου.
5. Το πλήρωμα του αεροσκάφους, Νέο – Ζηλανδικής εθνικότητας, πιστεύουμε ότι αποτελούσαν ο κυβερνήτης, σμηναγός W. E. Hayter από το 47ο σμήνος της RAF ενώ πλοηγός / πολυβολητής ήταν ο ανθυπασπιστής T. J. Harper του 603ου σμήνους της RAF. Οι δυο πιλότοι διέφυγαν το θάνατο εγκαταλείποντας έγκαιρα το αεροσκάφος που σύμφωνα με μαρτυρίες βετεράνων, χρειάζονται μόλις 30 δευτερόλεπτα για να αρχίσει να βυθίζεται.
6. Στην διάσωση τους πρωτοστάτησαν Ναξιώτες, που με κάλυψη, τους μετέφεραν στην Χώρα της Νάξου. Εκεί οι γιατροί αφού περιποιήθηκαν τα τραύματά τους, τους έντυσαν με τοπικές ενδυμασίες για να περνούν απαρατήρητοι.
7. Σύντομα ήρθαν σε επαφή με την περίπολο LRDG και κατάφεραν να τους φυγαδεύσουν κάτω από τις μύτες 650 στρατιωτών της Γερμανικής φρουράς.
8. Οι πιλότοι και οι επτά άνδρες της περιπόλου LRDG έφτασαν ασφαλείς στο νησί της Λέρου στις 6 Νοεμβρίου 1943 και κατόπιν μεταφέρθηκαν στην βάση τους στην Κύπρο.

Το πρώτο διθέσιο Beaufighter πραγματοποίησε την πρώτη πτήση του στις 17 Ιουλίου 1939. Το όνομά του προήλθε από τις λέξεις Beaufort και Fighter.
Κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου χρησιμοποιήθηκε σαν αναγνωριστικό, μαχητικό, νυχτερινό μαχητικό, καταδιωκτικό, βομβαρδιστικό, ανθυποβρυχιακό, τορπιλοβόλο, μεγάλων αποστάσεων. Ήταν ίσως το καλύτερο μαχητικό – βομβαρδιστικό αεροσκάφος της εποχής του. Οι Γερμανοί το ονόμασαν «Ψιθυριστό θάνατο» για την εξαιρετική ικανότητα του σε ελιγμούς χαμηλής πτήσης καθώς και για την οπλική του δυνατότητα.
Όπως λέγεται, τα αεροσκάφη αυτού του τύπου ευθύνονται για τη βύθιση του 60% των πετρελαιοφόρων δεξαμενόπλοιων των εχθρικών δυνάμεων, αφήνοντας τους με τόσο λίγα καύσιμα που εντέλει και κυρίως γι’ αυτό το λόγο, έχασαν τον πόλεμο.
Τεχνικά χαρακτηριστικά:
Κατασκευαστής: Bristol Aeroplane co.
Τύπος: Bristol Beaufighter TF Mk x
Αριθμός αεροσκαφών που κατασκευάστηκαν: 2205
Κινητήρες: 2 Bristol Hercules XV11, 1770 ίππων έκαστος. (1319.52kW)
Μήκος: 12,70μ.
Ύψος: 4,83μ.
Άνοιγμα πτερύγων: 17,63μ.
Βάρος χωρίς φορτίο: 7076 κιλά
Μέγιστο επιχειρησιακό βάρος: 11521 κιλά
Μέγιστη ταχύτητα: 512 χλμ. / ώρα στα 3048μ.
Αρχική ταχύτητα ανόδου: 488μ. / λεπτό
Ακτίνα δράσης: 2366 χλμ. έως 2913 χλμ. μέγιστη.
Οπλισμός: 4 χωνευτά πολυβόλα βαρέως τύπου Hispano 20 χιλ. στην μύτη της ατράκτου,
4 εξωτερικά πολυβόλα 303 των 7,7 χιλ. στη δεξιά πτέρυγα,
2 εξωτερικά πολυβόλα 303 των 7,7 χιλ. στην αριστερή,
4 ρουκέτες RP-3, 41 κιλών ανά πτέρυγα ή 1 βόμβα 113 κιλών ανά πτέρυγα,
1 μυδραλιοβόλο Vickers GO ή 303 Browning στη θέση του πλοηγού,
1 x 18 Τορπίλη 457χιλ.
Οι πληροφορίες προέρχονται από το site του: Naxos Diving