Απρίλιος 1941 Αεροδρόμια – διάταξη μάχης Γερμανικών αεροσκαφών στην Νότια Ελλάδα.
Matt Walsh – The Battle of Greece and Crete. Published by Matt Walsh 2005
Απώλειες Hawker Hurricane στην Ελλάδα 1941-1944
Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
Ο κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου Hawker Hurricane που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια και τα τότε όριά της. Τα περισσότερα αεροσκάφη αυτού του τύπου καταρρίφθηκαν επί εδάφους.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδύκτιο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται πιο κάτω.
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Σε καμμία περίπτωση δεν είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.
Τα στοιχεία από τα Air Britain serials και κάποια από το διαδύκτιο παραμένουν σε Αγγλική γλώσσα ενώ συμπληρωματικά στοιχεία για Ελληνικά πληρώματα αλλά και όπου κρίθηκε σκόπιμο, μπορεί να αποδίδονται και στα Ελληνικά.
Αρκετοί από τους κωδικούς κατασκευής αυτών των αεροσκαφών είναι ασαφής ή εντελώς άγνωστοι, καθώς δεν ήταν διαθέσιμες πρωτογενείς πηγές, αρχεία και ORBs, ήτε γιατί αυτά δεν ήταν διαθέσιμα, ήτε γιατί είχαν καταστραφεί κατά τη διάρκεια ή το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου.
Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών
(σε παρένθεση περιλαμβάνονται και οι κωδικοί των μοιρών που έφεραν τα αεροσκάφη):
RAF: 6Sqn.(JV), 33Sqn.(NW), 73Sqn.(TP), 80Sqn.(AP), 94Sqn.(GO), 123Sqn.(XE), 134Sqn.(GQ), 208Sqn.(-) 238Sqn.(RS), 274Sqn.(YK).
RHAF: 335Sqn.(FG) 336Sqn.(-)
SAAF: 41Sqn.(-)
Τελευταία ενημέρωση: 16/09/2014
Ο κατάλογος σε μορφή PDF: Hawker Hurricane losses in Greece 1941-1944
Κείμενο: Μανώλης Μπαρδάνης www.naxosdiving.com
Φωτογραφίες ναυαγίου: Παύλος Μπέσης
Οι πρώτες πληροφορίες που είχαμε προέρχονταν από ηλικιωμένους κατοίκους, που γνώριζαν ότι κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου δυο συμμαχικά αεροσκάφη έπειτα από χτύπημα που δέχτηκαν με αντιαεροπορικά πυρά, αναγκάστηκαν να προσθαλασσωθούν στην περιοχή της Νάξου. Για το ένα από αυτά οι μεγαλύτερες πιθανότητες ήταν να έχει προσθαλασσωθεί στην ευρύτερη περιοχή του ακρωτηρίου Κούρουπας, στη Δυτική ακτή της Νάξου.
Ένας σφουγγαράς μας είπε ότι ήξερε πως υπάρχει ένα αεροσκάφος στο βυθό του ακρωτηρίου Κούρουπας, περιγραφή που ταίριαζε με τις προηγούμενες πληροφορίες που είχαμε. Έτσι στις 21 Φεβρουαρίου 2006 ξεκινήσαμε τις έρευνες στο νοτιοανατολικό τμήμα του ακρωτηρίου, σε βάθη μεταξύ -32 και -40 μέτρων. Σε αυτό το σημείο του νησιού, συνήθως επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες που δεν μας έδιναν τη δυνατότητα να καταδυθούμε όσο συχνά θέλαμε.
Έπειτα από 14 καταδύσεις στην περιοχή και αρκετές ώρες έρευνας με τη βοήθεια βαθύμετρου GPS, καλύψαμε μια έκταση περίπου 10.000 τετραγωνικών μέτρων ώσπου εντέλει στις 3 Ιούνη 2007 το εντοπίσαμε περίπου μισό μίλι ανοιχτά από το ακρωτήριο Κούρουπας.
Το αεροσκάφος τύπου Beaufighter, βρέθηκε σε τέτοια θέση που φάνταζε λες κι ο πιλότος του, όχι απλά το προσθαλάσσωσε, αλλά το «προσγείωσε» στο επίπεδο αμμώδες υπόστρωμα του βυθού, 34 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το αεροσκάφος βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Η κατεύθυνση του είναι προς τις 40 μοίρες Βόρειο-βορειοανατολικά. Η μύτη της ατράκτου έχει αποκοπεί και βρίσκεται πεσμένη στο βυθό μπροστά και αριστερά από το κουβούκλιο του κυβερνήτη. Το ραντάρ, καθώς και η έλικα του κινητήρα της δεξιάς πτέρυγας λείπουν, πιθανόν να αποκολλήθηκαν, χτυπημένα από τα Γερμανικά αντιαεροπορικά πυρά.
Δεν υπάρχουν ανθρώπινοι σκελετοί στο εσωτερικό του αεροσκάφους, ούτε στρατιωτικές μεταλλικές ταυτότητες. Η καλύπτρα επάνω από το χειριστήριο του κυβερνήτη είναι ανοιχτή, ενώ η αντίστοιχη, στη θέση του πλοηγού, λείπει, όπως και οι δύο πυξίδες του αεροσκάφους. Το πολυβόλο του πλοηγού παραμένει στο σημείο που έπεσε, μπροστά από το κάθισμα του, ενώ αρκετές σφαίρες είναι σκορπισμένες τριγύρω.
Η έλικα του κινητήρα της αριστερής πτέρυγας είναι στρεβλωμένη, γεγονός που οδηγεί στην υπόθεση ότι ο κινητήρας βρίσκονταν σε λειτουργία όταν το Beaufighter προσθαλασσώθηκε.
Σε κατεύθυνση 310 μοίρες και σε μικρή απόσταση, βρέθηκαν αποσπασμένα, μερικά ακόμα τμήματα της ατράκτου. Πλευρικά στην άτρακτο υπάρχουν αρκετές τρύπες από πυρά, σημάδια ανεξίτηλα της μάχης που δόθηκε. Κάποιες έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 10 εκατοστά. Αποκολλημένα επίσης βρίσκονται και κάποια τμήματα της ατράκτου πίσω από τη θέση του πλοηγού. Το ουραίο πτερύγιο είναι σε καλή κατάσταση ενώ το πηδάλιο έχει κι αυτό αποκολληθεί.
Δεν έχει απομείνει ούτε ίχνος από το χρωματισμό του αεροσκάφους.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ BEAUFIGHTER
Οι παρακάτω πληροφορίες συλλέχθηκαν από πολλές διαφορετικές πηγές.
1. Γνωρίζουμε ότι στις 20 Οκτωβρίου 1943, μια περίπολος, από το LRDG (Long range desert group) που αποτελούνταν από επτά άνδρες, υπό τη διοίκηση του υπολοχαγού Aitken, έφτασε με μηχανοκίνητο καΐκι και αποβιβάστηκε στη Νάξο.
2. Λίγες ημέρες αργότερα η περίπολος παρατήρησε μερικά μεμονωμένα εχθρικά πλοία στην περιοχή του λιμανιού της Νάξου. Ανέφερε τις κινήσεις αυτές και…
3. Στις 30 Οκτωβρίου 1943 τέσσερα αεροσκάφη, απογειώθηκαν από την Κύπρο. Ήταν δυο βομβαρδιστικά Β-25 Mitchell του αμερικανικού σμήνους USAAF και δυο Beaufighter του 47ου σμήνους της RAF. Επιτέθηκαν και κατάφεραν να βυθίσουν δυο από τα εχθρικά πλοία, με το κόστος όμως της κατάρριψης του ενός Mitchell και του ενός Beaufighter.
4. To Beaufighter TF – Mk x με αριθμό JM-225* προσθαλασσώθηκε μισό μίλι ανοιχτά από το ακρωτήριο Κούρουπας στην Δυτική ακτή της Νάξου.
5. Το πλήρωμα του αεροσκάφους, Νέο – Ζηλανδικής εθνικότητας, πιστεύουμε ότι αποτελούσαν ο κυβερνήτης, σμηναγός W. E. Hayter από το 47ο σμήνος της RAF ενώ πλοηγός / πολυβολητής ήταν ο ανθυπασπιστής T. J. Harper του 603ου σμήνους της RAF. Οι δυο πιλότοι διέφυγαν το θάνατο εγκαταλείποντας έγκαιρα το αεροσκάφος που σύμφωνα με μαρτυρίες βετεράνων, χρειάζονται μόλις 30 δευτερόλεπτα για να αρχίσει να βυθίζεται.
6. Στην διάσωση τους πρωτοστάτησαν Ναξιώτες, που με κάλυψη, τους μετέφεραν στην Χώρα της Νάξου. Εκεί οι γιατροί αφού περιποιήθηκαν τα τραύματά τους, τους έντυσαν με τοπικές ενδυμασίες για να περνούν απαρατήρητοι.
7. Σύντομα ήρθαν σε επαφή με την περίπολο LRDG και κατάφεραν να τους φυγαδεύσουν κάτω από τις μύτες 650 στρατιωτών της Γερμανικής φρουράς.
8. Οι πιλότοι και οι επτά άνδρες της περιπόλου LRDG έφτασαν ασφαλείς στο νησί της Λέρου στις 6 Νοεμβρίου 1943 και κατόπιν μεταφέρθηκαν στην βάση τους στην Κύπρο.
Το πρώτο διθέσιο Beaufighter πραγματοποίησε την πρώτη πτήση του στις 17 Ιουλίου 1939. Το όνομά του προήλθε από τις λέξεις Beaufort και Fighter.
Κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου χρησιμοποιήθηκε σαν αναγνωριστικό, μαχητικό, νυχτερινό μαχητικό, καταδιωκτικό, βομβαρδιστικό, ανθυποβρυχιακό, τορπιλοβόλο, μεγάλων αποστάσεων. Ήταν ίσως το καλύτερο μαχητικό – βομβαρδιστικό αεροσκάφος της εποχής του. Οι Γερμανοί το ονόμασαν «Ψιθυριστό θάνατο» για την εξαιρετική ικανότητα του σε ελιγμούς χαμηλής πτήσης καθώς και για την οπλική του δυνατότητα.
Όπως λέγεται, τα αεροσκάφη αυτού του τύπου ευθύνονται για τη βύθιση του 60% των πετρελαιοφόρων δεξαμενόπλοιων των εχθρικών δυνάμεων, αφήνοντας τους με τόσο λίγα καύσιμα που εντέλει και κυρίως γι’ αυτό το λόγο, έχασαν τον πόλεμο.
Τεχνικά χαρακτηριστικά:
Κατασκευαστής: Bristol Aeroplane co.
Τύπος: Bristol Beaufighter TF Mk x
Αριθμός αεροσκαφών που κατασκευάστηκαν: 2205
Κινητήρες: 2 Bristol Hercules XV11, 1770 ίππων έκαστος. (1319.52kW)
Μήκος: 12,70μ.
Ύψος: 4,83μ.
Άνοιγμα πτερύγων: 17,63μ.
Βάρος χωρίς φορτίο: 7076 κιλά
Μέγιστο επιχειρησιακό βάρος: 11521 κιλά
Μέγιστη ταχύτητα: 512 χλμ. / ώρα στα 3048μ.
Αρχική ταχύτητα ανόδου: 488μ. / λεπτό
Ακτίνα δράσης: 2366 χλμ. έως 2913 χλμ. μέγιστη.
Οπλισμός: 4 χωνευτά πολυβόλα βαρέως τύπου Hispano 20 χιλ. στην μύτη της ατράκτου,
4 εξωτερικά πολυβόλα 303 των 7,7 χιλ. στη δεξιά πτέρυγα,
2 εξωτερικά πολυβόλα 303 των 7,7 χιλ. στην αριστερή,
4 ρουκέτες RP-3, 41 κιλών ανά πτέρυγα ή 1 βόμβα 113 κιλών ανά πτέρυγα,
1 μυδραλιοβόλο Vickers GO ή 303 Browning στη θέση του πλοηγού,
1 x 18 Τορπίλη 457χιλ.
Οι πληροφορίες προέρχονται από το site του: Naxos Diving
Απώλειες Bristol Blenheim στην Ελλάδα 1940-1941
Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
Ο κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου Bristol Blenheim που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια και τα τότε όριά της. Τα περισσότερα αεροσκάφη αυτού του τύπου καταρρίφθηκαν επί εδάφους.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε σε ημερολόγια (ORBs) της RΑAF καθώς και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδύκτιο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται πιο κάτω.
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Σε καμμία περίπτωση δεν είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.
Τα στοιχεία από τα Air Britain serials, τα Operations Record Books και κάποια από το διαδύκτιο παραμένουν σε Αγγλική γλώσσα ενώ συμπληρωματικά στοιχεία για Ελληνικά πληρώματα αλλά και όπου κρίθηκε σκόπιμο, μπορεί να αποδίδονται και στα Ελληνικά.
Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
RAF: 11Sqn. 14Sqn. 18Sqn. 30Sqn. 45Sqn. 84Sqn. 113Sqn. 203Sqn. 211Sqn. RHAF: 32Sqn. (32ΜΒ Μοίρα Βομβαρδισμού)
Τελευταία ενημέρωση: 05/09/2014
Ο κατάλογος σε μορφή PDF: Bristol Blenheim losses in Greece 1940-1941
Κείμενο: Μάκης Σωτηρόπουλος, Νίκος Καρατζάς
The Ithaki Beaufighter Pilot Arthur Geater
Reginald Arthur Geater joined the SAAF in the early forties, qualified as a twin engine pilot and served for a long period as instructor. He subsequently served in 27 transport/maritime squadron, flying Venturas and Dakotas. He was eventually sent to Italy in mid 1944 for operational service with 19 squadron, flying the rocket firing Bristol Beaufighter. During his operational service he flew mostly sorties to targets in the Balkans. Missions consisted of rocket attacks against enemy shipping, -motorised transports, -gun emplacements, -buildings and rolling stock….. more: Arthur GeaterH έρευνα για τον εντοπισμό του Bauefighter ξεκίνησε από το Aquatic Diving Team με επικεφαλής τον Μάκη Σωτηρόπουλο έπειτα από πληροφορίες του Γιώργου Καρέλα και κατοίκων της Ιθάκης.
Η έρευνα εντοπισμού διήρκεσε τρία χρόνια καθώς οι πιθανές τοποθεσίες πτώσεις του αεροσκάφους κάλυπταν μεγάλη θαλάσσια έκταση.
Με την βοήθεια εξελιγμένου Side Scan Sonar σαρώθηκε τμηματικά η βορειοανατολική πλευρά της Ιθάκης με αποτέλεσμα τον εντοπισμό του αεροσκάφους.
Το Bristol 156 Beaufighter MkVI με s/n: KV930/V εντοπίστηκε στις ακτές της Ιθάκης. Το μοναδικό κομμάτι που αποκολλήθηκε είναι ένα τμήμα από το ουραίου τμήμα του αεροσκάφους.
Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1944 και ώρα 17:05, το Beaufighter της 19 SAAF, δέχτηκε αντιαεροπορικά πυρά. Από τις βολές των αντιαεροπορικών προκλήθηκε φωτιά στον δεξιό κινητήρα με αποτέλεσμα την αναγκαστική προσθαλάσσωση κοντά στο νησί της Ιθάκης.
Το πλήρωμα του αεροσκάφους F/Lt. RA Geater (πιλότος) και F/O Stanley W Dellow (πλοηγός) διασώθηκαν με σχεδία από κατοίκους του νησιού.
Η απώλεια του Beaufighter Mκ VI, s/n KV930/V αναφέρεται στον κατάλογο Beaufighter losses in Greece 1941-1946 που επιμελήθηκε ο Μανώλης Μπαρδάνης.
Βίντεο του ναυαγίου στο σύνδεσμο: Bristol Beaufighter
Χρήσιμα link: WW2 Beaufighter Pilot Arthur Geater
Κείμενο: Γιώργος Καρέλας
Επιμέλεια ιστορικής τεκμηρίωσης : Μανώλης Μπαρδάνης
Στους κύκλους των αυτοδυτών της Πάτρας υπήρχε η φήμη ότι στο βυθό του Αντιρρίου στους πρόποδες του βουνού Παλιοβούνα βρίσκεται βυθισμένο ένα αεροπλάνο.
Η δική μου έρευνα είχε ήδη ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια και η πρώτη αναγνωριστική κατάδυση πραγματοποιήθηκε από την ξηρά στη θέση Ρίζα μπροστά στις παιδικές κατασκηνώσεις . Η έρευνα στη θάλασσα δεν απέδωσε η ιστορική έρευνα όμως έδειξε ότι όντως ένα αεροπλάνο είχε πέσει φλεγόμενο στην περιοχή του Αντιρρίου.
Καθημερινή φύλλο της 7.4.1941 απόσπασμα που αναφέρεται η πτώση του Junkers 88
Στις 6 Απριλίου 1941 η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο σε Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα και αμέσως επιτέθηκε.
Οι εφημερίδες της εποχής γράφουν ότι η Ελλάδα αμύνεται και πάλι δια του πάτριου εδάφους. Η Καθημερινή της 7ης Απριλίου φιλοξενεί το 163 Πολεμικό ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου όπου μεταξύ των άλλων Ελληνικών επιτυχιών αναφέρεται η πτώση ενός Γερμανικού βομβαρδιστικού στην περιοχή του Αντιρρίου.
Το σκάφος έπεσε φλεγόμενο και όπως αναφέρεται, δύο Γερμανοί αεροπόροι απανθρακώθηκαν.Την περίοδο αυτή η Ελληνική αεροπορία είχε τεθεί εκτός μάχης αφού τα λιγοστά πεπαλαιωμένα Ελληνικά αεροσκάφη που είχαν πολεμήσει ηρωικά είτε είχαν καταρριφθεί, είτε είχαν τεθεί εκτός μάχης λόγω βλαβών…
Λίγα Βρετανικά Spitfire είχαν αναλάβει την προσπάθεια αναχαίτισης της Γερμανικής προέλασης στην Ελλάδα.
Ο υποσμηναγός Peter Townley Dowding τρίτος από αριστερά μαζί με άλλους πιλότους της μοίρας 80 κάπου στην Ελλάδα τους πρώτους μήνες του 1941.
Στις 15.00 απογευματινή της 6ης Απριλίου ο υποσμηναγός Peter Townley Dowding (Βρετανός άσσος του πολέμου με πολλές καταρρίψεις στο ενεργητικό του) ειδοποιήθηκε ότι Γερμανικά βομβαρδιστικά πλησίαζαν την Αθήνα. Όταν έφτασε κοντά σε αυτά τα κυνήγησε κατά μήκος του Κορινθιακού κόλπου και αντάλλαξε πυρά με τους πυροβολητές των βομβαρδιστικών. Το Hurricane του Dowding δέχθηκε κάποιες σφαίρες πριν κατορθώσει να καταρρίψει ένα βομβαρδιστικό που έπεσε στη θάλασσα κοντά στην Πάτρα (όπως αναφέρεται στη σελίδα http://surfcity.kund.dalnet.se/commonwealth_dowding.htm )και είχε σαν αποτέλεσμα τη σύλληψη του κυβερνήτη του βομβαρδιστικού Fritz Dreyer και δύο εκ των μελών του πληρώματος.
Βομβαρδιστικό αεροσκάφος Junkers 88
Το δεύτερο μέρος της έρευνας στη θάλασσα έγινε λίγα χρόνια αργότερα από την πρώτη απόπειρα, με τη βοήθεια φουσκωτού σκάφους. Έγιναν τρεις καταδύσεις σε μέρος που μου υποδείχθηκε από ψαροντουφεκά που είχε δει κομμάτια από αεροπλάνο σε μικρό βάθος μπροστά στην Παλιοβούνα. Αμέσως μετά την είσοδό μας στο νερό στην πρώτη μας κατάδυση πέσαμε απάνω σε μια έλικα αεροσκάφους στα 11 μέτρα. Υπήρχαν και κάποια κομμάτια από το κουβούκλιο του πιλοτηρίου τα οποία όταν τα ξανα-αναζητήσαμε δεν καταφέραμε να τα εντοπίσουμε. Στη συνέχεια ερευνήσαμε το βυθό σε βάθη 30-40 μέτρων, βάθος που σύμφωνα με τους «αυτόπτες» είχαν δει το αεροπλάνο. Συνήθως στις καταδύσεις αυτές ελάμβαναν μέρος τέσσερις αυτοδύτες ερευνώντας το βυθό σε παράλληλη διάταξη σε απόσταση που υπήρχε οπτική επαφή του ενός από τον άλλο (μέρες με καλή σχετικά ορατότητα) είτε απλώνοντας μίτο και κολυμπώντας επίσης παράλληλα (μέρες με κακή ορατότητα) . Οι έρευνές μας πάντως δεν απέδωσαν. Οι ψαράδες που πλησιάσαμε με το σκάφος και ρωτήσαμε είπαν ότι ναι μεν το αεροπλάνο έπεσε στη θάλασσα αλλά στη συνέχεια εκτινάχτηκε περί τα 400 μέτρα και κατέληξε φλεγόμενο στην ακτή, κοντά στις παιδικές κατασκηνώσεις. Αποφάσισα να πάω και να ρωτήσω πους ντόπιους κατοίκους της περιοχής και κατά προτίμηση να βρω κάποιον ηλικιωμένο. Τελικά οι ηλικιωμένοι βρέθηκαν και όλοι επιβεβαίωσαν όσα είχα ακούσει από τους ψαράδες. Το αεροπλάνο είχε πέσει στην ξηρά.
-Στις 2 Απριλίου 1941 Ιταλικό βομβαρδιστικό Cant του 106 Gruppo με κυβερνήτη τον Tenente Mario Bozzi χτυπήθηκε από το Hurricane του Βρετανού άσσου Vernon Woodward και κατέπεσε στην περιοχή Μεσολογγίου. Το πλήρωμα διασώθηκε χρησιμοποιώντας την πλαστική λέμβο του αεροσκάφους.
http://surfcity.kund.dalnet.se/commonwealth_woodward.htm http://www.aircrewremembered.com/Kracker/LuftwaffeAxisPilots.html-Γερμανικό αεροσκάφος Arado της 126ης σμηναρχίας ναυτικής υποστήριξης καταρρίφθηκε στον Πατραϊκό κόλπο στις 17 Σεπτεμβρίου 1943. Πιθανότατα έπεσε μετά από επίθεση του δέχθηκε από 2 Beaufighter της Raf της 227 Μοίρας με πληρώματα το πρώτο τον Καναδό υποσμηναγό Πέρσι Γκίν και τον σμηνία Τίμοθι Μπάρετ και το δεύτερο με πιλότο τον Καναδό υποσμηναγό Ντ. Άντερσον και τον υποσμηναγό Τ.Τίμονς.
Από το βιβλίο του Anthony Rogers Tο Ολίσθημα του Τσώρτσιλ εκδ. Ιωλκός σελ. 76 -Στις 5.10.1943 Γερμανικό Messerschmitt Bf-109κατέπεσε στον Πατραϊκό. Ο κυβερνήτης του υποσμηναγός Alfred Kluss σκοτώθηκε πηγή http://www.luftwaffe.be/miajg27.htmlΣτις 8 Οκτωβρίου 1943 ένα Αμερικανικό βομβαρδιστικό Michel B 25 της Νοτιοαφρικανικής 321ης μοίρας κατέπεσε στην περιοχή της Παναγοπούλας μετά από επιτυχημένο βομβαρδισμό στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Ο κυβερνήτης του αεροπλάνου James Buckner Fisher διασώθηκε μετά την προσθαλάσσωση και αιχμαλωτίστηκε όντας τραυματίας. Μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το Νοέμβριο του 1943 όπου παρέμεινε σχεδόν 2 χρόνια. Την κατάρριψη χρεώθηκε η διάσημη Γερμανική μοίρα Jagdgeschwader 27 που είχε βάση στην Τυνησία.
Συγκεκριμένα στη σελίδα http://www.cieldegloire.com/jg_027c.php αναφέρεται και το όνομα του Γερμανού πιλότου (Kurt Hoppe)
Ο κινητήρας του βομβαρδιστικού μπλέχτηκε στα δίχτυα μηχανότρατας το 2005 και ανελκύστηκε και πλέον βρίσκεται στο μουσείο της Πολεμικής μας αεροπορίας στο Τατόι.
Κατάφερα να επικοινωνήσω με τον γιο του κυβερνήτη James Fisher που κατοικεί σήμερα στο Colorado των ΗΠΑ όπου μου εξιστόρησε τα παραπάνω που επίσης έχει δημοσιεύσει στο διαδίκτυο. (www.merkki.com/guestbook2005page1.htm)
Παραθέτω επίσης τις καταθέσεις πιλότων βομβαρδιστικού του σμήνους που παρακολούθησαν την κατάρριψη και σχετικό σκίτσο. Οι πληροφορίες περιέχονται στις αρχειοθετημένες αναφορές για απώλειες πληρωμάτων και αεροσκαφών ( ΜΑCR) της USAAF με κωδικό αεροσκάφους 42-64675, της Αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. (αρχείο Μανώλη Μπαρδάνη)
Την ίδια μέρα αναφέρεται και η κατάρριψη ενός Αμερικανικού LOCKHEED P-38 Lightning 6-8 χιλιόμετρα Βόρεια -Βορειοδυτικά του ακρωτηρίου Πάπας.
http://en.wikipedia.org/wiki/Lockheed_P-38_Lightning η αναφορά υπάρχει στη σελίδα http://www.cieldegloire.com/jg_027c.php
H κατάρριψη έγινε από τον Γερμανό άσσο Fritz Gromotka http://www.cieldegloire.com/001_gromotka_f.php
Ο Γερμανός πιλότος την ίδια μέρα κατέριψε και ένα ακόμα Αμερικανικό βομβαρδιστικό Β25 στον Κορινθιακό κόλπο.
Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το blog: O Άγνωστος Πατραϊκός