Junkers Ju52 Κύθηρα. Τα συντρίμμια βρίσκονται στο βάθος των 35 μέτρων (2 κινητήρες και μέρος του ουραίου τμήματος – οριζόντιος σταθεροποιητής), ενώ υπάρχουν διασκορπισμένα σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 μέτρων, δομικά και μη μέρη του αεροσκάφους.
Όπως σε πολλές περιπτώσεις ναυαγίων μετά τον πόλεμο, το Ju52 δέχτηκε επανειλημμένα δυναμίτες με σκοπό την απόσπαση και την περισυλλογή μετάλλου. VIDEO
Mine sweeping – Πλωτήρας ναρκών θαλάσσης
Εντοπισμός μη αναγνωρίσιμου αντικειμένου ατρακτοειδούς σχήματος, μήκους ῀ 350 εκατοστών, κατασκευασμένο από αλουμίνιο.
Εντοπισμός: Κόλπος Βάρκιζας
Bristol Beaufighter TF Mk.X – Kefalonia Island
1 Αυγούστου 1944
Σύμφωνα με το ημερολόγιο επιχειρήσεων (Operations Record Book – ORB) της 252 Μοίρας της R.A.F. (Middle East Command), την 1η Αυγούστου 1944 σχηματισμός 4 αεροσκαφών απογειώνεται από την αεροπορική βάση κοντά στη Βεγγάζη, Λιβύη (“StationBerka”, Benghazi, Libya) για να εκτελέσει επιθετική αναγνώριση στα παράλια της δυτικής Ελλάδας.
Στις 08:20 και στη θέση 38°38’Β, 20°45’Α ο σχηματισμός χωρίζεται σε δύο ζεύγη (αεροσκάφος «B» με το «H» και το «R» με το «K») όπως είχε σχεδιαστεί, προκειμένου να ερευνηθούν διαφορετικές ζώνες. Το «B» φέρει ρουκέτες 60 λιβρών (60lb, 27 κιλών περίπου), ενώ τα υπόλοιπα ρουκέτες των 25lb (11 κιλών περίπου), πλέον των πυροβόλων τους.
No.252 Squadron RAF badge (The Spartan Shield)
Εντοπισμός και Επιδρομή
Στις 08:36 το πρώτο ζεύγος εντοπίζει δύο πλοία τα οποία θεωρήθηκαν ως σκάφη συνοδευτικά στόλου τύπου «F» (Flottenbegeleiter, a.k.a. “F” boat), μισό μίλι νοτίως της νήσου Οξειάς, στο βόρειο άκρο της εισόδου του Πατραϊκού Κόλπου. Το αεροσκάφος «H» εφορμά με το πυροβόλο σε ένα από τα πλοία και την ίδια στιγμή το αεροσκάφος «B» επιχειρεί να επιτεθεί στον άλλο στόχο αλλά αποτρέπεται από την προσέγγιση του πλοίου εντός του καταφυγίου του – την υψηλή ακτογραμμή της Οξιάς, έτσι απομακρύνεται εκτελώντας αριστερόστροφο κύκλο. Το αεροσκάφος «Β» παρατηρεί το «Η» να προσθαλασσώνεται στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α καθώς επίσης και την πνευστή σωστική λέμβος που διέθετε, με ένα άτομο εντός αυτής και άλλο ένα στο νερό να την προσεγγίζει. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι έντονα και το «Β» υφίσταται ζημιές στο αριστερό φτερό και στην ουρά οπότε αποφασίζει να επιστρέψει στην βάση του.
Beaufighter raid off Kalymnos. IWM (C 4035)
Το άλλο ζεύγος αεροσκαφών μετά τον διαχωρισμό του σχηματισμού, συνεχίζει την σάρωση κατά μήκος της ακτογραμμής της νήσου Κάλαμος. Περίπου 5 λεπτά αργότερα εντοπίζει ένα σκάφος ανοιχτά της Οξειάς. Το αεροσκάφος «R» εφορμά πρώτο βάλλοντας με το πυροβόλο επιτυγχάνοντας πιθανά πλήγματα και έπειτα εκτοξεύοντας ζεύγος ρουκετών τα αποτελέσματα των οποίων δεν έγινε δυνατό να παρατηρηθούν. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι πλέον τόσο έντονα που το ίδιο αεροσκάφος πλήττεται, συγκεκριμένα στη βάση της δεξιάς πτέρυγας. Τότε το αεροσκάφος «Κ» ακολουθεί με ριπές του πυροβόλου του αλλά κατά την απομάκρυνση διαπιστώνει καπνό προερχόμενο από τον αριστερό κινητήρα, οπότε ενημερώνει μέσω του ασυρμάτου ότι χτυπήθηκε και ότι αλλάζει πορεία προς την Ιταλία, ενώ το αεροσκάφος «R» ενημερώνει ότι θα το συνοδεύσει. Όμως όταν στις 09:00 το «Κ» καταπέφτει στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α το «R» υπερίπταται πάνω από το σημείο διαγράφοντας κύκλους για κάποια ώρα αλλά δεν βλέπει παρά συντρίμμια και μια αναποδογυρισμένη σωστική λέμβο.
No.252 Squadron off Preveza collier GINETTO . IWM (C3815)
No.252 Squadron attacking CantZ501 in Preveza, 1943. IWM (CM 5296)
Η τύχη των πληρωμάτων
Οι απώλειες της ημέρας ήταν μεγάλες, καθώς ο πιλότος του «LZ 530» J.D. Clark ήταν ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους στην Μοίρα, ενώ για το πλήρωμα του «NE 636» αυτή ήταν η πρώτη επιχειρησιακή έξοδος.
Αργότερα στα υπηρεσιακά μητρώα ο CharlesG.G. Davis πιλότος του NE 636/Η αρχικά αναφέρεται ως αιχμάλωτος πολέμου στην Γερμανία, στο POWStalagLuftcampno.7 ενώ μεταγενέστερα επέστρεψε σώος στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 13 Μαΐου 1945. Ο G. Waller αναφέρεται επίσης αιχμάλωτος αλλά και αυτός επέστρεψε στην Αγγλία.
Beaufighter raid in the Aegean sea. IWM (C 4250)
Συνοπτικά, τα αεροσκάφη του 252 Squadron RAF Middle East Commandπου έλαβαν μέρος στην περιπολία ήταν:
Aircraft “B” «NE 254» Pilot S/L I.B. Butler, Nav. I.P. Cowl
Aircraft “H” «NE 636» Pilot W/O Charles Gordon Goodwin Davis, Nav. Sgt. George Norman Waller
Aircraft “R” «LZ 133» Pilot F/O J.A.T. Macintosh, Nav. R.H. Alderton
Aircraft “K” «LZ 530» Pilot P/O J.D. Clark, Nav. F/L E.A.C. Young
Eκ των οποίων κατέπεσαν τα:
1. BristolBeaufighterTFMk.X «NE 636/Η» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α.
2. BristolBeaufighterTFMk.X «LZ530/Κ» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α.
Οι πληροφορίες, η επεξεργασία και η επιμέλεια προέρχονται από έρευνα που πραγματοποίησε ο Τηλέμαχος Μπεριάτος, 2012-2015.
No. 252 Μοίρα RAF
Αεροσκάφη της αποτέλεσαν απόσπασμα που επιχειρούσε από την Μάλτα από τον Μάιο 1941, εξοπλισμένο με τα πρώτα μαχητικά της έκδοσης BeaufighterMk.IC- βαρέα μαχητικά μακρού βεληνεκούς, που ανέλαβαν υπηρεσία. Αυτά αποδείχτηκαν τόσο αποτελεσματικά εναντίον θαλάσσιων στόχων, αεροσκαφών και στόχων ξηράς που η CoastalCommand έγινε ο κύριος χρήστης του Beaufighter, αντικαθιστώντας τα πλέον παρωχημένα Beaufort και Blenheim. Στις 15 Ιουνίου 1941 το Μεσογειακό απόσπασμα αναδιοργανώθηκε σε Μοίρα. Επιδρομές σε νηοπομπές και παραθαλάσσιους στόχους στην Ανατολική Μεσόγειο διεξάγονταν από βάσεις στην Αίγυπτο (στο Idku) ως τμήμα της Νο.272 Μοίρας και στις 14 Νοεμβρίου 1941 η Νο.252 ανασυστάθηκε. Μετά από την κατάληψη αεροδρομίων στη Λιβύη στις αρχές του 1943, η Μοίρα διεξήγαγε θαλάσσιες περιπολίες γύρω από την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη και τον Φεβρουάριο 1945 μεταφέρθηκε στην Ελλάδα όπου παρέμεινε έως την 1η Δεκεμβρίου 1946 όταν διαλύθηκε οριστικά.
Οι κωδικοί της Μοίρας (Squadroncodes) ήταν οι εξής:
«GW» Απρίλιος 1939 – Σεπτέμβριος 1939
«PN» Νοέμβριος 1940 – Μάιος 1941
«BT» Μάιος 1941 – Νοέμβριος 1942
Αεροσκάφη που χειρίστηκε:
BeaufighterMk.IC Μάιος 1941 – …
BristolBeaufighterMk.X Ιούνιος 1944 – Δεκέμβριος 1946
(Ιστορία της Μοίρας: http://www.raf.mod.uk/history/252squadron.cfm)
(Φωτογραφίες: Imperial War Museum – IWM, UK)
Κείμενο: Νίκος Καρατζάς
Μέρη Ιταλικού υδροπλάνου εντοπίστηκαν στη θαλάσσια περιοχή των Παξών από το καταδυτικό κέντρο Paxos Oasis Sub. Από την ανάλυση των φωτογραφιών που στάλθηκαν σε εμάς πιθανολογείται ότι τα μέρη του αεροσκάφους προέρχονται από CANT z506.
CANT z506 : Wingspan: 26 m Length: 19 m
Στην περιοχή του ναυαγίου βρίσκονται και οι τρεις μηχανές του αεροσκάφους. Πρόκειται για αεροπορικούς κινητήρες του εργοστασίου Alfa Romeo μοντέλο 126 RC.34. Ο σχεδιασμός των κινητήρων Alfa Romeo 126 RC.34 είναι βασισμένος στους αγγλικούς κινητήρες Bristol Jupiter και Bristol Pegasus.
Την περίοδο 1934- 1944, κατασκευάστηκαν περίπου 11.000 μονάδες και χρησιμοποιήθηκαν σε όλα τα Ιταλικά βομβαρδιστικά κατά την περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.
Το CANT z506 ήταν εφοδιασμένο με πολυβόλα Breda SAFAT των 12.7 mm όπως αυτό που απεικονίζεται στη φωτογραφία το οποίο βρέθηκε στο σημείο του ναυαγίου.
To Breda SAFAT των 12.7 mm είχε βάρος 29 κιλών, ολικό μήκος 139 cm και μήκος κάννης 80 cm.
Aircraft wreckage possibly from CANT z506 identified by divers in the Paxi island, Ionian sea (Paxos Oasis Sub). Among the wreckage, found the three aircraft engines. These engines are Alfa Romeo Variant 126 RC.34.
Alfa Romeo built/designed a range of aircraft engines based on the Bristol Jupiter and Bristol Pegasus designs, designated Alfa 125, Alfa 126, Alfa 127, Alfa 128, Alfa 129 and Alfa 131. All these essentially similar engines were mainly fitted to Italian bombers in World War II, Alfa Romeo building around 11,000 units between 1934 and 1944.
The Italian engine designation system includes a suffix indicating major components or attributes. The most common were R for Riduttore – reduction gear and C for Compressore – compressor/supercharger, followed by a number indicating the rated altitude in hundreds of metres, two speed superchargers were indicated by a double figure such as 10/34. [1]
The CANT Z.506 Airone (Italian: Heron) was a triple-engine floatplane produced by CANT from 1935. It served as a transport and postal aircraft with the Italian airline “Ala Littoria”. It established 10 world records in 1936 and another 10 in 1937. During World War II it was used as a reconnaissance aircraft, bomber and air-sea rescue plane, by the Italian Regia Aeronautica and Regia Marina, Aeronautica Cobelligerante del Sud, Aeronautica Nazionale Repubblicana and the Luftwaffe. The military version revealed itself to be one of the best floatplanes ever built. Despite its wooden structure it was able to operate in very rough seas. A number of Z.506S air-sea rescue aircraft remained in service until 1959.[3]
CANT z506
In the war against Greece it was used against coastal targets and the Corinth canal. It played an important part in the conquest of many Greek islands, including Corfu, Cephalonia and Zante. Due to its vulnerability against fighters, it was restricted to use by ‘recce’ units (Squadriglie da Ricognizione).[9]Later in the war, it was used in maritime patrol and air-sea rescue missions. The 506 was often forced to land in Spain, due to engine failure, combat damage or a lack of fuel. A special air-sea rescue version, the Z.506S Soccorso, was produced; it was used in small numbers by the Luftwaffe. [3]
[1] https://en.wikipedia.org/wiki/Alfa_Romeo_125 [2] https://en.wikipedia.org/wiki/Savoia-Marchetti_SM.79 [3] https://en.wikipedia.org/wiki/CANT_Z.506
To αεροσκάφος εντοπίστηκε από ομάδα ελεύθερης κατάδυσης βορειοδυτικά της Κέρκυρας. Πρόκειται για γερμανικό ελαφρύ βομβαρδιστικό αεροσκάφος τύπου Junkers 88.
Το Ju88 ήταν δικινητήριο πολλαπλού ρόλου πολεμικό αεροσκάφος το οποίο χρησιμοποιούσε η Luftwaffe στη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Το Ju 88 είχε εκπέτασμα πτερύγων 18 μέτρα και μήκος 15 μέτρα ενώ η πρώτη πτήση του τύπου πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1936.
To Ju88 σχεδιάστηκε για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός μέσου βομβαρδιστικού με υψηλές ταχύτητες και ταυτόχρονα να έχει την δυνατότητα καθέτων εφορμήσεων. Ο σχεδιασμός ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1936, με υπεύθυνους τους WH Evers και Alfred Gassner . Το πρωτότυπο του Junkers Ju 88Α / Ju 88V12 πέταξε για πρώτη φορά στις 21 Δεκεμβρίου 1936, με κινητήρες από την Daimler-Benz DB 600A, με απόδοση 1.000 ίππων. Δυστυχώς κατά την δοκιμή το πρωτότυπο συνετρίβη. Ένα χρόνο μετά, τον Σεπτέμβριο του 1937, ολοκληρώθηκε ένα νέο πρωτότυπο στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν κινητήρες Junkers Jumo 211, με απόδοση 1.200 ίππων. Το πρωτότυπο Ju 88 τον Μάρτιο του 1939 θέτει, ορίζει νέο ρεκόρ μεταφέροντας 2 τόνους σε μία κυκλική διαδρομή 1000 χιλιομέτρων με μέση ωριαία ταχύτητα 320mph/517kph. Η Junkers Flugzeug und Motorenwerke AG σταμάτησε την παραγωγή το 1945. Η συνολική παραγωγή του Ju88 έφτασε τα 10.774 αεροσκάφη.
Το Ju 88 βρίσκεται σε αντίστροφος θέση ως προς το βυθό. Στα φτερά διακρίνεται η έδραση των κινητήρων, οι θέσεις ανάκλησης των τροχών καθώς και οι βάσεις βομβών.
Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας διακρίνεται ο ουραίος τροχός. Η καταπακτή (bomb bay) από την οποία γινόταν οι ρίψεις βομβών είναι ανοικτή ενώ τα flaps έχουν αποκολληθεί. Το ουραίο τμήμα του αεροσκάφους έχει παραμείνει σχεδόν ανέπαφο.
Oι φωτογραφίες τεκμηρίωσης είναι του Αλέξανδρου Βλάχου.
Δεν έχουν βρεθεί τα ακριβές στοιχεία του Ju 88. Οι απώλειες Ju 88 στην ευρύτερη περιοχή που μπορεί να ταυτιστούν με το αεροσκάφος είναι:
Σαν πιο πιθανό, το Ju 88, Werk # 5277 το οποίο άνηκε στην LG 1 – Lehrgeschwader 1 (Demonstration Wing 1), όπου στις 26 Ιουνίου 1941 πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση λόγω βλάβης.
Ενώ υπάρχει αναφορά απώλειας και για το Ju 88 A4, Werk # 3684 (B3+RL) . To Ju 88 άνηκε στις δυνάμεις της I/54 Kampfgeschwader / 3 Staffel, στις 21/08/1942 δέχτηκε πυρά ενώ πετούσε στη θαλάσσια περιοχή της Κέρκυρας.
To Ju 88D1 βασίζεται στην έκδοση του Ju 88 Α-4. Βελτιωμένη έκδοση με μεγαλύτερο άνοιγμα των φτερών λόγω επανασχεδιασμού ακροπτερυγίων. Ισχυρότερος αμυντικός οπλισμός. Κινητήρες Jumo 211 J-1 ή J-2 κινητήρες (1410 hp) με ξύλινες έλικες. Ενισχυμένο σύστημα προσγείωσης. Πρόβλεψη για τέσσερις εξωτερικές βάσεις βομβών.
Τhe aircraft was found northwest of Corfu from Freediving team.
This is German light bomber Junkers 88 aircraft type. The Junkers Ju 88 was a German World War II Luftwaffe twin-engined multirole combat aircraft. Designed by Junkers Flugzeug- und Motorenwerke (JFM) in the mid-1930s to be a so-called Schnellbomber (“fast bomber”) which would be too fast for any of the fighters of its era to intercept, it suffered from a number of technical problems during the later stages of its development and early operational roles, but became one of the most versatile combat aircraft of the war. Like a number of other Luftwaffe bombers, it was used successfully as a bomber, dive bomber, night fighter, torpedo bomber, reconnaissance aircraft, heavy fighterand even, during the closing stages of the conflict in Europe, as a flying bomb. (https://en.wikipedia.org/wiki/Junkers_Ju_88)
Losses
Losses in Corfu island:
Ju 88D-1 variant based on Ju 88 A-4. Improved variant. Longer wingspan, due to redesigned wingtips. Stronger defensive armament. Power provided by Jumo 211 J-1 or J-2 engines (1410 hp)driving wooden bladed propellers. Reinforced undercarriage. Provision for four external bomb racks.
Junkers- Ju 88
By : Pierre Kosmidis
Rare Reggiane Re.2002 “Ariete” Italian WW2 fighter aircraft found intact in Corfu Island, Greece
The aircraft was mainly used by the Regia Aeronautica (Royal [Italian] Air Force), but it also saw limited use with the German Luftwaffe, who used it against the French resistance.
Under Construction….
Συντρίμμια αεροσκάφους Ju52 βρέθηκαν στη θαλάσσια περιοχή του Μάλεμε στα Χανιά. Τα συντρίμμια βρίσκονται κοντά στην ακτή, διάσπαρτα σε ακτίνα 150 μέτρων.
Aircraft debris (Junkers 52) found in the sea area of Maleme, Chania. Shot down during the Battle of Crete, 1941.
Τα συντρίμμια προέρχονται από το Ju52 (φωτο) το οποίο είχε προσθαλασσωθεί στην περιοχή στη διάρκεια της Μάχη της Κρήτης.
Debris derived from the Ju52 (photo) which was ditching in the sea area of Maleme during the Battle of Crete.
Μετά τον πόλεμο το αεροπλάνο διαλύθηκε με αποτέλεσμα να έχουν απομείνει στην ευρεία περιοχή διάσπαρτα μικρά μέρη του αεροσκάφους.
Aircraft debris (Junkers 52) found in the sea area of Maleme, Chania. Shot down during the Battle of Crete, 1941.
The Ju 52/3m with a 19 meters length and wing area 110m2, was operated by the German Luftwaffe as a troop and cargo transport aircraft, medium bomber, could carry goods weighing two tons or 18 soldiers.
The Junker 52 in 17 variations, was the main transport aircraft of the Germans during WW II.
Ju-52 at Kalamaki – Greece
The Ju52 was used for dropping paratroopers in the Battle of Crete in 1941 , the first major paratroopers enterprise in history, and in the battle for the conquest of Leros in 1943.
Unternehmen Merkur-Junkers Ju-52-3mg4e-KGrzbV106 on Maleme,Crete 1941
It is estimated that in the Battle of Crete alone 370 aircraft were shot down.
During this period, 1941 – 1943, 175 aircrafts of Junker 52 units operating in Greece have been lost or destroyed.
Έρευνα – Επιμέλεια κειμένου: Νίκος Καρατζάς
Στη διάρκεια ερευνητικών καταδύσεων στα «Ναρκοπέδια Σαρωνικού» εντοπίστηκαν νότια της νησίδας Πατρόκλου (Γαϊδουρονήσι) δυο βόμβες ΑΝ-Μ64, τύπου G.P.(General Purpose) αμερικάνικης κατασκευής. Από τις βόμβες έχει αποκολληθεί το ουραίο τμήμα το οποίο και εντοπίστηκε σε κοντινή απόσταση.
Οι AN-M64 χρησιμοποιήθηκαν σαν βόμβες γενικής χρήσης 500lb, με εκρηκτικό φορτίο που αποτελούνταν από 267 lbs TNT ή 274 lbs “Σύνθεση Β”. Ήταν βαμμένη σε χρώμα χακί με μια κίτρινη ρίγα για τη σήμανση του κέντρου βάρους.
Το ελάχιστο ασφαλές ύψος ρίψης ήταν τα 2500 πόδια. Στα έγγραφα της USAAF αναφέρεται η χρήση της AN-M64 σε στόχους όπως σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες, μικρά σκάφη, αποβάθρες.
Βόμβες ΑΝ-Μ64 έφεραν βομβαρδιστικά αεροσκάφη τύπου Β-17, Β-24 καθώς και Β-26 Marauder.
Από τα αρχεία βρέθηκαν δυο επιθέσεις αμερικάνικων αεροσκαφών εναντίον γερμανικών στόχων που να δικαιολογούν την παρουσία των βομβών στο σημείο. Η πρώτη επίθεση προέρχεται από το Ημερολόγιο Πολέμου της 21. U_Jägerflottille και αναφέρεται στον βομβαρδισμό των πλοίων BULGARIA και DRACHE στα νότια του Σουνίου από αεροσκάφη Bristol Blenheim την 3.1.1943.
Από τα αρχεία του German Naval Group Command South αναφέρεται επίθεση από αεροσκάφη Vikers Welligton ενώ άλλη αναφορά σαν αεροσκάφη επιδρομής αναφέρονται τα B-26 Marauder όπου στην συγκεκριμένη επιδρομή καταρρίφθηκε το Β-26 FK375/D ‘Dominion Revenge’ c/n 41-7396. https://aviationarchaeology.gr/?p=196
Η δεύτερη αναφέρεται σε επιδρομή βομβαρδισμού του Λιμένα Πειραιώς και του αεροδρομίου Χασάνι στις 17.11.1943 από Β-17 με πορεία προς το στόχο επάνω από το Λαγονήσι και εγκατάλειψη επάνω από την Πελοπόννησο.
Καταδυτική ομάδα:
The American version of the 500 lb general purpose bomb was the AN-M64. It’s explosive charge consisted of either 267 lbs of TNT, 262 lbs of Amatol, or 274 lbs of Composition B. The AN-M64 was painted olive drab with a 1″ yellow stripe marking the center of gravity, with a stripe around the nose and rear of the bomb. It was 57″ long and 14″ in diameter with a 0.3″ thick steel casing.
The minium safe drop altitude listed for the AN-M64 was 2500 feet. USAAF documentation listed target examples of: “Steel railroad bridges, subways, concrete docks, light cruisers”.
http://www.303rdbg.com/bombs.html
The General Purpose (GP) bombs used in the early missions were fitted with quarter second delay tail fuses with an extra tenth of a second fuse in the nose. In a report in December 1942, after the raid on Lille, it was calculated that 30 percent of the bombs dropped had failed to explode
because the arming mechanisms had frozen up after being exposed the damp conditions on the airfields overnight. Standard Operating Procedure was soon changed so that fuses were installed just before take off. Eventually, to avoid accidents in landing, fuses were to be inserted only when the bombs
were securely fixed into the aircraft.
In 1943, a new set of GP bombs were produced: the M57 250lb, M64 500lb, M65 1000lb and M66 2000lb. These accounted for most of the bombs dropped in the final year of the war. In January 1945, experts recommended 250lb GP bombs to be used against synthetic oil plants,
ammunition dumps and oil storage facilities. the 100lb bomb was recommended for attacking railway yards and runways.
The team:
Research: Manolis Bardanis
info@naxosdiving.com
The list refers to aircraft type Liberator B-24 which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list.
Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it.
Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.
Losses relating to aircraft of the following units:
RAF: 40Sqn, 160Sqn, 178Sqn. 214Sqn.
SAAF: 31Sqn, 34Sqn.
USAAF: 8thAF/44BG/67BS, 8thAF/389BG/567BS, 9thAF/93BG/329BS, 9thAF/98BG/343BS, 9thAF/98BG/415BS, 12thAF/376BG/512BS,
12thAF/376BG/513BS, 12thAF/376BG/514BS, 15thAF/376BG/514BS, 15thAF/461BG/767BS, 15thAF/485BG/829BS.
Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
info@naxosdiving.com
Ο κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου B-24 Liberator που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials στα Operational Record Books (ORB) και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται.
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Πιθανόν ο κατάλογος να μην είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.
Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
RAF: 40Sqn, 160Sqn, 178Sqn. 214Sqn.
SAAF: 31Sqn, 34Sqn.
USAAF: 8thAF/44BG/67BS, 8thAF/389BG/567BS, 9thAF/93BG/329BS, 9thAF/98BG/343BS, 9thAF/98BG/415BS, 12thAF/376BG/512BS,
12thAF/376BG/513BS, 12thAF/376BG/514BS, 15thAF/376BG/514BS, 15thAF/461BG/767BS, 15thAF/485BG/829BS.
H εργασία σε μορφή PDF