νίκος καρατζάς – Aviation Archaeology

Bristol Beaufighter TF Mk.X – Kefalonia Island

By admin | Saturday March 4th, 2017 - 11:34 AM |Wednesday March 21st, 2018 Αρχείο

Comments Off

Bristol Beaufighter TF Mk.X – Kefalonia Island

1 Αυγούστου 1944

Σύμφωνα με το ημερολόγιο επιχειρήσεων (Operations Record Book – ORB) της 252 Μοίρας της R.A.F. (Middle East Command), την 1η Αυγούστου 1944 σχηματισμός 4 αεροσκαφών απογειώνεται από την αεροπορική βάση κοντά στη Βεγγάζη, Λιβύη (“StationBerka”, Benghazi, Libya) για να εκτελέσει επιθετική αναγνώριση στα παράλια της δυτικής Ελλάδας.

Στις 08:20 και στη θέση 38°38’Β, 20°45’Α ο σχηματισμός χωρίζεται σε δύο ζεύγη (αεροσκάφος «B» με το «H» και το «R» με το «K») όπως είχε σχεδιαστεί, προκειμένου να ερευνηθούν διαφορετικές ζώνες. Το «B» φέρει ρουκέτες 60 λιβρών (60lb, 27 κιλών περίπου), ενώ τα υπόλοιπα ρουκέτες των 25lb (11 κιλών περίπου), πλέον των πυροβόλων τους.

No.252 Squadron RAF badge (The Spartan Shield)

Εντοπισμός και Επιδρομή

Στις 08:36 το πρώτο ζεύγος εντοπίζει δύο πλοία τα οποία θεωρήθηκαν ως σκάφη συνοδευτικά στόλου τύπου «F» (Flottenbegeleiter, a.k.a. “F” boat), μισό μίλι νοτίως της νήσου Οξειάς, στο βόρειο άκρο της εισόδου του Πατραϊκού Κόλπου. Το αεροσκάφος «H» εφορμά με το πυροβόλο σε ένα από τα πλοία και την ίδια στιγμή το αεροσκάφος «B» επιχειρεί να επιτεθεί στον άλλο στόχο αλλά αποτρέπεται από την προσέγγιση του πλοίου εντός του καταφυγίου του – την υψηλή ακτογραμμή της Οξιάς, έτσι απομακρύνεται εκτελώντας αριστερόστροφο κύκλο. Το αεροσκάφος «Β» παρατηρεί το «Η» να προσθαλασσώνεται στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α καθώς επίσης και την πνευστή σωστική λέμβος που διέθετε, με ένα άτομο εντός αυτής και άλλο ένα στο νερό να την προσεγγίζει. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι έντονα και το «Β» υφίσταται ζημιές στο αριστερό φτερό και στην ουρά οπότε αποφασίζει να επιστρέψει στην βάση του.

Beaufighter raid off Kalymnos. IWM (C 4035)

Beaufighter raid off Kalymnos. IWM (C 4035)

Το άλλο ζεύγος αεροσκαφών μετά τον διαχωρισμό του σχηματισμού, συνεχίζει την σάρωση κατά μήκος της ακτογραμμής της νήσου Κάλαμος. Περίπου 5 λεπτά αργότερα εντοπίζει ένα σκάφος ανοιχτά της Οξειάς. Το αεροσκάφος «R» εφορμά πρώτο βάλλοντας με το πυροβόλο επιτυγχάνοντας πιθανά πλήγματα και έπειτα εκτοξεύοντας ζεύγος ρουκετών τα αποτελέσματα των οποίων δεν έγινε δυνατό να παρατηρηθούν. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι πλέον τόσο έντονα που το ίδιο αεροσκάφος πλήττεται, συγκεκριμένα στη βάση της δεξιάς πτέρυγας. Τότε το αεροσκάφος «Κ» ακολουθεί με ριπές του πυροβόλου του αλλά κατά την απομάκρυνση διαπιστώνει καπνό προερχόμενο από τον αριστερό κινητήρα, οπότε ενημερώνει μέσω του ασυρμάτου ότι χτυπήθηκε και ότι αλλάζει πορεία προς την Ιταλία, ενώ το αεροσκάφος «R» ενημερώνει ότι θα το συνοδεύσει. Όμως όταν στις 09:00 το «Κ» καταπέφτει στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α το «R» υπερίπταται πάνω από το σημείο διαγράφοντας κύκλους για κάποια ώρα αλλά δεν βλέπει παρά συντρίμμια και μια αναποδογυρισμένη σωστική λέμβο.

No.252 Squadron off Preveza collier BACCHUS. IWM (C3815)

No.252 Squadron off Preveza collier GINETTO . IWM (C3815)

No.252 Squadron attacking CantZ501 in Preveza, 1943. IWM (CM 5296)

No.252 Squadron attacking CantZ501 in Preveza, 1943. IWM (CM 5296)

Η τύχη των πληρωμάτων

Οι απώλειες της ημέρας ήταν μεγάλες, καθώς ο πιλότος του «LZ 530» J.D. Clark ήταν ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους στην Μοίρα, ενώ για το πλήρωμα του «NE 636» αυτή ήταν η πρώτη επιχειρησιακή έξοδος.

Αργότερα στα υπηρεσιακά μητρώα ο CharlesG.G. Davis πιλότος του NE 636/Η αρχικά αναφέρεται ως αιχμάλωτος πολέμου στην Γερμανία, στο POWStalagLuftcampno.7 ενώ μεταγενέστερα επέστρεψε σώος στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 13 Μαΐου 1945. Ο G. Waller αναφέρεται επίσης αιχμάλωτος αλλά και αυτός επέστρεψε στην Αγγλία.

Beaufighter raid in the Aegean sea. IWM (C 4250)

Beaufighter raid in the Aegean sea. IWM (C 4250)

Συνοπτικά, τα αεροσκάφη του 252 Squadron RAF Middle East Commandπου έλαβαν μέρος στην περιπολία ήταν:

Aircraft “B” «NE 254» Pilot S/L I.B. Butler, Nav. I.P. Cowl

Aircraft “H” «NE 636» Pilot W/O Charles Gordon Goodwin Davis, Nav. Sgt. George Norman Waller

Aircraft “R” «LZ 133» Pilot F/O J.A.T. Macintosh, Nav. R.H. Alderton

Aircraft “K” «LZ 530» Pilot P/O J.D. Clark, Nav. F/L E.A.C. Young

Eκ των οποίων κατέπεσαν τα:

1. BristolBeaufighterTFMk.X «NE 636/Η» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α.

2. BristolBeaufighterTFMk.X «LZ530/Κ» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α.

Οι πληροφορίες, η επεξεργασία και η επιμέλεια προέρχονται από έρευνα που πραγματοποίησε ο Τηλέμαχος Μπεριάτος, 2012-2015.

No. 252 Μοίρα RAF

Αεροσκάφη της αποτέλεσαν απόσπασμα που επιχειρούσε από την Μάλτα από τον Μάιο 1941, εξοπλισμένο με τα πρώτα μαχητικά της έκδοσης BeaufighterMk.IC- βαρέα μαχητικά μακρού βεληνεκούς, που ανέλαβαν υπηρεσία. Αυτά αποδείχτηκαν τόσο αποτελεσματικά εναντίον θαλάσσιων στόχων, αεροσκαφών και στόχων ξηράς που η CoastalCommand έγινε ο κύριος χρήστης του Beaufighter, αντικαθιστώντας τα πλέον παρωχημένα Beaufort και Blenheim. Στις 15 Ιουνίου 1941 το Μεσογειακό απόσπασμα αναδιοργανώθηκε σε Μοίρα. Επιδρομές σε νηοπομπές και παραθαλάσσιους στόχους στην Ανατολική Μεσόγειο διεξάγονταν από βάσεις στην Αίγυπτο (στο Idku) ως τμήμα της Νο.272 Μοίρας και στις 14 Νοεμβρίου 1941 η Νο.252 ανασυστάθηκε. Μετά από την κατάληψη αεροδρομίων στη Λιβύη στις αρχές του 1943, η Μοίρα διεξήγαγε θαλάσσιες περιπολίες γύρω από την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη και τον Φεβρουάριο 1945 μεταφέρθηκε στην Ελλάδα όπου παρέμεινε έως την 1^η Δεκεμβρίου 1946 όταν διαλύθηκε οριστικά.

Οι κωδικοί της Μοίρας (Squadroncodes) ήταν οι εξής:

«GW» Απρίλιος 1939 – Σεπτέμβριος 1939

«PN» Νοέμβριος 1940 – Μάιος 1941

«BT» Μάιος 1941 – Νοέμβριος 1942

Αεροσκάφη που χειρίστηκε:

BeaufighterMk.IC Μάιος 1941 – …

BristolBeaufighterMk.X Ιούνιος 1944 – Δεκέμβριος 1946

(Ιστορία της Μοίρας: http://www.raf.mod.uk/history/252squadron.cfm)

(Φωτογραφίες: Imperial War Museum – IWM, UK)

Aviation Archaeology in Greece Library

By admin | Tuesday October 4th, 2016 - 10:59 PM |Thursday October 20th, 2016 Αεροπορική Ιστορία

Comments Off

Η βιβλιοθήκη του MAAG είναι πρότυπη στο είδος της, καλύπτοντας με το υλικό της θέματα που σχετίζονται με την αεροπορική ιστορία.

Η βιβλιοθήκη ανανεώνεται διαρκώς. Διαθέτει πάνω από 600 βιβλία που έχουν σχέση με την αεροπορική ιστορία, την κατασκευή και χαρακτηριστικά αεροσκαφών καθώς και μελέτες σχετικές με την πτητική ικανότητα των αεροσκαφών του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Tην επιμέλεια της βιβλιοθήκης έχει ο Παναγιώτης Βλέτσας

Κατάλογοι ενδεικτικής βιβλιοθήκης

No1

WarPaint

Supermarine Spitfire

Martin Francis - The Flyer - British Culture and the Royal Air Force 1939-1945

No3

No2

Hurricane Over the Jungle - 120 Days Fighting the Japanese Onslaught in 1942

Hawker Hurricane

CANT z506, Παξοί – Paxi Island

By admin | Friday September 2nd, 2016 - 10:13 AM |Thursday September 8th, 2016 Αεροπορικά Ναυάγια

Comments Off

Κείμενο: Νίκος Καρατζάς

Μέρη Ιταλικού υδροπλάνου εντοπίστηκαν στη θαλάσσια περιοχή των Παξών από το καταδυτικό κέντρο Paxos Oasis Sub. Από την ανάλυση των φωτογραφιών που στάλθηκαν σε εμάς πιθανολογείται ότι τα μέρη του αεροσκάφους προέρχονται από CANT z506.

CANT z506 : Wingspan: 26 m Length: 19 m

Στην περιοχή του ναυαγίου βρίσκονται και οι τρεις μηχανές του αεροσκάφους. Πρόκειται για αεροπορικούς κινητήρες του εργοστασίου Alfa Romeo μοντέλο 126 RC.34. Ο σχεδιασμός των κινητήρων Alfa Romeo 126 RC.34 είναι βασισμένος στους αγγλικούς κινητήρες Bristol Jupiter και Bristol Pegasus.

Την περίοδο 1934- 1944, κατασκευάστηκαν περίπου 11.000 μονάδες και χρησιμοποιήθηκαν σε όλα τα Ιταλικά βομβαρδιστικά κατά την περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το CANT z506 ήταν εφοδιασμένο με πολυβόλα Breda SAFAT των 12.7 mm όπως αυτό που απεικονίζεται στη φωτογραφία το οποίο βρέθηκε στο σημείο του ναυαγίου.

To Breda SAFAT των 12.7 mm είχε βάρος 29 κιλών, ολικό μήκος 139 cm και μήκος κάννης 80 cm.

Aircraft wreckage possibly from CANT z506 identified by divers in the Paxi island, Ionian sea (Paxos Oasis Sub). Among the wreckage, found the three aircraft engines. These engines are Alfa Romeo Variant 126 RC.34.

Alfa Romeo built/designed a range of aircraft engines based on the Bristol Jupiter and Bristol Pegasus designs, designated Alfa 125, Alfa 126, Alfa 127, Alfa 128, Alfa 129 and Alfa 131. All these essentially similar engines were mainly fitted to Italian bombers in World War II, Alfa Romeo building around 11,000 units between 1934 and 1944.

Above: Aircraft wing fuel tanks are a major component of aircraft fuel systems

The Italian engine designation system includes a suffix indicating major components or attributes. The most common were R for Riduttore – reduction gear and C for Compressore – compressor/supercharger, followed by a number indicating the rated altitude in hundreds of metres, two speed superchargers were indicated by a double figure such as 10/34. [1]

The CANT Z.506 Airone (Italian: Heron) was a triple-engine floatplane produced by CANT from 1935. It served as a transport and postal aircraft with the Italian airline “Ala Littoria”. It established 10 world records in 1936 and another 10 in 1937. During World War II it was used as a reconnaissance aircraft, bomber and air-sea rescue plane, by the Italian Regia Aeronautica and Regia Marina, Aeronautica Cobelligerante del Sud, Aeronautica Nazionale Repubblicana and the Luftwaffe. The military version revealed itself to be one of the best floatplanes ever built. Despite its wooden structure it was able to operate in very rough seas. A number of Z.506S air-sea rescue aircraft remained in service until 1959.^[3]

CANT z506

In the war against Greece it was used against coastal targets and the Corinth canal. It played an important part in the conquest of many Greek islands, including Corfu, Cephalonia and Zante. Due to its vulnerability against fighters, it was restricted to use by ‘recce’ units (Squadriglie da Ricognizione).^[9]Later in the war, it was used in maritime patrol and air-sea rescue missions. The 506 was often forced to land in Spain, due to engine failure, combat damage or a lack of fuel. A special air-sea rescue version, the Z.506S Soccorso, was produced; it was used in small numbers by the Luftwaffe. [3]

[1] https://en.wikipedia.org/wiki/Alfa_Romeo_125

[2] https://en.wikipedia.org/wiki/Savoia-Marchetti_SM.79

[3] https://en.wikipedia.org/wiki/CANT_Z.506

Aerial Bomb AN-M64

By admin | Wednesday January 13th, 2016 - 01:38 PM |Friday July 13th, 2018 Data Base, Αεροπορικά Ναυάγια

Comments Off

Έρευνα – Επιμέλεια κειμένου: Νίκος Καρατζάς

Στη διάρκεια ερευνητικών καταδύσεων στα «Ναρκοπέδια Σαρωνικού» εντοπίστηκαν νότια της νησίδας Πατρόκλου (Γαϊδουρονήσι) δυο βόμβες ΑΝ-Μ64, τύπου G.P.(General Purpose) αμερικάνικης κατασκευής. Από τις βόμβες έχει αποκολληθεί το ουραίο τμήμα το οποίο και εντοπίστηκε σε κοντινή απόσταση.

Aviation Archaeology Greece _aquatec.gr

Οι AN-M64 χρησιμοποιήθηκαν σαν βόμβες γενικής χρήσης 500lb, με εκρηκτικό φορτίο που αποτελούνταν από 267 lbs TNT ή 274 lbs “Σύνθεση Β”. Ήταν βαμμένη σε χρώμα χακί με μια κίτρινη ρίγα για τη σήμανση του κέντρου βάρους.

Το ελάχιστο ασφαλές ύψος ρίψης ήταν τα 2500 πόδια. Στα έγγραφα της USAAF αναφέρεται η χρήση της AN-M64 σε στόχους όπως σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες, μικρά σκάφη, αποβάθρες.

Βόμβες ΑΝ-Μ64 έφεραν βομβαρδιστικά αεροσκάφη τύπου Β-17, Β-24 καθώς και Β-26 Marauder.

Από τα αρχεία βρέθηκαν δυο επιθέσεις αμερικάνικων αεροσκαφών εναντίον γερμανικών στόχων που να δικαιολογούν την παρουσία των βομβών στο σημείο. Η πρώτη επίθεση προέρχεται από το Ημερολόγιο Πολέμου της 21. U_Jägerflottille και αναφέρεται στον βομβαρδισμό των πλοίων BULGARIA και DRACHE στα νότια του Σουνίου από αεροσκάφη Bristol Blenheim την 3.1.1943.

Από τα αρχεία του German Naval Group Command South αναφέρεται επίθεση από αεροσκάφη Vikers Welligton 
ενώ άλλη αναφορά σαν αεροσκάφη επιδρομής αναφέρονται τα B-26 Marauder όπου στην συγκεκριμένη επιδρομή καταρρίφθηκε 
το Β-26 FK375/D ‘Dominion Revenge’ c/n 41-7396. https://aviationarchaeology.gr/?p=196

Η δεύτερη αναφέρεται σε επιδρομή βομβαρδισμού του Λιμένα Πειραιώς και του αεροδρομίου Χασάνι στις 17.11.1943 από Β-17 με πορεία προς το στόχο επάνω από το Λαγονήσι και εγκατάλειψη επάνω από την Πελοπόννησο.

Καταδυτική ομάδα:

Αρετή Κομηνού
Τάσος Χατζηλιάδης
Παναγιώτης Βλέτσας
Τάσος Τσαλαβούτας
Κώστας Μιχάλαινας
Γιώργος Κολίκης
Αποστόλης Κυπραίος
Νίκος Καρατζάς

The American version of the 500 lb general purpose bomb was the AN-M64. It’s explosive charge consisted of either 267 lbs of TNT, 262 lbs of Amatol, or 274 lbs of Composition B. The AN-M64 was painted olive drab with a 1″ yellow stripe marking the center of gravity, with a stripe around the nose and rear of the bomb. It was 57″ long and 14″ in diameter with a 0.3″ thick steel casing.
The minium safe drop altitude listed for the AN-M64 was 2500 feet. USAAF documentation listed target examples of: “Steel railroad bridges, subways, concrete docks, light cruisers”.

aerial-bombs

http://www.303rdbg.com/bombs.html

The General Purpose (GP) bombs used in the early missions were fitted with quarter second delay tail fuses with an extra tenth of a second fuse in the nose. In a report in December 1942, after the raid on Lille, it was calculated that 30 percent of the bombs dropped had failed to explode
because the arming mechanisms had frozen up after being exposed the damp conditions on the airfields overnight. Standard Operating Procedure was soon changed so that fuses were installed just before take off. Eventually, to avoid accidents in landing, fuses were to be inserted only when the bombs
were securely fixed into the aircraft.

Saronic 13_12_2015
In 1943, a new set of GP bombs were produced: the M57 250lb, M64 500lb, M65 1000lb and M66 2000lb. These accounted for most of the bombs dropped in the final year of the war. In January 1945, experts recommended 250lb GP bombs to be used against synthetic oil plants,
ammunition dumps and oil storage facilities. the 100lb bomb was recommended for attacking railway yards and runways.

The team:

Areti Kominou (photos)
Nikos Karatzas
Tasos Hatziliadis
Panagiotis Vletsas
Tasos Tsalavoutas
Kostas Michalenas
Tolis Kipreos
George Kolikis

Aircraft Engines – Crete

By admin | Saturday November 21st, 2015 - 11:47 PM |Tuesday November 24th, 2015 Αεροπορικά Ναυάγια

Comments Off

Οι κινητήρες βρίσκονται στον Άγιο Νικόλαο – Κρήτη, σε μικρή μεταξύ τους απόσταση και σε βάθος 20 μέτρων. Η φωτογραφική αποτύπωση πραγματοποιήθηκε από την ομάδα NGUE ενώ η ταυτοποίηση από τους Μανώλη Μπαρδάνη και Νίκο Καρατζά.

Ο πρώτος πρόκειται για κινητήρα BMW 132 radial 9 cyl, από τους βασικούς τύπους κινητήρα που υποστήριζαν τα αεροσκάφη Junkers 52. Ο δεύτερος κινητήρας πιθανολογείται ότι πρόκειται για Bristol Pegasus. Κινητήρα Bristol Pegasus φέραν πολλά συμμαχικά αεροσκάφη όπως επίσης και κάποια Ju 52 στους κινητήρες πτερυγίων.

Στην ευρύτερη περιοχή δεν υπήρχαν υπόλοιπα συντρίμμια αεροσκάφους. Αυτό ενισχύει το σενάριο ότι οι κινητήρες βρέθηκαν στο σημείο μετά από απόρριψη (φερτά).

BMW-132T-2-web

Bristol

Απώλειες Martin B-26 Marauder στην Ελλάδα 1943-1945

By admin | Tuesday December 2nd, 2014 - 12:04 AM |Friday January 29th, 2016 Αρχείο

Comments Off

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
info@naxosdiving.com

Ο κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου Martin B-26 Marauder που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται πιο κάτω.

FK375 D
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Πιθανόν ο κατάλογος να μην είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.

Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

H εργασία σε μορφή PDF.

Τελευταία ενημέρωση: 1/12/2014

Martin B26 Marauder losses in Greece 1943-1945

The list refers to aircraft type Martin B-26 Marauder which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list.
Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it.
Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.

Losses: 14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

Last update:01/12/2014

Β-25 Mitchell 1942 – 1945

By admin | Friday July 11th, 2014 - 03:43 PM |Friday July 11th, 2014 Αρχείο

Comments Off

Απώλειες αεροσκαφών Β-25 Mitchell 1942 – 1945.

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης

North American B-25 Mitchell

USAAF Manual

By admin | Monday July 7th, 2014 - 08:06 PM |Monday November 10th, 2014 Αεροπορική Ιστορία

Comments Off

Τεχνικά εγχειρίδια, εγχειρίδια πτήσης, εκπαιδευτικά εγχειρίδια αμερικάνικων αεροσκαφών

B-24D Liberator Flight Manual Μπορείτε να ‘κατεβάσετε’ το αρχείο σε μορφή PDF από το Aviation Archaeology Library
B-25 Pilot Training Manual Μπορείτε να ‘κατεβάσετε’ το αρχείο σε μορφή PDF από το Aviation Archaeology Library
B-26 Pilot Training Manual Μπορείτε να ‘κατεβάσετε’ το αρχείο σε μορφή PDF από το Aviation Archaeology Library

Air Navigation manual αεροσκαφών B’ Παγκοσμίου πολέμου

By admin | Monday July 7th, 2014 - 04:35 PM |Thursday November 13th, 2014 Αεροπορική Ιστορία

Comments Off

Air Navigation manual – Bοηθήματα πλοήγησης αεροσκαφών B’ Παγκοσμίου πολέμου

Air Navigation manual– Army Air force Training Command. Μπορείτε να ‘κατεβάσετε’ το αρχείο σε μορφή PDF από το Aviation Archaeology Library

Patin Peilanlage – Παρουσίαση του μηχανισμού εύρεσης και χάραξης πορείας Patin που έφεραν τα γερμανικά αεροσκάφη.

Savoia Marchetti – SM79

By admin | Monday July 7th, 2014 - 12:45 AM |Monday September 5th, 2016 Αεροπορικά Ναυάγια

Comments Off

The Savoia-Marchetti SM.79 Sparviero (Italian for “Sparrowhawk”) was a three-engined Italian medium bomber with a wood-and-metal structure. Originally designed as a fast passenger aircraft, this low-wing monoplane, in the years 1937–39, set 26 world records that qualified it for some time as the fastest medium bomber in the world. It first saw action during the Spanish Civil War and flewon all fronts in which Italy was involved during World War II. It became famous and achieved many successes as a torpedo bomber in the Mediterranean theater.

The SM.79 was an outstanding aircraft and was certainly the best-known Italian aeroplane of World War II. It was easily recognizable due to its distinctive fuselage dorsal “hump”, and was well liked by its crews who nicknamed it Gobbo Maledetto (“damned hunchback”). It was the most widely produced Italian bomber of World War II, with some 1,300 built, remaining in Italian service until 1952.

During the WW2, the Italian airplanes or seaplanes at first they used torpedoes from the Regia Marina used by the MAS, in diameter 450 mm, 5.75 m length and weight 900 kg with 200 kg warhead. The S. 79 SPARVIERO was chosen as most able to perform the launch maneuver.
Later the great size, the lack of maneuverability, the need to get closer to the target and the presence of the enemy fighters advised to create special torpedoes nicknamed silurotti, of smaller length (about 3 m.), and of less weight (about 450 kg.) but with the same explosive (about 200 kg. of TNT), which could permit to defend themselves from the attacks of the enemy fighters. [1]

SM 79 Photos

Ιταλικό βομβαρδιστικό από τον Β’ Π.Π., Savoia Marchetti S.Μ.79 ΙΙΙ (BIS), (σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις) είναι ένας ακόμα τύπος αεροπλάνου που βρίσκεται βυθισμένο στο νησί του Πόρου στον Αργοσαρωνικό, σε βάθος 60 μέτρων.

Ο εντοπισμός του σημαντικού αυτού ναυαγίου ανήκει στον επαγγελματία δύτη Νούλη Σπουρλάκο. Την ιδιαίτερα σημαντική πληροφορία μας είχε μεταδώσει εδώ και καιρό ο Νίκος Νικολόπουλος των Ionian Divers, τον οποίο και ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη του.

Την πληροφορία επιβεβαίωσε ο Βασίλης Μεντόγιαννης κατά την διαμονή του στον Πόρο, πέρυσι ενώ συμμετείχε σε ερευνητική αποστολή του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών και της Εφορίας Εναλίων Αρχαιοτήτων, στο Μόδι.

Η ομάδα που έκανε την πρώτη τεκμηρίωση του αεροσκάφους, με φωτογράφιση, και βιντεοσκόπηση, αποτελούνταν από τους Γιώργο Καρέλα, Βασίλη Μεντόγιαννη, Κωνσταντίνο Μηλιώνη, Δημήτρη Στράτο και Μαρία Λιβανού.

H ταυτοποίηση του αεροσκάφους έγινε από τον Γιώργο Καρέλα, Βασίλη Μεντόγιαννη και David Mc Donald. Οι πληροφορίες προήλθαν από το αρχείο του Ιστορικού ερευνητή Ferdinando D’Amico.

Οι φωτογραφίες προέρχονται από τις καταδύσεις ομάδας του Aviation Archaeology in Greece. Την ομάδα αποτελούσαν οι: Αρετή Κομηνού (φωτογραφία), Χρήστος Τσιπόκας, Τάσος Χατζηλιάδης, Νίκος Καρατζάς.

Κείμενο: Γιώργος Καρέλας

Το ναυάγιο του Πόρου είναι το με εργοστασιακό αριθμό MM.22293 Savoia Marchetti 79bis και κατασκευάστηκε από την εταιρεία SIAI-Marchetti, το έτος 1940 Ήταν ένα από τα 79 αεροπλάνα του τύπου αυτού που παρήχθησαν μαζικά την περίοδο εκείνη. http://en.wikipedia.org/wiki/SIAI-Marchetti

Το αεροσκάφος αυτό παραδόθηκε στο Gruppo Aerosiluranti “Buscaglia” στις 2 Ιουνίου του 1944 με πολλές μετατροπές από το αρχικά κατασκευασθέν που έγιναν μετά τον Σεπτέμβριο του 1943 σύμφωνα με τις προδιαγραφές των S 79bis.
Το βράδυ της 4ης Αυγούστου 1944 το αεροσκάφος με κυβερνήτη τον Marcello Perina, συγκυβερνήτη τον Gianfranco Neri , μηχανικό τον Marcello Manfrino, ασυρματιστή τον Giuseppe Apolloni και πυροβολητή τον Franco Zanchi απογειώθηκε από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας μαζί με άλλα 7 αεροπλάνα του Gruppo με στόχο να πλήξουν συμμαχική νηοπομπή αποτελούμενη από 30 εμπορικά πλοία συνοδευόμενα από 4 πολεμικά βορειοδυτικά της πόλεως Πτολεμαΐς της Λιβύης. (σημερινή Ad Dirsyah).
Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν μόνο 3 αεροσκάφη του Gruppo μπόρεσαν να εντοπίσουν το κομβόι και μάλιστα κατάφεραν να πλήξουν το εμπορικό πλοίο Samsylarna (τύπου Liberty).

Σύμφωνα με το ημερολόγιο της μονάδας 5 αεροπλάνα επέστρεψαν με ασφάλεια, ένα προσγειώθηκε στην Κρήτη και ένα αγνοούνταν σε θαλάσσια περιοχή κοντά στην Κρήτη. Το τελευταίο που έλαβε μέρος στην επιχείρηση είναι το αεροπλάνο του Πόρου που αναγκάστηκε να προσθαλασσωθεί λόγω έλλειψης καυσίμων…. Όλα τα μέλη του πληρώματος διασώθηκαν από την Γερμανική ακτοφυλακή.

Επίσης σε έρευνα με side scan sonar στην περιοχή από την ομάδα του Πανεπιστημίου Πατρών με επικεφαλής τον καθηγητή Γιώργο Παπαθεοδώρου βρέθηκε κοντά στο ναυάγιο του αεροπλάνου αντικείμενο που ομοίαζε με τορπίλη, πράγμα που αν επαληθευτεί σημαίνει ότι το αεροπλάνο όπως έγινε γνωστό δεν κατάφερε να βρει τα συμμαχικά πλοία και δεν προέβη σε καμιά επιθετική ενέργεια, έγινε απόρριψη της τορπίλης πριν την προσθαλάσσωση, πράγμα απόλυτα λογικό για την περίσταση.

Από ότι φαίνεται πρόκειται για το αεροπλάνο που πραγματοποίησε αναγκαστική προσθαλάσσωση στις 5 Αυγούστου του 1944 και το οποίο ανήκε στο Gruppo Aerosiluranti Buscaglia Faggioni της Aeronautica Nazionale Repubblicana.
Η A.N.R. ιδρύθηκε τον Σεπτέμβρη του 1943 -αμέσως μετά την ανάληψη καθηκόντων του στρατηγού Pietro Badoglio και την συμμετοχή της Ιταλίας στις Συμμαχικές Δυνάμεις- αλλά ιδρύθηκε για να συνεχίσει τον πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας.
Το Gruppo Aerosiluranti Buscaglia Faggioni έδρασε από τις 14 Οκτωβρίου 1943 έχοντας σαν βάση του την Κορυτσά της Αλβανίας.

[1] https://en.wikipedia.org/wiki/Savoia-Marchetti_SM.79