Bf 109K-4 Aircraft Handbook – Aviation Archaeology

Β-25 Mitchell 1942 – 1945

By admin | Friday July 11th, 2014 - 03:43 PM |Friday July 11th, 2014 Αρχείο

Comments Off

Απώλειες αεροσκαφών Β-25 Mitchell 1942 – 1945.

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης

North American B-25 Mitchell

Β-24 Liberator Wongo Wongo

By admin | Monday July 7th, 2014 - 12:19 AM |Tuesday September 6th, 2016 Αεροπορικά Ναυάγια

Comments Off

On August 1,1943, 178 B-24 launched a famous raid against Ploiesti as part of Operation Tidal Wave.

Έρευνα: Γιώργος Καρέλας, Νίκος Καρατζάς

Κείμενο: Νίκος Καρατζάς

Την 1η Αυγούστου 1943 το Β24D με σειριακό αριθμό 42-40563, της 512ης Μοίρας βομβαρδισμού με πιλότο τον Brian W. Flavelle και δεκαμελές πλήρωμα, βρισκόταν σε ύψος 2000 πόδια, νοτιοανατολικά της Κέρκυρας. Ξαφνικά παρουσιάστηκε «ταλάντωση» στο ένα φτερό με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να “μπει” σε περιδίνηση και να συντριβεί στην θάλασσα……..

Τις πληροφορίες για την ύπαρξη αεροπορικού ναυαγίου είχε συλλέξει ο Γιώργος Καρέλας, ο οποίος ανέλαβε τη φωτογραφική αποτύπωση, τεκμηρίωση και καταγραφή του ναυαγίου. Το αεροσκάφος τύπου Β24D Liberator, βομβαρδιστικό με το χαρακτηριστικό όνομα Wongo Wongo, της 376^ης μονάδας βομβαρδισμού είχε ξεκινήσει από την Βεγγάζη της Λιβύης στα πλαίσια της αποστολής Tidal Wave με στόχο τον βαρβαρισμό των διυλιστηρίων στο Ploiesti της Ρουμανίας.

Είναι το πρώτο B24 που βρίσκεται στις Ελληνικές θάλασσες.

Λίστα με έξι B24 που έχουν χαθεί στον Ελληνικό θαλάσσιο χώρο:

41-24035 The Gremlin Petty’s plane Ελευσίνα

42-40563 Wongo Wongo Flavelle plane Κέρκυρα

42-40206 8 Ball Buehl’s plane Ελευσίνα

42-72844 Jackie’s Boy Metzger’s plane Ελευσίνα

Άγνωστο Kidd’s plane Μάλεμε – Κρήτη

42-72902 —- Fallon’s plane Ελευσίνα

Tidal wave

Ploesti_1 Η επιχείρηση Tidal wave είχε σαν στόχο τον βαρβαρισμό πετρελαϊκών εγκαταστάσεων. Πιστεύεται ότι οι εγκαταστάσεις στο Ploiesti παρήγαγαν το 1/3 των αναγκών σε υγρά καύσιμα και προϊόντα πετρελαίου του Γερμανικού στρατού. Η επιχείρηση αυτή είχε τις μεγαλύτερες απώλειες της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας – USAAF, σε αποστολές Ευρωπαϊκού εδάφους. Στην διάρκεια της αποστολής χάθηκαν 54 αεροσκάφη με τα πληρώματα τους.

Η ημερομηνία της αποστολής αργότερα αναφέρθηκε σαν “Black Sunday”

Το έμβλημα της 512ης Μοίρας βομβαρδισμού

Το Β-24 “wongo Wongo”

Την 1^η Αυγούστου 1943 το Β24D με σειριακό αριθμό 42-40563, της 512^ης Μοίρας βομβαρδισμού με πιλότο τον Brian W. Flavelle και δεκαμελές πλήρωμα , βρισκόταν σε ύψος 2000 πόδια, νοτιοανατολικά της Κέρκυρας. Ξαφνικά παρουσιάστηκε «ταλάντωση» στο ένα φτερό με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να “μπει” σε περιδίνηση και να συντριβεί στην θάλασσα.

55903202_136168691941 Σύμφωνα με την τότε αεροπορική εκπαίδευση των πιλότων η περιδίνηση θεωρείτο το τελευταίο στάδιο πριν την συντριβή ή εγκατάλειψη του αεροσκάφους, καθώς δεν υπήρχε κατάλληλη διαδικασία και τυποποιημένη μέθοδος αντιμετώπισης της.

Περιδίνηση – Spin

H περιδίνηση – “Spin” είναι μια ιδιάζουσα κατάσταση πτήσης η οποία κατά κανόνα θεωρείται η συνέχεια της απώλειας στήριξης του αεροπλάνου “stall”. Με τον όρο περιδίνηση ονομάζουμε την περιστροφή μιας πτέρυγας, έναντι της άλλης. Αυτό συμβαίνει όταν η περιστροφική κίνηση ενός σώματος ως προς τον άξονα του δεν διέρχεται από το Κέντρο Βάρους του σώματος αλλά από ένα τυχαίο σημείο του σώματος.

xploestib

Στην αποστολή Tidal wave τον Αύγουστο του 1943, μετείχαν 178 αεροσκάφη ιδίου τύπου. Μαρτυρίες από τα πληρώματα άλλων αεροσκαφών αναφέρουν ότι το αεροπλάνο «βούτηξε» απότομα αριστερά και λόγω του χαμηλού ύψους δεν υπήρχαν περιθώρια επαναφοράς με αποτέλεσμα την συντριβή του.

Αυτό ίσως δικαιολογεί και τα διάσπαρτα συντρίμμια του αεροσκάφους που βρίσκονται σε μεγάλη ακτίνα σε βάθος 30 μέτρων.

Aquatec_-B-24Liberator-II Wongo-Wongo Aquatec_-B-24Liberator-III Φωτογραφίες ναυαγίου: Γιώργος Καρέλας

Ως πιθανά αίτια συντριβής του αεροσκάφους αναφέρεται η χειροκίνητη μεταφορά καυσίμων – improper manual fuel transfer.

b24-liberator Το πρωτότυπο του Β24, βομβαρδιστικού μεγάλης ακτίνας δράσης, πρωτοεμφανίστηκε το 1939, ως XB-24. H σειρά D αναπτύχτηκε το 1941-42, με παραγωγή 2738 αεροσκαφών. Οι βελτιώσεις σε σχέση με τις προηγούμενες σειρές αφορούσε την βελτίωση των μηχανών, την ανανέωση των πτερυγίων (Davies Wings) με 15% μικρότερη αντίσταση και την τοποθέτηση/αντικατάσταση νέων οπλικών συστημάτων.

Αν και μπορούσε να καλύψει μεγάλες αποστάσεις με βαρύ φορτίο (max Weight 27210 kg), οι πιλότοι μιλούσαν για ένα βαρύ αεροπλάνο με πολλές δυσκολίες στον χειρισμό και στους ελιγμούς.

Χαρακτηριστικά Β24 Liberator

Ευχαριστούμε τον Γιώργο Καρέλα για τις πληροφορίες την παραχώρηση των φωτογραφιών.

Φωτογραφίες: USAAF

Βιβλιογραφία:

Β-24 Liberator Units of the 15th Air Force, Robert F Dorr
Flight manual B-24D Airplane

B24_Flight_Manual_Cover

Ντοκιμαντέρ για την δράση και την ιστορία των B-24 στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου

Tidal Wave operation, Ploiesti

Πηγές Internet:

http://www.b24.net/aircraft.htm

http://www.b17sam.com/ploesti.html

Savoia Marchetti SM79

By admin | Saturday July 5th, 2014 - 11:08 AM |Monday August 25th, 2014 Αεροπορική Ιστορία

Comments Off

To Savoia-Marchetti SM.79 Sparviero (Ιταλικά “Γεράκι”) θεωρείται το πιο γνωστό αεροπλάνο Ιταλικής κατασκευής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εφοδιασμένο με τρεις κινητήρες και υλικά κατασκευής ξύλο και μέταλλο προοριζόταν αρχικά ως αεροσκάφος μεταφοράς επιβατών. Η ελαφριά κατασκευή του αεροσκάφους εξασφάλιζε 30 λεπτών πλεύση σε περίπτωση προσθαλάσσωσης. Πρωτοεμφανίστηκε στη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου και έλαβε μέρος σε όλα τα μέτωπα στα οποία η Ιταλία συμμετείχε κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Κατείχε 26 παγκόσμια ρεκόρ ενώ για κάποιο χρονικό διάστημα θεωρείτο ως το γρηγορότερο μέσο βομβαρδιστικό αεροπλάνο στον κόσμο. Στην διάρκεια του πολέμου χρησιμοποιήθηκε σαν βομβαρδιστικό αλλά και σαν τορπιλοφόρο κατά εχθρικών πλοίων (Τorpedo bomber). Κατασκευάστηκαν περίπου 1300 μονάδες ενώ παρέμεινε ενεργό μέχρι το 1952.

Aviation Archaeology Greece SM79_

The Savoia-Marchetti SM.79 Sparviero (Italian for “Sparrowhawk”) was a three-engined Italian medium bomber with a wood-and-metal structure. Originally designed as a fast passenger aircraft, this low-wing monoplane, in the years 1937–39, set 26 world records that qualified it for some time as the fastest medium bomber in the world. It first saw action during the Spanish Civil War and flew on all fronts in which Italy was involved during World War II. It became famous and achieved many successes as a torpedo bomber in the Mediterranean theater.
The SM.79 was an outstanding aircraft and was certainly the best-known Italian aeroplane of World War II. It was easily recognizable due to its distinctive fuselage dorsal “hump”, and was well liked by its crews who nicknamed it Gobbo Maledetto (“damned hunchback”). It was the most widely produced Italian bomber of World War II, with some 1,300 built, remaining in Italian service until 1952.

The SM.79 project began in 1934 and was conceived as a fast, eight-passenger transport capable of being used in air-racing (the London-Melbourne race). Piloted by Adriano Bacula, the prototype flew for the first time on 28 September 1934. Originally planned to use the 597 kW (800 hp) Isotta-Fraschini Asso XI Ri as powerplant, the aircraft reverted to the less powerful 440 kW (590 hp) Piaggio P.IX RC.40 Stella, a license-produced Bristol Jupiter on which many Piaggio engines were based. The engines were subsequently replaced by Alfa Romeo 125 RC.35s (license-produced Bristol Pegasus).^[6]

The prototype (registration I-MAGO) was completed too late to enter the London-Melbourne race, but flew from Milan to Rome in just one hour and 10 minutes, at an average speed of 410 km/h (260 mph). Soon after, on 2 August 1935, the prototype set a record by flying from Rome to Massaua, in Italian Eritrea, in 12 flying hours (with a refuelling stop at Cairo).^[7] The SM.79 was by far the most important Italian offensive warplane of World War II, and one of the very few Italian aircraft to be produced in substantial quantities.^[8] Production started in October 1936 and continued until June 1943, totalling 1,217 machines.^[9] Some were constructed by Aeronautica Umbra of Foligno, makers of the AUT.18.

http://en.wikipedia.org