Bristol Beaufighter TF Mk.X – Kefalonia Island

Aviation Arcaeology logo new

Bristol Beaufighter TF Mk.X – Kefalonia Island

1 Αυγούστου 1944

Σύμφωνα με το ημερολόγιο επιχειρήσεων (Operations Record Book – ORB) της 252 Μοίρας της R.A.F. (Middle East Command), την 1η Αυγούστου 1944 σχηματισμός 4 αεροσκαφών απογειώνεται από την αεροπορική βάση κοντά στη Βεγγάζη, Λιβύη (“StationBerka”, Benghazi, Libya) για να εκτελέσει επιθετική αναγνώριση στα παράλια της δυτικής Ελλάδας.

Στις 08:20 και στη θέση 38°38’Β, 20°45’Α ο σχηματισμός χωρίζεται σε δύο ζεύγη (αεροσκάφος «B» με το «H» και το «R» με το «K») όπως είχε σχεδιαστεί, προκειμένου να ερευνηθούν διαφορετικές ζώνες. Το «B» φέρει ρουκέτες 60 λιβρών (60lb, 27 κιλών περίπου), ενώ τα υπόλοιπα ρουκέτες των 25lb (11 κιλών περίπου), πλέον των πυροβόλων τους.

No.252 Squadron RAF badge (Spartan  Shield)

No.252 Squadron RAF badge (The Spartan Shield)

Εντοπισμός και Επιδρομή

Στις 08:36 το πρώτο ζεύγος εντοπίζει δύο πλοία τα οποία θεωρήθηκαν ως σκάφη συνοδευτικά στόλου τύπου «F» (Flottenbegeleiter, a.k.a. “F” boat), μισό μίλι νοτίως της νήσου Οξειάς, στο βόρειο άκρο της εισόδου του Πατραϊκού Κόλπου. Το αεροσκάφος «H» εφορμά με το πυροβόλο σε ένα από τα πλοία και την ίδια στιγμή το αεροσκάφος «B» επιχειρεί να επιτεθεί στον άλλο στόχο αλλά αποτρέπεται από την προσέγγιση του πλοίου εντός του καταφυγίου του – την υψηλή ακτογραμμή της Οξιάς, έτσι απομακρύνεται εκτελώντας αριστερόστροφο κύκλο. Το αεροσκάφος «Β» παρατηρεί το «Η» να προσθαλασσώνεται στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α καθώς επίσης και την πνευστή σωστική λέμβος που διέθετε, με ένα άτομο εντός αυτής και άλλο ένα στο νερό να την προσεγγίζει. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι έντονα και το «Β» υφίσταται ζημιές στο αριστερό φτερό και στην ουρά οπότε αποφασίζει να επιστρέψει στην βάση του.

Beaufighter raid off Kalymnos. IWM  (C 4035)

Beaufighter raid off Kalymnos. IWM (C 4035)

Το άλλο ζεύγος αεροσκαφών μετά τον διαχωρισμό του σχηματισμού, συνεχίζει την σάρωση κατά μήκος της ακτογραμμής της νήσου Κάλαμος. Περίπου 5 λεπτά αργότερα εντοπίζει ένα σκάφος ανοιχτά της Οξειάς. Το αεροσκάφος «R» εφορμά πρώτο βάλλοντας με το πυροβόλο επιτυγχάνοντας πιθανά πλήγματα και έπειτα εκτοξεύοντας ζεύγος ρουκετών τα αποτελέσματα των οποίων δεν έγινε δυνατό να παρατηρηθούν. Τα αντιαεροπορικά πυρά είναι πλέον τόσο έντονα που το ίδιο αεροσκάφος πλήττεται, συγκεκριμένα στη βάση της δεξιάς πτέρυγας. Τότε το αεροσκάφος «Κ» ακολουθεί με ριπές του πυροβόλου του αλλά κατά την απομάκρυνση διαπιστώνει καπνό προερχόμενο από τον αριστερό κινητήρα, οπότε ενημερώνει μέσω του ασυρμάτου ότι χτυπήθηκε και ότι αλλάζει πορεία προς την Ιταλία, ενώ το αεροσκάφος «R» ενημερώνει ότι θα το συνοδεύσει. Όμως όταν στις 09:00 το «Κ» καταπέφτει στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α το «R» υπερίπταται πάνω από το σημείο διαγράφοντας κύκλους για κάποια ώρα αλλά δεν βλέπει παρά συντρίμμια και μια αναποδογυρισμένη σωστική λέμβο.

No.252 Squadron off Preveza collier  BACCHUS. IWM (C3815)

No.252 Squadron off Preveza collier GINETTO . IWM (C3815) 

No.252 Squadron attacking CantZ501  in Preveza, 1943. IWM (CM 5296)

No.252 Squadron attacking CantZ501 in Preveza, 1943. IWM (CM 5296) 

Η τύχη των πληρωμάτων

Οι απώλειες της ημέρας ήταν μεγάλες, καθώς ο πιλότος του «LZ 530» J.D. Clark ήταν ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους στην Μοίρα, ενώ για το πλήρωμα του «NE 636» αυτή ήταν η πρώτη επιχειρησιακή έξοδος.

Αργότερα στα υπηρεσιακά μητρώα ο CharlesG.G. Davis πιλότος του NE 636/Η αρχικά αναφέρεται ως αιχμάλωτος πολέμου στην Γερμανία, στο POWStalagLuftcampno.7 ενώ μεταγενέστερα επέστρεψε σώος στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 13 Μαΐου 1945. Ο G. Waller αναφέρεται επίσης αιχμάλωτος αλλά και αυτός επέστρεψε στην Αγγλία.

Beaufighter raid in the Aegean sea.  IWM (C 4250)

Beaufighter raid in the Aegean sea. IWM (C 4250) 

Συνοπτικά, τα αεροσκάφη του 252 Squadron RAF Middle East Commandπου έλαβαν μέρος στην περιπολία ήταν:

Aircraft “B” «NE 254» Pilot S/L I.B. Butler, Nav. I.P. Cowl

Aircraft “H” «NE 636» Pilot W/O Charles Gordon Goodwin Davis, Nav. Sgt. George Norman Waller

Aircraft “R” «LZ 133» Pilot F/O J.A.T. Macintosh, Nav. R.H. Alderton

Aircraft “K” «LZ 530» Pilot P/O J.D. Clark, Nav. F/L E.A.C. Young

Eκ των οποίων κατέπεσαν τα:

1. BristolBeaufighterTFMk.X «NE 636/Η» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°14’Β, 20°54’Α.

2. BristolBeaufighterTFMk.X «LZ530/Κ» (Νο.252 SqnRAF) από ΑΑ πυρά, στη θέση 38°00’Β, 20°57’Α.

Οι πληροφορίες, η επεξεργασία και η επιμέλεια προέρχονται από έρευνα που πραγματοποίησε ο Τηλέμαχος Μπεριάτος, 2012-2015.

No. 252 Μοίρα RAF

Αεροσκάφη της αποτέλεσαν απόσπασμα που επιχειρούσε από την Μάλτα από τον Μάιο 1941, εξοπλισμένο με τα πρώτα μαχητικά της έκδοσης BeaufighterMk.IC- βαρέα μαχητικά μακρού βεληνεκούς, που ανέλαβαν υπηρεσία. Αυτά αποδείχτηκαν τόσο αποτελεσματικά εναντίον θαλάσσιων στόχων, αεροσκαφών και στόχων ξηράς που η CoastalCommand έγινε ο κύριος χρήστης του Beaufighter, αντικαθιστώντας τα πλέον παρωχημένα Beaufort και Blenheim. Στις 15 Ιουνίου 1941 το Μεσογειακό απόσπασμα αναδιοργανώθηκε σε Μοίρα. Επιδρομές σε νηοπομπές και παραθαλάσσιους στόχους στην Ανατολική Μεσόγειο διεξάγονταν από βάσεις στην Αίγυπτο (στο Idku) ως τμήμα της Νο.272 Μοίρας και στις 14 Νοεμβρίου 1941 η Νο.252 ανασυστάθηκε. Μετά από την κατάληψη αεροδρομίων στη Λιβύη στις αρχές του 1943, η Μοίρα διεξήγαγε θαλάσσιες περιπολίες γύρω από την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη και τον Φεβρουάριο 1945 μεταφέρθηκε στην Ελλάδα όπου παρέμεινε έως την 1η Δεκεμβρίου 1946 όταν διαλύθηκε οριστικά.

Οι κωδικοί της Μοίρας (Squadroncodes) ήταν οι εξής:

«GW»                                  Απρίλιος 1939 – Σεπτέμβριος 1939

«PN»                                    Νοέμβριος 1940 – Μάιος 1941

«BT»                                    Μάιος 1941 – Νοέμβριος 1942

Αεροσκάφη που χειρίστηκε:

BeaufighterMk.IC              Μάιος 1941 – …

BristolBeaufighterMk.X   Ιούνιος 1944 – Δεκέμβριος 1946

(Ιστορία της Μοίρας: http://www.raf.mod.uk/history/252squadron.cfm)

(Φωτογραφίες: Imperial War Museum – IWM, UK)

Heinkel-He.111Leros Island

Aviation Archaeology in Greece

 

 

 

 

Under Construction….

Aviation archaeology Greece

 

Aerial Bomb AN-M64

Aviation Archaeology in Greece

Έρευνα – Επιμέλεια κειμένου: Νίκος Καρατζάς

Greek flag Στη διάρκεια ερευνητικών καταδύσεων στα «Ναρκοπέδια Σαρωνικού» εντοπίστηκαν νότια της νησίδας Πατρόκλου (Γαϊδουρονήσι) δυο βόμβες ΑΝ-Μ64, τύπου G.P.(General Purpose) αμερικάνικης κατασκευής. Από τις βόμβες έχει αποκολληθεί το ουραίο τμήμα το οποίο και εντοπίστηκε σε κοντινή απόσταση.

Aviation Archaeology Greece _aquatec.gr

Οι AN-M64 χρησιμοποιήθηκαν σαν βόμβες γενικής χρήσης 500lb, με εκρηκτικό φορτίο που αποτελούνταν από 267 lbs TNT ή 274 lbs “Σύνθεση Β”. Ήταν βαμμένη σε χρώμα χακί με μια κίτρινη ρίγα για τη σήμανση του κέντρου βάρους.

Aviation Archaeology Greece _aquatec.gr

Το ελάχιστο ασφαλές ύψος ρίψης ήταν τα 2500 πόδια. Στα έγγραφα της USAAF αναφέρεται η χρήση της AN-M64 σε στόχους όπως σιδηροδρομικές γραμμές, γέφυρες, μικρά σκάφη, αποβάθρες.

M64-bombdata

Βόμβες ΑΝ-Μ64 έφεραν βομβαρδιστικά αεροσκάφη τύπου Β-17, Β-24 καθώς και Β-26 Marauder.

b17-loading-bombs-into-bay-

Από τα αρχεία βρέθηκαν δυο επιθέσεις αμερικάνικων αεροσκαφών εναντίον γερμανικών στόχων που να δικαιολογούν την παρουσία των βομβών στο σημείο. Η πρώτη επίθεση προέρχεται από το Ημερολόγιο Πολέμου της 21. U_Jägerflottille και αναφέρεται στον βομβαρδισμό των πλοίων BULGARIA και DRACHE στα νότια του Σουνίου από αεροσκάφη Bristol Blenheim την 3.1.1943.

Από τα αρχεία του German Naval Group Command South αναφέρεται επίθεση από αεροσκάφη Vikers Welligton 
ενώ άλλη αναφορά σαν αεροσκάφη επιδρομής αναφέρονται τα B-26 Marauder όπου στην συγκεκριμένη επιδρομή καταρρίφθηκε 
το Β-26 FK375/D ‘Dominion Revenge’ c/n 41-7396. https://aviationarchaeology.gr/?p=196

report

Aviation Archaeology Greece

Η δεύτερη αναφέρεται σε επιδρομή βομβαρδισμού του Λιμένα Πειραιώς και του αεροδρομίου Χασάνι στις 17.11.1943 από Β-17 με πορεία προς το στόχο επάνω από το Λαγονήσι και εγκατάλειψη επάνω από την Πελοπόννησο.

Καταδυτική ομάδα:

  • Αρετή Κομηνού
  • Τάσος Χατζηλιάδης
  • Παναγιώτης Βλέτσας
  • Τάσος Τσαλαβούτας
  • Κώστας Μιχάλαινας
  • Γιώργος Κολίκης
  • Αποστόλης Κυπραίος
  • Νίκος Καρατζάς

enlish flagThe American version of the 500 lb general purpose bomb was the AN-M64. It’s explosive charge consisted of either 267 lbs of TNT, 262 lbs of Amatol, or 274 lbs of Composition B. The AN-M64 was painted olive drab with a 1″ yellow stripe marking the center of gravity, with a stripe around the nose and rear of the bomb. It was 57″ long and 14″ in diameter with a 0.3″ thick steel casing.
The minium safe drop altitude listed for the AN-M64 was 2500 feet. USAAF documentation listed target examples of: “Steel railroad bridges, subways, concrete docks, light cruisers”.

aerial-bombs

http://www.303rdbg.com/bombs.html

The General Purpose (GP) bombs used in the early missions were fitted with quarter second delay tail fuses with an extra tenth of a second fuse in the nose. In a report in December 1942, after the raid on Lille, it was calculated that 30 percent of the bombs dropped had failed to explode
because the arming mechanisms had frozen up after being exposed the damp conditions on the airfields overnight. Standard Operating Procedure was soon changed so that fuses were installed just before take off. Eventually, to avoid accidents in landing, fuses were to be inserted only when the bombs
were securely fixed into the aircraft.

Saronic 13_12_2015
In 1943, a new set of GP bombs were produced: the M57 250lb, M64 500lb, M65 1000lb and M66 2000lb. These accounted for most of the bombs dropped in the final year of the war. In January 1945, experts recommended 250lb GP bombs to be used against synthetic oil plants,
ammunition dumps and oil storage facilities. the 100lb bomb was recommended for attacking railway yards and runways.

The team:

  • Areti Kominou (photos)
  • Nikos Karatzas
  • Tasos Hatziliadis
  • Panagiotis Vletsas
  • Tasos Tsalavoutas
  • Kostas Michalenas
  • Tolis Kipreos
  • George Kolikis

Aircraft Engines – Crete

Aviation-Arcaeology-logo

 

Οι κινητήρες βρίσκονται στον Άγιο Νικόλαο – Κρήτη, σε μικρή μεταξύ τους απόσταση και σε βάθος 20 μέτρων. Η φωτογραφική αποτύπωση πραγματοποιήθηκε από την ομάδα NGUE ενώ η ταυτοποίηση από τους Μανώλη Μπαρδάνη και Νίκο Καρατζά.

Ο πρώτος πρόκειται για κινητήρα BMW 132 radial 9 cyl, από τους βασικούς τύπους κινητήρα που υποστήριζαν τα αεροσκάφη Junkers 52. Ο δεύτερος κινητήρας πιθανολογείται ότι πρόκειται για Bristol Pegasus. Κινητήρα Bristol Pegasus φέραν πολλά συμμαχικά αεροσκάφη όπως επίσης και κάποια Ju 52 στους κινητήρες πτερυγίων.

Στην ευρύτερη περιοχή δεν υπήρχαν υπόλοιπα συντρίμμια αεροσκάφους. Αυτό ενισχύει το σενάριο ότι οι κινητήρες βρέθηκαν στο σημείο μετά από απόρριψη (φερτά).

 

BMW-132T-2-web

 

 

Bristol

Rolls-Royce Merlin

Aviation-Arcaeology-logo

 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Rolls-Royce ξεκίνησε την υλοποίηση του προγράμματος που αφορούσε την ανάπτυξη αεροκινητήρων μιας και οι ανάγκες για έναν κινητήρα μεγαλύτερο από 21 λίτρων τους (1.296 cu in), Kestrel που είχε χρησιμοποιηθεί με μεγάλη επιτυχία συνεχώς αυξανόταν . Οι εργασίες βασίστηκαν στη δημιουργία κινητήρα 1100 hp (820 kW) γνωστός ως PV-12,  (12-κύλινδρο). Το PV-12 δοκιμάστηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1933 ενώ πέταξε για πρώτη φορά προσαρμοσμένος σε ένα διπλάνο Hawker Hart στις 21 Φεβρουαρίου 1935.  Το Hawker Hart στη συνέχεια παραδόθηκε στη Rolls-Royce, όπου χρησιμοποιήθηκε ως πλατφόρμα δοκιμών των κινητήρων Merlin, ολοκληρώνοντας πάνω από 100 ώρες πτήσης με τις μηχανές Merlin C και Ε.

Aviation-Archaeology-Greece-ROLLS-ROYCE-MERLIN-60-AERO-ENGINE

Το 1935, το Βρετανικό Υπουργείο Αεροπορίας εξέδωσε προδιαγραφές για τα νέα μαχητικά αεροσκάφη με ελάχιστη ταχύτητα αέρα 310 mph (500 χλμ/ώρα).  Είδη είχαν αναπτυχθεί τα σχέδια Supermarine Spitfire και Hawker Hurricane.  Και οι δύο τύποι αεροσκαφών είχαν σχεδιαστεί πάνω στον κινητήρα  PV-12 και ήταν τα πιο σύγχρονα βρετανικά μαχητικά. Η παραγωγή για τα δύο αεροσκάφη ξεκίνησε το 1936, ενώ για την ανάπτυξη του PV-12 δόθηκε απόλυτη προτεραιότητα με τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης.

Η Rolls-Royce ονόμασε τον κινητήρα Merlin, όνομα που προέρχεται από γεράκι το οποίο ζει στο Βόρειο Ημισφαίριο (Falco columbarius)

Ο Rolls-Royce Peregrine 700 hp (520 kW) και ο Rolls-Royce Vulture 1,700 hp (1,300 kW) 42-litre (2,560 cu in) που αναπτύχθηκε λίγο πριν από τον πόλεμο προστέθηκαν στην γκάμα της εταιρείας. Ο Rolls-Royce Vulture επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί σε μεγαλύτερα αεροσκάφη, όπως το Avro Manchester.

Παρά το γεγονός ότι ο Rolls-Royce Peregrine φαινόταν να αποτελεί ένα ικανοποιητικό σχέδιο κινητήρα, δεν κατάφερε ποτέ πλησιάσει τις προσδοκίες των κατασκευαστών. Ως αποτέλεσμα, ο κινητήρας χρησιμοποιήθηκε μόνο σε δύο αεροσκάφη το μαχητικό Westland Whirlwind και σε ένα από τα πρωτότυπα Gloster F.9.  Ο Rolls-Royce Vulture είχε τοποθετηθεί στο βομβαρδιστικό Avro Manchester, αλλά αποδείχθηκε αναξιόπιστος στην υπηρεσία και η προγραμματισμένη χρήση στα Hawker Tornado ακυρώθηκε. Αποτέλεσμα η τροποποίηση του Merlin με ώθηση 1.500 hp (1.100 kW). Ο Rolls-Royce Peregrine και Rolls-Royce Vulture ακυρώθηκαν το 1943. Μέχρι τα μέσα του 1943 ο Merlin αντικαταστάθηκε σταδιακά από τον μεγαλύτερο Rolls-Royce Griffon. Ο Griffon ενσωμάτωσε πολλές σχεδιαστικές βελτιώσεις και τελικά αντικατέστησε τον Merlin.

rolls royce merlin-griffon brochure

 

rollsroyceengines1rollsroyceengines2 rollsroyceengines3 rollsroyceengines5 rollsroyceengines6

 

 

 

 

 

 

 

Aero engines

The companys first aero engine was the Eaglebuilt from 1914Around half the aircraft engines used by the Allies inWorld War I were made by Rolls – RoyceBy the late 1920saero engines made up most of RollsRoyces business.

Henry Royces last design was the Merlin aero enginewhich came out in 1935although he had died in 1933Thiswas developed after the R enginewhich had powered a recordbreaking Supermarine S.6B seaplane to almost400 mph in the 1931 Schneider TrophyThe Merlin was a powerful V12 engine and was fitted into many World WarII aircraft: the British Hawker HurricaneSupermarine Spitfirede Havilland Mosquito (two engine), Avro Lancaster(four engine), Vickers Wellington (two engine); it also transformed the American P51 Mustang into possibly the bestfighter of its timeits Merlin engine built by Packard under licenceOver 160,000 Merlin engines were producedTheMerlin crossed over into military vehicle use as the Meteor powering the Centurion tank among others.

Rolls – Royce came into jet turbines through an exchange of assets with Rover and in the post World War II periodRolls Royce made significant advances in gas turbine engine design and manufactureThe “Dart” and “Tyneturboprop engines were particularly importantenabling airlines to cut times for shorter journeys whilst jet airlinerswere introduced on longer servicesThe Dart engine was used in ArgosyAvro 748FriendshipHerald andViscount aircraftwhilst the more powerful Tyne powered the AtlantiqueC160 and Vanguardand the SRN4hovercraftMany of these turboprops are still in service.

Amongst the jet engines of this period was the RB163 Speywhich powers the Hawker Siddeley TridentBAC OneElevenGrumman Gulfstream II and Fokker F28.

During the late 1950s and 1960s there was a significant rationalisation of all aspects of British aerospace and thisincluded aero engine manufacturersculminating in the merger of Rolls – Royce and Bristol Siddeley in 1966 (BristolSiddeley had itself resulted from the merger of Armstrong Siddeley and Bristol in 1959). Bristol Siddeleywith itsprincipal factory at Filtonnear Bristolhad a strong base in military enginesincluding the OlympusViperPegasusand Orpheus

They also manufactured the Olympus 593 Mk610 for Concorde.

Model

  • RollsRoyce Trent
  • RollsRoyce AE 1107CLiberty
  • RollsRoyce AE 2100
  • RollsRoyce AE 3007
  • RollsRoyce BR700
  • RollsRoyce BR701
  • RollsRoyce BR710
  • RollsRoyce BR715
  • RollsRoyce RB.163
  • RollsRoyce RB.168
  • RollsRoyce RB.183 Tay
  • RollsRoyce RB.203 (2nd use of Trent)
  • RollsRoyce RB.207
  • RollsRoyce RB.211
  • RollsRoyce RB.213
  • RollsRoyce RB.401
  • RollsRoyce 250
  • RollsRoyce 501
  • RollsRoyce F113 (Spey Mk.511)
  • RollsRoyce F126 (Tay Mk.611 / 661)
  • RollsRoyce F137 (AE3007H)
  • RollsRoyce F402 (Pegasus)
  • RollsRoyce J99
  • RollsRoyce XV99RA1
  • RollsRoyce T56 (T501D)
  • RollsRoyce T68
  • RollsRoyce T406

RollsRoyce/Turbomeca

Source:Gunston

  • RollsRoyce/Turbomeca Adour/F405
  • RollsRoyce/Turbomeca RTM322

RollsRoyce/SNECMA

  • RollsRoyce/Snecma Olympus 593
  • RollsRoyce/SNECMA M45H

 

 

Book1

 

Aviation Archaeology in Greece Photo Archives

Aviation-Arcaeology-logo

Άλμπουμ με ιστορικές φωτογραφίες αρχείου

Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο του Σμηναγού Επιμελητείας Γεώργιου Σιδερή. Ευχαριστούμε την Αρετή Λεβογιάννη για την παραχώρηση των φωτογραφιών. 

   Aviation-Greece-Hawker-Audax-Mk1Aviation-Greece-Hawker-Hart-Mk1

Αεροσκάφη Hawker Hart (παρ: Hawker Audax Mk I) της RAF, πιθανότατα στο Jaffa LG, Σινά ή στο Abu Qir – Αίγυπτος.
 
 

Aviation-Arcaeology-in-Greece---santorini


Οι φωτογραφίες προέρχονται από το αρχείο και το ημερολόγιο του Παναγιώτη Κούτρα (1914 – 1998), ημερολόγιο που αφορά την περίοδο  Ιούλιος – Νοέμβριος 1941.

Aviation-Archaeology-greece_Koutras3

Aviation-Archaeology_Koutras

Aviation-Archaeology-greece_Koutras1

Aviation-Archaeology-greece_Koutras2

Aviation-Archaeology-greece-Avro-Anson-Mk-I-

                                                    


Ιστορικές Φωτογραφίες

Aviation-Archaeology-Greece_Kastelorizo

 
 
 
Aviation-Archaeology-Greece_-Samos
 
 
 
 
Hassani_Kalamaki
 

Χράνοι Μεσσηνίας

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Οι Χράνοι βρίσκονται νοτιοδυτικά του νομού Μεσσηνίας και απέχουν 35 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Σε κοντινή απόσταση από την ακτή και σε βάθος 7 – 15 μέτρων βρίσκονται διάσπαρτα συντρίμμια αεροσκάφους η ταυτότητα του οποίου δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί

Aviation-Archaeology-Greece-3

Η διασπορά των συντριμμιών του αεροσκάφους είναι μεγάλη ενώ η ταυτοποίηση του είναι δύσκολη αφού στον βυθό υπάρχουν μόνο κάποια μικρά μέρη από αυτό.

Χαρακτηριστικά μέρη του κινητήρα βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, από τα οποία εικάζεται ότι πρόκειται για αεροπλάνο αμερικάνικής κατασκευής.

Aviation-Archaeology-Greece-2

Μέρος από συντρίμμια του αεροσκάφους με την αναγραφή BOMB BAY.

Aviation-Archaeology-Greece-1

Οι φωτογραφίες αποτύπωσης είναι του Σπύρου Παππά.

Απώλειες Martin B-26 Marauder στην Ελλάδα 1943-1945

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
info@naxosdiving.com

Greek flagΟ κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου Martin B-26 Marauder που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται πιο κάτω.

FK375 D
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Πιθανόν ο κατάλογος να μην είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.

Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

H εργασία σε μορφή PDF.

Τελευταία ενημέρωση: 1/12/2014

Martin B26 Marauder losses in Greece 1943-1945

enlish flagThe list refers to aircraft type Martin B-26 Marauder which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list.
Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it.
Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.

Losses: 14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

Last update:01/12/2014

Martin B-26 Marauder

Απώλειες Vickers Wellington στην Ελλάδα 1941-1946

Aviation-Arcaeology-logo

 

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης

info@naxosdiving.com

 

Greek flagΟ κατάλογος αφορά αεροσκάφη τύπου Vickers Wellington που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται στο τέλος του καταλόγου.
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.
Τα στοιχεία από τα Air Britain serials και κάποια από το διαδίκτυο παραμένουν σε Αγγλική γλώσσα ενώ συμπληρωματικά στοιχεία, όπου κρίθηκε σκόπιμο, μπορεί να αποδίδονται και στα Ελληνικά.

Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
RAF: 37Sqn. 38Sqn. 70Sqn. 104Sqn. 108Sqn. 142Sqn. 148Sqn. 162Sqn. 221Sqn.
RHAF: 13Sqn.

 H εργασία σε μορφή PDF.

Τελευταία ενημέρωση: 19/11/2014

Vickers Wellington losses in Greece 1941-1946

enlish flagThe list refers to aircraft type Vickers Wellington which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list. Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it. Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.

Losses: RAF: 37Sqn. 38Sqn. 70Sqn. 104Sqn. 108Sqn. 142Sqn. 148Sqn. 162Sqn. 221Sqn.           RHAF: 13Sqn.

wel

Vickers Wellington, Σίφνος

Aviation-Arcaeology-logo

Στις 6 Νοεμβρίου 1943 βραδυνές ώρες, αεροσκάφος Vickers Wellington απογειώθηκε από την Βεγγάζη της Λιβύης με αποστολή τον εντοπισμό, την ναρκοθέτηση και βομβαρδισμό εχθρικών στόχων στο λιμάνι της Νάξου.

AAG-Greece-wreck

Πιθανώς η πρόσκρουση σε νάρκη και η βύθιση του γερμανικού ατμόπλοιου ALMA,στην είσοδο του λιμανιού της Νάξου στις 23/11/1943, 
να οφείλεται στις νάρκες που είχαν ποντιστεί από το Wellington Mk13.

Ατμόπλοιο Αlma

 

Το αεροσκάφος Wellington Mk.XIII, s/n MP705 με πιλότο τον Robert Watson ADAMS και πλήρωμα τους F/O Arthur John SPENCER (Pilot 2) 133746 RAFVR (+16-4-1945 Runnymede Mem.), Sgt. Travers Kilfera FALKINER (Air bomber) AUS400701 RAAF, F/Sgt. D. BROOME 1030902 RAF, Sgt. J. B. FARRELL 1268415, Sgt. W. TROWBRIDGE 1163901, εντόπισε τα γερμανικά πλοία αγκυροβολημένα στο λιμάνι της Νάξου.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Ναξιάκη Πρόοδος (11/11/1943), στο λιμάνι της Νάξου βρίσκονταν αγκυροβολημένα 24 γερμανικά πλοία. Μετά τη ρίψη 16 βόμβων, μία από τις δύο μηχανές του αεροπλάνου χτυπήθηκε από γερμανικό αντιαεροπορικό. Το αεροσκάφος μετά από ανεμοπορία και με την βοήθεια της μίας μηχανής προσθαλασσώθηκε σε κοντινή απόσταση από τα παράλια της Σίφνου. Όλα τα μέλη του πληρώματος διασώθηκαν. Η ταυτοποίηση του αεροσκάφους πραγματοποιήθηκε το 2014.

Ακολουθούν αποσπάσματα με μαρτυρίες του πιλότου Robert Watson Adams, για τις συνθήκες που επικρατούσαν στο νησί της Σίφνου, καθώς και το πώς κατάφεραν να επιζήσουν .

 

EX-PILOT AIDED FOREIGNERS WHO HID SOLDIERS

March 1, 2003

Robert (Bob) Watson Adams, past president of a society set up to honour and assist individuals who risked their lives helping allied airmen evade capture during the Second World War, died in Toronto this month of cancer. He was 82.

Vickers-Wellington-MkXIII

  1.  Adams was a 22-year-old Canadian pilot on loan to Britain’s Royal Air Force when his plane was shot down after bombing a German ship in southern Greece.

Stout-hearted people on two small islands in the Aegean, risking torture or execution for their actions, sheltered the six-man crew for a month until they were rescued. After the war, Mr. Adams founded a chain of tool-rental stores in the Toronto area called “Adams Rent-All”, which he sold when he retired in 1989. In 1965, Mr. Adams joined the newly formed Canadian Branch of the Royal Air Forces Escaping Society (http://www.rafinfo.org.uk/rafescape/crafes.htm). The group vowed to assist the citizens who had helped allied airmen who fell into their midst escape or evade capture; thanks to their courage, almost 3,000 men had made it back to safety. “The object of the Canadian Branch of the Royal Air Forces Escaping Society is to remember, ” the group’s literature says, “and to aid our helpers who may still be suffering the results of imprisonment and torture at the hands of the enemy, and to maintain the very strong friendships that developed during those years.” (Ernest Bevin, Britain’s Foreign Secretary in 1945-51, told the first Chairman of the group’s British Chapter: “Your society does a damned sight more good in Europe than all my Ambassadors rolled together.”) John Dix, a fellow member of the escaping society’s Canadian branch, said that, “in most cases, we only knew our helpers a week or less — we were just passing through. But the nature of the relationship and the tension of the times were such that they became lifelong friends. We never forgot them, we had them over to Canada every year, and we kept in touch. We owed them a debt of honor.”

Flight Lieutenant Adams and his crew of four Britons and an Australian left their base in Benghazi, Libya, on the night of November 6, 1943, scouting for targets to bomb. They spotted a German ship anchored off Naxos, an island in the Cyclades group south of Athens. After dropping 16 bombs, one of the plane’s two engines was hit by German flak. “Luckily, it kept going for 10 minutes, which gave us time to make a getaway, Mr. Adams told his daughter, Patricia Adams. ” Then it conked out and we had to slowly descend.” He ditched his disabled Wellington bomber flawlessly into the sea. The crew escaped through hatches, and a dinghy with a parachute popped out of the aircraft before it sank within 30 seconds of hitting the water. The men paddled ashore to the island of Sifnos, half a kilometer away. “After complaining about our cigarettes being wet, we slept in the parachute under an olive tree, Mr. Adams recalled.” In the morning, we were discovered by a girl riding by on a donkey.She went to fetch her father, George Karavos, and he went and got someone who could understand English and who decided we weren’t German.” The initial suspicion was mutual. When Mr. Karavos took the men to his home and offered them water, they were afraid to drink it, until the farmer reassured them by taking a first sip. The six men were hidden first in a mountaintop monastery on Sifnos, and then in a cave used as a goat pen on the neighbouring island of Serifos. Their presence was kept from local children, in case they unwittingly tipped off the German patrol that visited the islands several times a week from the nearby occupied island of Milos. “During the war, 180 people on Sifnos died because they didn’t have enough to eat, Mr. Adams said, “but the locals made a big fuss over us, bringing food and cigarettes.” The men spent 10 days in the monastery, with a stream of hungry people climbing the steep path to bring them bread and cheese, oranges, figs, retsina wine and handfuls of precious, rationed cigarettes. Then the Sifnos Chief of Police, Demetrius Bakeas, who was determined the men should not be captured, arranged for them to go to Serifos, because “there are people there who can help you.” A fisherman took them under cover of darkness to Serifos. There, housed in the goat pen, they found five British commandos spying on German troop movements. Conditions were primitive in that cave for the next 20 days, but the spies had a wireless and were able to arrange the air crew’s rescue. A Royal Navy gunboat, disguised as a Greek fishing vessel, picked them up and, moving by night, took them to safety in Cyprus. All six men survived the war, and later learned they had succeeded in sinking that ship in Naxos Harbour.

550-squadron

  1. Adams kept in touch with his helpers after the war, with his letters translated for him by a Greek neighbour in Toronto.

“I remember being taken to Greek community functions, ” Patricia Adams recalled, “and every Christmas dad would send a parcel to the school on Sifnos, with paper and pencils, and little dime-store gifts for the children. Putting that package together every year was very emotional.” “Bob was a very great guy, with a great sense of humour,” said Roy Brown, Secretary of the Canadian Branch of the Royal Air Forces Escaping Society. Mr. Adams was Treasurer of the Society at his death, and served as President in 1995-96. “We have about 100 members now across the country, who are in their 80’s and beyond”, Mr. Brown said, “and most of our helpers are in the same or worse shape, so we’re not bringing them over as we did up until five or six years ago. But we still help out when we see a helper in need.”   Robert (Bob) Watson Adams was born on January 22, 1921, in Windsor, Ontario, where his father, Dr. Frederick Adams, was the Medical Officer of Health for more than 20 years. If he had returned to base that night after the raid on Naxos Harbour, he would have received the cable informing him of his father’s death back home. After graduating from Windsor’s Kennedy Collegiate in 1939, Mr. Adams worked in a bank before enlisting in June, 1941. A few weeks later his older brother, Coulson, was killed during training in England, shot down by a German night fighter that had sneaked across the English Channel. His other brother, John, was also a bomber pilot killed in action, shot down during a raid on Hannover, Germany, just a few months before the war in Europe ended. Robert Adams’s story was featured in a Canadian Broadcasting Corporation television documentary in 1966, when a telescope camera crew followed him and his wife, Joan, back to Sifnos, where they received a hero’s welcome. “Those Greeks had nothing to gain and everything to lose, ” Mr. Adams told the show’s Associate Producer, George Ronald. “They were starving, and yet they gave us everything. they were superb…. I don’t think they know just how kind and generous and how brave they were.”

  1.  Bakeas, who had moved to Athens after retiring from the Police Force, returned to Sifnos for the emotional reunion held 23 years after he helped save Mr. Adams’s life. Earlier, he had written to “my dear friend” in Canada: “It is not possible for me to forget the danger which connected us in those terrible war days. We shall be always waiting you.”

-flying-officer-adams-

In addition to his wife, Mr. Adams leaves his children John, Patricia and Mary, sons-in-law Lawrence Solomon and Steve Douglas, and granddaughters Essie and Catharine. Robert (Bob) Watson Adams, chain-store founder and past President of the Canadian Branch of the Royal Air Force Escaping Society, born in Windsor, Ontario, on January 22, 1921, died in Toronto on February 10, 2003.

EX-PILOT AIDED FOREIGNERS WHO HID SOLDIERS
by Kelly Haggart