Bristol Beaufighter _ Σητεία, Κρήτη

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Κείμενο – Φωτογραφίες: Βασίλης Μεντόγιαννης

 

Ένα από τα πιο επιτυχημένα αεροσκάφη των Βρετανών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, το Bristol Beaufighter, που πέρασε στην ιστορία μεταξύ των άγγλων στρατιωτών με το παρατσούκλι «Beau». «Ψιθυριστό θάνατο» αποκαλούσαν οι δυνάμεις του Άξονα, και πιο συγκεκριμένα οι Γιαπωνέζοι, αυτού του τύπου τα βρετανικά αεροπλάνα…

Greek-Wreck-_-Beau-Sitia-2

«Πετούσαν χαμηλά και αργά. Κουβαλούσαν μόνο μια τορπίλη, και ο διακριτικός θόρυβος που έκαναν οι μηχανές τους γινόταν αντιληπτός μόνο όταν πλέον ήταν πολύ κοντά μας. Η πατέντα με τις καλυμμένες βαλβίδες εξαγωγής των κινητήρων τα έκανε σχεδόν αθόρυβα… Στην αρχή ακούσαμε ένα απαλό σφύριγμα, θα μπορούσε να ήταν και ο αέρας από τα ξάρτια του πλοίου, μετά ένα συνεχόμενο μονότονο ψίθυρο και μετά το ακούσαμε ξεκάθαρα. Όμως η τορπίλη είχε ήδη φύγει… Το σκάφος κλυδωνίστηκε με δύναμη και σε λιγότερο από μισή ώρα βυθίστηκε… οι περισσότεροι χάθηκαν»…

Τα Bristol Beaufighter ήταν κυρίως ελαφριά βομβαρδιστικά με δυνατότητα προσέγγισης στόχου από πολύ μικρό ύψος, αφού είχαν τη δυνατότητα να πετούν με πολύ μικρή ταχύτητα. Παράλληλα εμπλέκονταν σε αερομαχίες και αποτελούσαν αεροσκάφη προστασίας, αφού συνόδευαν νηοπομπές. Εκεί όμως που δοξάστηκαν ήταν στον αγώνα κατά των πλοίων. Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη ήταν ίσως από τα πλέον θανατηφόρα για τα πολεμικά πλοία. Πετώντας σε πολύ μικρό ύψος ευθυγραμμίζονταν με το εχθρικό πλοίο και εξαπέλυαν τη μια και μοναδική τους τορπίλη. Η βιβλιογραφία αναφέρει πως μόνο τα αυστραλιανά Beaufighter βύθισαν περισσότερα από 700 γιαπωνέζικα σκάφη.

Από το 1939 έως και το τέλος του πολέμου, το 1945, κατασκευάστηκαν συνολικά 5.564 τέτοια αεροσκάφη.

Στο πολεμικό θέατρο του Αιγαίου κύριος αντίπαλός τους ήταν τα γερμανικά Junkers-88, επίσης δικινητήρια αλλά με τέσσερα άτομα πλήρωμα. Αν και τα Beaufighter ήταν γρηγορότερα, με μέγιστη ταχύτητα τα 488 χιλιόμετρα την ώρα (ενώ τα Jukners-88 τα 470 χιλιόμετρα την ώρα), ήταν πιο ευέλικτα και πιο ικανά στις αερομαχίες. Τα Beaufighter προξενούσαν όμως και μεγαλύτερη ζημιά στον αντίπαλο αφού διέθεταν υπεροπλία, ενώ λόγω του μεγάλου φορτίου που κουβαλούσαν ήταν αρκετά ανθεκτικά ακόμα και εάν είχαν χτυπηθεί. Πάρα πολλά αεροσκάφη κατάφερναν να επιστρέψουν στη βάση τους ακόμα και εάν είχαν δεχθεί ισχυρά πυρά. Παρόλα αυτά, μόνο στο ελληνικό χώρο υπολογίζεται πως έχουν χαθεί παραπάνω από 100 αεροσκάφη Beaufighter.

 

Η έρευνα του ναυαγίου

Αν και είχαμε συναντήσει τρία ναυάγια των γερμανικών αεροπλάνων Junkers-88, δεν είχαμε ποτέ συναντήσει Beaufighter. Ένα μικρό τμήμα τέτοιου αεροσκάφος είχαμε δει μόνο μια φορά στα δίχτυα αλιευτικής τράτας στη Λέρο. Γνωρίζαμε επίσης και το ναυάγιο ενός άλλου ίδιου αεροσκάφους ανοιχτά της Σερίφου, αλλά ήταν σε πολύ βαθιά νερά, και δεν γνωρίζαμε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν.

Ξαφνικά, η πληροφορία ήρθε από την Κρήτη…

Ο Γιώργος Κλώντζας, ο ένας από την ομάδα μας, πληροφορήθηκε την ύπαρξη ενός ναυαγισμένου αεροσκάφους στη θαλάσσια περιοχή της Σητείας. Όπως μας διηγήθηκε, το ακριβές σημείο τού το υπέδειξε ο κύριος Μανόλης Βαρβαρίκος, ενώ έως εκείνο το σημείο μόνο υποθέσεις μπορούσαμε να κάνουμε για τον τύπο του αεροπλάνου. Γνωρίζαμε μόνο πως ήταν δικινητήριο. Σύμφωνα με αυτό το στοιχείο, αν και στα τρικινητήρια συνηθίζεται να αποκολλάται ο ρυγχαίος κινητήρας έτσι ώστε να μην είναι κατανοητό αν διέθετε τρεις κινητήρες, το πιθανότερο ήταν να επρόκειτο για Junkers-88, Junkers-52 ή για Beaufighter. Φυσικά, θα μπορούσε το αεροσκάφος να ήταν και κάποιου άλλου τύπου, οι δικές μας όμως υποθέσεις αρχικά περιορίστηκαν σε κάποιο από αυτά τα τρία. Για να μπορέσουμε να ήμαστε έτοιμοι για τον τύπο του αεροσκάφους που θα αντιμετωπίζαμε αλλά και την κατάδυσή μας γενικότερα, κρίναμε ότι έπρεπε να καταδυθεί πρώτα ο Γιώργος, που θα μας έδινε την ανάλογη πληροφορία, ενώ θα επιβεβαιώναμε και το ακριβές στίγμα του ναυαγίου. Τελικά επρόκειτο για ένα Bristol Beaufighter!

Greek-Wreck-_-Beau-Sitia-1

Από εκείνο το σημείο ξεκινάμε λοιπόν τις έρευνές μας: ανοίγουμε τα κιτάπια μας, αλληλογραφούμε με το εξωτερικό, ψάχνουμε στο διαδίκτυο, επικοινωνούμε αλλά και ενημερώνουμε το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας στη Δεκέλεια. Προσπαθούμε πρώτα να ενημερωθούμε για τη βασική δομή και κατασκευή του αεροσκάφους, καθώς επίσης και σε ποια σημεία να ψάξουμε για να εντοπίσουμε την ταυτότητά του. Παράλληλα ελέγχουμε τις λίστες με τις απώλειες μήπως και ταυτίσουμε το σημείο με κάποια κατάρριψη.

Πολύ σύντομα ο Παναγιώτης Μαρκόπουλος, ειδικός στην αεροπορική ιστορία, μου ανακοινώνει πως το μοναδικό σημείο που αναγράφεται το μητρώο του αεροπλάνου είναι επάνω στους κινητήρες.

«Πουθενά αλλού, μόνο εκεί! Τα συγκεκριμένα αεροπλάνα δεν διέθεταν αριθμό παραγωγής αεροπλάνου, όπως έκαναν οι Γερμανοί, αλλά μόνο αριθμό παραγωγής για τον κάθε κινητήρα. Θα ψάξετε πίσω από τον κώνο των ελίκων στην καμπάνα του κινητήρα. Μόνο εκεί θα τον βρείτε, αν μπορέσετε να δείτε», μας λέει.

Ξεκινάμε λοιπόν από την Αθήνα και μαζί με τον Νίκο Γκόλφη συναντάμε τον Γιώργο Κλώντζα στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Από εκεί το επόμενο πρωί ταξιδεύουμε για Σητεία.

 

Ο Γιώργος, γνωρίζοντας πλέον την περιοχή, εντοπίζει εύκολα το σημείο του ναυαγίου με το ηχοβολιστικό.

Πριν ξεκινήσουμε, μοιράζουμε τις εργασίες που πρέπει να γίνουν. Ο Νίκος αναλαμβάνει τη δυσκολότερη δουλειά να προσπαθήσει να εντοπίσει τα μεταλλικά ταμπελάκια που αναγράφουν τον αριθμό παραγωγής των κινητήρων. Εγώ, κλασικά, θα φωτογραφήσω και ο Γιώργος θα καλύψει με βίντεο.

Καθώς ετοιμαζόμαστε, η ιδέα πως θα αντικρίσω ένα αεροσκάφος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μού δημιουργεί μια συγκρατημένη ευχάριστη προσμονή. Το βάθος δεν είναι μεγάλο και η κατάδυση θεωρείται εύκολη. Προσεκτικά εξετάζω τα πάντα (γιατί συνήθως όλο και κάτι ξεχνάω) και φεύγω. Δεκαέξι μέτρα και δεν φαίνεται τίποτα ακόμα. Τα ναυαγισμένα αεροπλάνα πάντα μου προκαλούν ενθουσιασμό. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, αλλά είναι κάτι που με μαγεύει. Ίσως επειδή είναι ελαφριές, κομψές, πολύ προσεγμένες κατασκευές, δημιουργήματα που αποπνέουν ποιότητα.

Είκοσι ένα μέτρα, και το βλέπω. Η ορατότητα δεν είναι κακή, αλλά εκείνη την ημέρα είχε συννεφιά, με αποτέλεσμα το φως να είναι μειωμένο. Διακρίνω τους κινητήρες, οι έλικες ορθώνονται ακόμα ψηλά προς την επιφάνεια. Κομμάτια, συντρίμμια… συνεχίζω και βρίσκομαι ακριβώς μπροστά του. Ο Νίκος έχει πάρει ήδη θέση με το κεφάλι μέσα στο δεξιό κινητήρα και ψάχνει. Από μέσα μου εύχομαι να μπορέσει να το βρει. Μετά από τόσα χρόνια, η στρειδώνα και οι θαλάσσιες επικαθίσεις καθιστούν τη δουλειά αυτή αρκετά δύσκολη. Το περιορισμένο οπτικό πεδίο της μάσκας και το λιγοστό φως, σε συνδυασμό με τα σωματίδια που ταράζονται και θολώνουν τα νερά, μας αφήνουν λίγες πιθανότητες.

Εγώ συνεχίζω, πλησιάζω στο πιλοτήριο. Μόνο τα μπροστινά τζάμια έχουν σπάσει. Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, τα μπροστινά τζάμια είναι αυτά που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση κατά τη διαδικασία της προσθαλάσσωσης. Τα πλαϊνά βρίσκονται στη θέση τους. Οι θαλάσσιες επικαθίσεις όμως μου δίνουν την αίσθηση πως και τα πλαϊνά τζάμια αποτελούν μέρος της ατράκτου. Μόλις όμως περνάω το κεφάλι μου στο εσωτερικό του πιλοτηρίου από το μπροστινό τζάμι, τα διακρίνω καθαρά. Φωτίζονται από το εξωτερικό φως σαν βιτρό αφηρημένης τέχνης. Στο πιλοτήριο ξεχωρίζω τις θέσεις των πιλότων και τα χειριστήρια. Τα όργανα δεν μπόρεσα να τα διακρίνω καλά και σκέφτηκα να τα πλησιάσω από την άλλη πλευρά.

Συνεχίζω προς την πίσω πλευρά αλλά πλήθος συντριμμιών, διχτυών και σχοινιών δεν μου επιτρέπουν να δω. Σκέφτηκα πως θα επανέλθω αργότερα βοηθούμενος από τα παιδιά. Φεύγω από αυτό το σημείο και κολυμπάω κάτω από το ρύγχος του αεροσκάφους. Τέσσερις μαύρες τρύπες με περιμετρική επιπλέον ενίσχυση δηλώνουν το σημείο όπου στεγάζονταν οι κάννες των πυροβόλων.

Greek-Wreck-_-Beau-Sitia

Το αεροσκάφος είναι σε σχετικά κακή κατάσταση. Το ουραίο τμήμα με το πηδάλιο και το κάθετο σταθερό πιθανόν να έχουν διαλυθεί εντελώς ή διαφορετικά να έχει αποκοπεί ολόκληρο κομμάτι και να βρίσκεται κάπου αλλού. Το σημείο της ατράκτου μεταξύ του πιλοτηρίου και του θόλου του πολυβολητή έχει επίσης και αυτό διαλυθεί. Οι πτέρυγες με τις ντίζες και τα συρματόσχοινα στέκονται κενά. Τα φτερά είναι σπασμένα λίγο μετά από τους κινητήρες. Ο δεξιός κινητήρας επίσης φαίνεται να έχει σπάσει και να έχει στραβώσει, γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως το αεροπλάνο πρέπει να έπεσε πρώτα με τη δεξιά πλευρά. Ίχνη των λόγων κατάρριψης δεν μπορούμε να δούμε, άλλωστε είναι εμφανές πως το αεροσκάφος έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και από τις αλιευτικές τράτες· στην αριστερή πτέρυγα κάποια λεπτά σίδερα είναι στραβωμένα προς την επιφάνεια, αποδεικνύοντας πως τραβιόταν από την πλευρά της επιφάνειας. Από την κατάσταση του ρύγχους του αεροπλάνου και το γεγονός πως οι έλικες των κινητήρων δεν είναι στραβές αποδεικνύεται πως ο πιλότος γνώριζε έγκαιρα πώς θα προσθαλασσωθεί. Για το λόγο αυτό μείωσε όσο μπορούσε την ταχύτητά του, έσβησε τις μηχανές και προσπάθησε να προσθαλασσωθεί όσο το δυνατόν κοντύτερα στην ξηρά.

 

Και ενώ είμαι χαμένος στις σκέψεις μου ο Νίκος με σκουντάει στον ώμο. Τον ακολουθώ, έχω σχεδόν ξεχάσει ότι εδώ και είκοσι δύο λεπτά προσπαθούσε να εντοπίσει το ταμπελάκι. Σταματάει μπροστά από τον κινητήρα και μου δείχνει με το δάχτυλό του. Ένα μικρό ορθογώνιο ταμπελάκι καθαρό και γυαλισμένο βρισκόταν ακριβώς μπροστά στα μάτια μου. Το ήξερα, ο Νίκος διαθέτει μεγάλη υπομονή.

 

ENGINE TYPE:       HERCULES

ENGINE No: 11761 M

SERIES No:  XVII

A.M. No:       434309

 

Φωτογραφίζω και κολυμπάω πάλι προς τον Νίκο. Γνωρίζοντας πια το σημείο που βρίσκεται το ταμπελάκι, ο Νίκος εντοπίζει γρήγορα το ταμπελάκι και του δεύτερου κινητήρα:

 

ENGINE TYPE:       HERCULES

ENGINE No: 117104 M

SERIES No:  XVII

A.M. No:       434352

 

Ο Γιώργος έχει μόλις επιστρέψει από μία μεγάλη βόλτα γύρω από το χώρο του ναυαγίου και του δείχνουμε και εκείνου τα ταμπελάκια. Είχαμε συμφωνήσει εκ των προτέρων πως ο Γιώργος θα πραγματοποιούσε ένα μεγάλο κύκλο γύρω από το ναυάγιο, εξετάζοντας την πιθανότητα εντοπισμού του ουραίου τμήματος. Δεν είδε τίποτα όμως· μία καραβάνα του πληρώματος και μια μικρή φιάλη (πιθανόν οξυγόνου ή πυροσβεστήρας) ήταν μερικά από τα αντικείμενα του ναυαγίου.

Ξαφνικά ο Νίκος μάς εκπλήσσει και πάλι. Τον βλέπω από μακριά να έχει σηκώσει πολλή άμμο και να μου δείχνει κάτι. Πλησιάζω και βλέπω το Vickers. Το κινητό πολυβόλο που βρισκόταν στο θόλο του αεροπλάνου. Είναι διατηρημένο σε πολύ καλή κατάσταση όπου διακρίνεται εύκολα και το σταυρόνημα στην άκρη της κάννης. Δυστυχώς μου έχει τελειώσει το φιλμ και δεν το φωτογραφίζω.

Έχοντας συμπληρώσει περίπου τριάντα πέντε λεπτά κατάδυσης στα 28 μέτρα, έχει έρθει η ώρα να αναδυθούμε.

 

Το απόγευμα της ίδιας μέρας στη Σητεία, ρωτώντας να μάθουμε αν κάποιος ντόπιος γνώριζε ή είχε ακούσει κάτι, πληροφορηθήκαμε πως το διμελές πλήρωμά του σώθηκε. Όπως μας είπαν χαρακτηριστικά, οι Άγγλοι διασωθέντες περπατούσαν αγέρωχοι μπροστά από τους Γερμανούς, που τους συνέλαβαν αιχμάλωτους. Μάθαμε επίσης πως το ναυάγιο είναι γνωστό στους ντόπιους και πως τοπικός εκπαιδευτής καταδύσεων επισκέπτεται πότε – πότε το ναυάγιο

Θα καταδυόμασταν και την επόμενη ημέρα όπου είχα σκοπό να φωτογραφίσω το εσωτερικό του πιλοτηρίου, κάποια μικρά ευρήματα και το πολυβόλο. Δυστυχώς όμως κάποια τεχνικά προβλήματα δεν μας επέτρεψαν να συνεχίσουμε τις καταδύσεις μας και έπρεπε να αναχωρήσουμε.

 

Στην Αθήνα, τώρα, δεν μάθαμε και πολλά πράγματα. Πληροφορηθήκαμε ότι οι Βρετανική Πολεμική Αεροπορία δεν είχε βάση δεδομένων με το μητρώο των κινητήρων αλλά με τα διακριτικά όπου άνηκε το κάθε αεροσκάφος. Παρόλο που επικοινωνήσαμε με επιστήμονες από το εξωτερικό, δεν μπορέσαμε να βρούμε κάτι. Μας έστειλαν ολόκληρο τον κατάλογο με τις απώλειες των συγκεκριμένων αεροσκαφών στο Αιγαίο, αλλά οι καταρρίψεις και οι απώλειες είναι πάρα πολλές.

Δεν θα σταματήσουμε όμως εδώ. Φέτος το καλοκαίρι που θα ξαναβρεθούμε στην Κρήτη για μια εργασία που έχουμε με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, θα προσπαθήσουμε να κλέψουμε λίγο χρόνο και να επανέλθουμε πάλι στο άγνωστό μας αεροπλάνο.

Επιτυχία για μας θα είναι να μάθουμε την ιστορία του. Να ταυτιστούμε με το πλήρωμά του και να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο, ζώντας έστω και λίγο μέσα από την εικόνα που μας προσφέρει το βυθισμένο πολεμικό αεροσκάφος την τρομερή περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…

 

VDM – Vereinigte Deutsche Metallwerke

Aviation-Arcaeology-logo

 

Aviation Archeology GreeceH VDM δημιουργήθηκε το 1930 μετά από την εξαγορά των εταιρειών Heddernheimer Kupferwerk και Süddeutsche Kabelwerk AG.

 

Τον Μάρτιο του 1934 η VDM μετέφερε την έδρα της  στην Φρανκφούρτη.  Στη διάρκεια του πολέμου ήταν βασικός προμηθευτής μεταλλικών προϊόντων της Wehrmacht. Το 1939 ο αριθμός εργαζομένων όπου απασχολούσε η VDM αυξήθηκε στους 21.000. Η αύξηση αυτή του εργατικού δυναμικού οφειλόταν στην παραγωγή ρυθμιζόμενου/μεταβλητού βήματος έλικας για τα αεροσκάφη της Luftwaffe.

VDM manual

Πίνακας VDM με αριθμό σειράς  (Gerat Nr) και τύπο αεροσκάφους

9-11 012.23 Ju86
9-11 012.24 Ju86
9-11 014.23 He111, Bf110
9-11 085.24
9-11 014.24 Do17
9-11 081.25 Do215, Ju88, Bf109E,F
9-11 081.26 He111, Ju88, Bf109E,F
9-11 212.21 D026
9-11 111.21 Do24, He115
9-11 256.20 Ju86p
9-11 256.22 Arado196, Bv222, Fw200

9-11 072A Bf 109B,C,D

9-12 159A  Bf 109G/K + GM1

 

 

VDM109 prop

                                                                                Bf 109E – VDM 9-11081 A με αυτόματο βήμα προπέλας VDM 9-11081 E χειροκίνητο βήμα προπέλας
 

Αρχείο παρουσίασης σε μορφή PDF

VDM Electric

 

Aviation Arcaeology Greece_VDM1

Bristol Aeroplane Company

Aviation-Arcaeology-logo

 

Η σημαντικότερη βρετανική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών και αεροπορικών κινητήρων. Η λίστα με τα αεροσκάφη κατασκευής περιλαμβάνουν: 

  •  149 Bolingbroke
  •  152 Beaufort
  •  156 Beaufighter
  • Type 159
  •  163 Buckingham
  •  164 Brigand
  •  166 Buckmaster

The Bristol Aeroplane Company, originally the British and Colonial Aeroplane Company, was both one of the first and one of the most important British aviation companies, designing and manufacturing both airframes and aero engines.

bristol lo

During the Second World War Bristol’s most important aircraft was the Beaufighter heavy two-seat multirole aircraft, a long-range fighter, night fighter, ground attack aircraft, and torpedo bomber. It was used extensively by the RAF and Commonwealth air forces and by the USAAF. The Beaufighter was derived from the Beauforttorpedo bomber, itself a derivative of the Blenheim.

In 1940 a shadow factory was set up at Weston-super-Mare for the production of Beaufighters. Also an underground factory was built by Alfred McAlpine at Hawthorn in 1940 to accommodate the company’s experimental department which was working on a new engine for bombers and Beaufighters.

Υπό κατασκευή

  1. Bristol Aquila
  2. Bristol Centaurus
  3. Bristol Cherub
  4. Bristol Draco
  5. Bristol Hercules
  6. Bristol Hydra
  7. Bristol Jupiter
  8. Bristol Lucifer
  9. Bristol Mercury
  10. Bristol Neptune
  11. Bristol Olympus
  12. Bristol Orion sleeve-valve
  13. Bristol Orion turbo-prop/shaft
  14. Bristol Orpheus
  15. Bristol Pegasus (radial engine)
  16. Bristol BE53 Pegasus (later, BS53 the Harrier engine)
  17. Bristol Perseus
  18. Bristol Phoenix diesel radial[15][16]
  19. Bristol Proteus
  20. Bristol Taurus
  21. Bristol Theseus
  22. Bristol Thor
  23. Bristol Titan

Αναφορές: wikipedia

Junkers Motorenwerke AG

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Greek flagΗ εταιρεία Junkers Flugzeug und Motorenwerke A.G ιδρύθηκε το 1895 από τον Hugo Junkers. Η σημαντικότερη ίσως γερμανική εταιρεία παραγωγής αεροσκαφών με καινοτόμες ιδέες για την εποχή της, δημιούργησε και ταυτόχρονα εξέλιξε τα πιο επιτυχημένα μεταλλικά αεροσκάφη της Luftwaffe.

junkers_logo


Η εταιρεία Junkers η οποία αρχικά κατασκεύαζε θερμοσίφωνες, ξεκίνησε την παραγωγή πολεμικών αεροσκαφών την δεκαετία του 1930. Ίσως το πιο γνωστό “μοντέλο” της εταιρίας να ήταν το Ju87, γνωστό σαν STUKA. Βομβαρδιστικό καθέτου εφορμήσεως, που υπήρξε από τα ισχυρότερα όπλα της Luftwaffe. Το σημαντικότερο και το πιο επιτυχημένο κατά πολλούς ήταν το Ju88. Ελαφρύ βομβαρδιστικό με πολλαπλούς ρόλους και φυσικά αρκετές εκδόσεις Ju 188, Ju 388, που καμία από αυτές δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τις δυνατότητες και τελικά να αντικαταστήσει το αρχικό μοντέλο. H Junkers επίσης ήταν αυτή που κατασκεύαζε από το 1920 τους κινητήρες JUMO (Junkers Motoren). Ήταν η πρώτη Γερμανική εταιρεία που κατασκεύασε σύγχρονους κινητήρες κατάλληλους για αεροπορική χρήση.Ο πρώτος κινητήρας της Junkers ήταν ο JUMO 211. Μετά το τέλος του πολέμου η εταιρεία Junkers ενώθηκε με την εταιρεία Messerschmitt-Bölkow-Blohm (ΜΒΒ) όπου ασχολήθηκαν με την έρευνα σχετικά με το μέλλον της αεροδιαστημικής μεταφοράς.

 

 

 

 

enlish flagJunkers Flugzeug- und Motorenwerke AG (JFM), more commonly Junkers, was a major German aircraft manufacturer. It produced some of the world’s most innovative and best-known airplanes and aircraft engine over the course of its fifty-plus year history in Dessau, Germany. It was founded there in 1895 by Hugo Junkers, initially manufacturing boilers and radiators. During World War I, and following the war, the company became famous for its pioneering all-metal aircraft. During World War II the company produced some of the most successful Luftwaffe planes, as well as piston and jet aircraft engines. 

 

Jumo-210_ Aviation Archaeology in greece

 Jumo 210
 
 
 

Κινητήρες Jumo είχαν τοποθετηθεί στους παρακάτω τύπους αεροσκαφών:

The Jumo engines was installed to the following aircraft:

 
  • Jumo 205

Blohm & Voss BV 138, Ha 139, BV 222
Dornier Do 18, Do 26
Junkers Ju 86

  • Jumo 210

Arado Ar 68 – only in Ar 98E
Focke-Wulf Fw 159, Fw 187
Heinkel He 112
Junkers Ju 87 A
Messerschmitt Bf 109 – only in Bf 109 A-D
Messerschmitt Bf 110 – only in Bf 110 A/B
Messerschmitt Me 262

  • Jumo 211

Avia S-199
Focke-Wulf Ta 154
Heinkel He 111E, H and Z
IAR 79
Junkers Ju 87, Ju 88, Ju 90, Ju 252
Messerschmitt Me 264 (V1 prototype), Me 323
Messerschmitt Me 323

Model

 

  • Junkers L1
  • Junkers L2
  • Junkers L5
  • Junkers L55
  • Junkers L8
  • Junkers L88
  • Junkers Jumo 204
  • Junkers Jumo 205
  • Junkers Jumo 206
  • Junkers Jumo 207
  • Junkers Jumo 208
  • Junkers Jumo 210
  • Junkers Jumo 211
  • Junkers Jumo 213
  • Junkers Jumo 222
  • Junkers Jumo 223
  • Junkers Jumo 224
  • Junkers Jumo 109004
  • Junkers Jumo 109006 (Junkers/Heinkel 109006)
  • Junkers Jumo 109012
  • Junkers Jumo 109022

 

Χράνοι Μεσσηνίας

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Οι Χράνοι βρίσκονται νοτιοδυτικά του νομού Μεσσηνίας και απέχουν 35 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα. Σε κοντινή απόσταση από την ακτή και σε βάθος 7 – 15 μέτρων βρίσκονται διάσπαρτα συντρίμμια αεροσκάφους η ταυτότητα του οποίου δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί

Aviation-Archaeology-Greece-3

Η διασπορά των συντριμμιών του αεροσκάφους είναι μεγάλη ενώ η ταυτοποίηση του είναι δύσκολη αφού στον βυθό υπάρχουν μόνο κάποια μικρά μέρη από αυτό.

Χαρακτηριστικά μέρη του κινητήρα βρέθηκαν στην ευρύτερη περιοχή, από τα οποία εικάζεται ότι πρόκειται για αεροπλάνο αμερικάνικής κατασκευής.

Aviation-Archaeology-Greece-2

Μέρος από συντρίμμια του αεροσκάφους με την αναγραφή BOMB BAY.

Aviation-Archaeology-Greece-1

Οι φωτογραφίες αποτύπωσης είναι του Σπύρου Παππά.

Junkers – Ju88, Ψαθούρα Σποράδες

Aviation-Arcaeology-logo

Παρουσίαση του Ju 88 από τον Βασίλη Μεντόγιαννη, το οποίο βρίσκεται βυθισμένο στον φάρο της νησίδας των Βόρειων Σποράδων Ψαθούρα.

ju_88_Aviation Archaeology in Greece

ju_88_Aviation Archaeology in Greece

H Ψαθούρα είναι η βορειότερη νησίδα των Βόρειων Σποράδων, με έκταση 771 στρέμματα. Πεδινή καθώς είναι με υψόμετρο 14 μέτρα στα βόρεια, διαθέτει φάρο από το 1895 με πύργο ύψους 25 μέτρων. Κοντά στον οποίο υψώνεται μεγάλος ξύλινος σταυρός που διακρίνεται από μακριά και σηματοδοτεί το μνημείο του Γεώργιου Φωτόπουλου, αρχιμουσικού του Ελληνικού Ναυτικού, που αποσύρθηκε στην νησίδα μετά την αποστρατεία του.
Μερικοί ερευνητές ταυτίζουν το νησί με την αρχαία Ευδημία. Στο έδαφος του υπάρχουν πολλά μάρμαρα που προέρχονται από αρχαία κτίσματα και μαρτυρούν ότι στην αρχαιότητα ήταν κατοικημένο. Κοντά στην Ψαθούρα υπάρχει υποθαλάσσιο σβησμένο ηφαίστειο. Όπως σημειώνει ο Σαμψών το νότιο μέρος του νησιού έχει υποστεί καθίζηση, γιατί διακρίνονται μέσα στη θάλασσα ερείπια σπιτιών και χονδροειδή αγγεία. Στους περιηγητές είναι γνωστή ως Larsura, Arsura, L’ Arsura, Laazar, I. Plane και I. Plane – Arsura.

ju_88_Aviation-Archaeology-Greece

Διαβάστε το κείμενο σε μορφή PDF

Ju88, Ψαθούρα

Απώλειες Martin B-26 Marauder στην Ελλάδα 1943-1945

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης
info@naxosdiving.com

Greek flagΟ κατάλογος αφορά σε αεροσκάφη τύπου Martin B-26 Marauder που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται πιο κάτω.

FK375 D
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Πιθανόν ο κατάλογος να μην είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.

Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

H εργασία σε μορφή PDF.

Τελευταία ενημέρωση: 1/12/2014

Martin B26 Marauder losses in Greece 1943-1945

enlish flagThe list refers to aircraft type Martin B-26 Marauder which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list.
Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it.
Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.

Losses: 14Sqn.RAF. 24SAAF. 25SAAF.

Last update:01/12/2014

Martin B-26 Marauder

Απώλειες Vickers Wellington στην Ελλάδα 1941-1946

Aviation-Arcaeology-logo

 

Επιμέλεια: Μανώλης Μπαρδάνης

info@naxosdiving.com

 

Greek flagΟ κατάλογος αφορά αεροσκάφη τύπου Vickers Wellington που απωλέσθηκαν στην Ελληνική επικράτεια.
Η περισυλλογή των στοιχείων βασίστηκε στα ΑΒ serials και σε αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο και την βιβλιογραφία που αναφέρεται στο τέλος του καταλόγου.
Επίσης όπου ήταν δυνατόν οι πληροφορίες διασταυρώθηκαν με τις καταρρίψεις που φέρονται να έκαναν οι Γερμανοί πιλότοι, τα ονόματα των οποίων καθώς και οι μοίρες που ανήκαν, μαζί με κάποια ακόμη στοιχεία καταγράφηκαν στον κατάλογο.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι πλήρης και κάθε νέα πληροφορία που θα προκύπτει θα προστίθεται σε αυτόν.
Οπωσδήποτε κάποια λάθη είναι αναπόφευκτα και ευελπιστούμε σε υποδείξεις και στοιχεία από τον αναγνώστη προκειμένου να εντοπιστούν και να διορθωθούν.
Τα στοιχεία από τα Air Britain serials και κάποια από το διαδίκτυο παραμένουν σε Αγγλική γλώσσα ενώ συμπληρωματικά στοιχεία, όπου κρίθηκε σκόπιμο, μπορεί να αποδίδονται και στα Ελληνικά.

Συνοπτικά οι απώλειες αφορούν σε αεροσκάφη των μοιρών:
RAF: 37Sqn. 38Sqn. 70Sqn. 104Sqn. 108Sqn. 142Sqn. 148Sqn. 162Sqn. 221Sqn.
RHAF: 13Sqn.

 H εργασία σε μορφή PDF.

Τελευταία ενημέρωση: 19/11/2014

Vickers Wellington losses in Greece 1941-1946

enlish flagThe list refers to aircraft type Vickers Wellington which lost in the Greek territory and its limits. The collection of data was based on documents from several Missing Air Crew Reports (MACR), and Operational Record Books (ORB) of the RAF, SAAF and USAAF, as well as additional information from the internet and the literature mentioned below.
Where it was possible information cross checked with claims by German pilots, whose names and units belonging are recorded in the list. Perhaps the list is not complete and any new information that arises will be added to it. Certainly some mistakes are inevitable and hopefully instructions and data from the reader will help to identify and correct.

Losses: RAF: 37Sqn. 38Sqn. 70Sqn. 104Sqn. 108Sqn. 142Sqn. 148Sqn. 162Sqn. 221Sqn.           RHAF: 13Sqn.

wel

Bristol Beaufighter JM317S

Aviation-Arcaeology-logo

 

 

Greek flagΤο αεροσκάφος τύπου Bristol Type 156 Beaufighter Mk.X με σειριακό αριθμό JM317/S συνετρίβη στις 30 Οκτωβρίου 1943 σε θαλάσσια περιοχή του βορειοδυτικού όρμου Αμπράμ της Νάξου. Το αεροσκάφος εντοπίστηκε και λεηλατήθηκε μετά τον πόλεμο και σήμερα έχουν απομείνει στο βυθό σκορπισμένα συντρίμμια σε σχετικά ρηχό βάθος 12 έως 16 μέτρων. Σε έρευνα πεδίου που πραγματοποιήθηκε από τον ιδιοκτήτη του Naxos Diving Center εκπαιδευτή Κο Μανώλη Μπαρδάνη το 2007 εντοπίστηκε η πυξίδα του πιλότου. Πρόκειται για πυξίδα Air Ministry Ref No 6A/726 τύπου P8.

 

enlish flagOn 30 October 1943 a RAF Bristol Type 156 Beaufighter Mk.X with s/n JM317/S crashed into the sea in Abram Bay, on the Cycladic island of Naxos.
The wreck was discovered and looted during the post war years and the remaining parts rest today scattered on the seabed at a shallow depth of 12-16 meters.
During a field survey conducted by Naxos Diving Center Owner and Dive Instructor Mr Manolis Bardanis in 2007 the Pilot’s Compass Air Ministry Type P8 with ref. No 6a/726 of diameter 13.6 cm, width 7.7 cm and weight 821 gr, in service and commonly used since 1937 and throughout the WWII onboard RAF and RAAF Spitfires, Hurricanes, Tiger Moths and Beaufighters, was recovered, restored and handed over to the Hellenic Air Force Museum in Dekelia-Tatoi, Greece, in February 2008, where it is continuously exhibited since.

 

GermanAm 30. Oktober 1943 ist der RAF Bristol Typ 156 Beaufighter Mk.X mit S/N JM317/S ins Meer in der Bucht von Abram, einem nordwestlichen Strand zwischen Apollonas und Eggares Dörfer, auf der Zykladischen Insel Naxos, abgestürzt.

Das Wrack ist in den Nachkriegsjahren endeckt und geplündert worden und die Flugzeugrestteile befinden sich heute in einer flachen Tiefe zwichen 12 und 16 Meter auf dem Meeresboden verstreut .

Während einer Feldsforschung von Naxos Diving Center Inhaber und Tauchinstruktor Herrn Manolis Bardanis im Jahre 2007 der Flugzeugkompass Air Ministry Typ P8 Ref. Nr 6a/726 mit Durchmesser 13,6 cm, Breite 7,7 cm und Gewicht 821 gr, seit 1937 im Dienst und im Laufe des 2. WK an Bord der meisten RAF und RAAF Spitfires, Hurricanes, Tiger Moths und Beaufighters regelmäßig ausgeführt worden ist, wurde wiedergefunden, renoviert und im Februar 2008 dem Griechichen Luftwaffe Museum in Dekelia-Tatoi, Griechenland übergeben, wo es seitdem ständig ausgestellt wird.

P8-compass

 

Η πυξίδα τύπου P8 χρησιμοποιήθηκε από το 1937 σε αεροσκάφη τύπου Spitfire, Hurricane, Tiger moth, Beaufighter. H πυξίδα έχει Διάμετρο 13.6 cm, ύψος 7.7 cm, βάρος 821 gr.

Τhe Pilot's Compass Type P8 with ref. No 6a/726 of diameter 13.6 cm, width 7.7 cm and weight 821 gr, in service and commonly used 
since 1937 and throughout the WWII onboard RAF and RAAF Spitfires, Hurricanes, Tiger Moths and Beaufighters.

 

Aviation Archaeology Greece Beau Compass2

 Η πυξίδα όπως εντοπίστηκε στον βυθό.

 

Φωτογραφίες της πυξίδας μετά από τις διαδικασίες καθαρισμού.

 Aviation Archaeology Greece Beau Compass1Aviation Archaeology Greece Beau Compass1 (2)

Aviation Archaeology Greece Beau Compass4

Η πυξίδα παρεδόθη στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας στο Τατόι τον Φεβρουάριο του 2008.

   Aviation-Archaeology-Greece-Beau-Compass1-(4)Aviation Archaeology Greece Beau Compass1 (3)

 

 

 

 

 

 

 

 

Φωτογραφίες από συντρίμμια του αεροσκάφους.

Aviation-Archaeology-Greece-Beau-Compass1-2

Aviation-Archaeology-Greece-Beau-Compass1-1

Αναφορές καταρρίψεων

Aviation-Arcaeology-logo

Αρχείο προερχόμενο από πρωτογενείς αναφορές καταρρίψεων αεροσκαφών στον Ελληνικό θαλάσσιο χώρο.

The following reports cover Aircraft losses in Hellenic seas during WWII.